When Heaven Meets Her Devil(COMPLETED)

Chapter 29

"S-seraphina.."

Inayos ko naman ang blue print at loptop ko na sa table bago mag-angat ng tingin sa kanya.

"What do you need, Engr. Narvaez?"
Malamig na tanong ko.

Nakita ang sunod-sunod na paglunok niya, kaya tinaasan ko siya ng kilay.

"What, Engr. Narvaez?may kailangan kaba o may itatanong?"Ulit ko at muling yumuko para ayusin naman ang nagkalat na papel.

"H-how's your son?"

Bigla akong natigilan. Bakit bigla-bigla s'yang nagtatanong tungkol sa anak ko?may ideya na ba siya?bigla akong nakaramdam ng matinding kaba. Alam kong hindi ko maitatanggi sa kanya na anak niya ang kambal dahil may resemblance niya sa mga anak ko.

"He's fine,"Malamig na sagot ko.

Tumayo ako sinukbit ang bag ko, dinampot kona din ang blue print at loptop bag ko. Akmang lalampasan ko na siya pero nagulat ako ng hawakan niya ako sa braso kaya bumaba ang paningin ko doon bago salubong ang kilay na nag-angat ng tingin sa kanya.

"Don't f*cking touch me,"Mariing sabi ko at winaksi ang kamay niya.

Nakita ko ang pagdaan ng sakit sa mata niya."I just want to talk to you,"

"We're not even close, Engr. Narvaez..we only talk when it's about work and nothing else,"Naiiritang sabi ko.

"Just a minute, please.."

"Ano bang kailangan mo?"

"About your kids—"Pabitin n'yang sabi na ikinatigil ko. "Are they really Laurence's children?

Tinaasan ko siya ng kilay."Why did you suddenly have attention to my kids?"Prangkang sabi ko. "Is none of your business, anyway.."Patuloy kopa at hahakbang na ng muli s'yang nagsalita na talagang nagpagimbal sakin.

"I have this feeling that your kids are mine, Sera.."Bakas ang seguridad sa boses niya. "Nakikita ko ang sarili ko sa kanila, They look like me, a younger version of me.."

Lord ito naba yung sign?do i need to tell him the truth?

Pumikit ako ng mariin. Alam ko namang mangyayari 'to, pero hindi ako nakapaghanda. Hindi ko naman balak ilihim pero ayaw kong masaktan ang mga anak ko.

Noong na sa hospital palang kami ay hirap na hirap ng umalis si Devon, pabalik- balik din siya sa ilang araw naming pananatili doon pero paulit -ulit ko rin s'yang tinataboy, alam kong noon palang ay nararamdaman niya na anak niya ang mga anak ko, Siguro ay sa lukso ng dugo?

"Sera.."

"Oo, Devon!anak mo sila.. ano naman ngayon?"Masama ko s'yang tinignan.

Kitang kita ko ang pagpikit niya ng mariin. Siguro ay hindi niya inaasahan ang pag-amin ko, ang akala niya siguro at itataggi ko ang totoo.

"How..did you manage to hide my kids away from me?"Bakas ang sakit sa boses niya.

Sarkastika akong tumawa at umiling-iling pa."Gusto mobang ipaalala ko sa'yo, kung paano mo ako tinapon na parang basura?"Tanong ko. "Ginawa mo akong laruan na pagkatapos mong pagsawaan tinapon mo nalang, Devon.."

"But.. you have a chance na sabihin sa'kin na buntis ka pero hindi mo ginawa!"Giit niya.

"Paano kong sasabihin sayong buntis ako kung nakapili kana!"Sumbat ko na ikinatahimik niya. "You chose Shane over me.. Devon, pinili mo siya at ang magiging anak niyo.. sabihin mo nga sakin, paano kopa ipagsisiksikan yung sarili ko at ang batang pinagbubuntis ko sa'yo?"

"I-im sorry.."Bakas ang pagsisisi sa boses niya.

"Do me a favor.. stay away from us, Devon.. nagmamakaawa ako sayo,"