"Sikiyim nolucak şimdi?"
Jungkook bir köşeye sinmişti. Koşa koşa Jiminlere gitmiştim. Geldiğimde karşılaştığım manzaraya hazırlamıştım ama yinede korkmuştum. Çünkü benim sevgilim askılığı buz kutlesine çevirmişti.
"Jimin ben bunu halledicem tamam mı ? Biz gidelim."
"Biraderim halletmesen de olur. Ben kardeşim için nolucak diyorum. 1 saattir o köşede kimseye dokunmuyor."
Gerçekten de dizlerini birbirine yapıştırmış küçülmüştü köşede. Yanına gittim.
"Gelme!"
Ellerini havaya kaldırdığında yavaşladım. Gözlerine baktım. Korkudan tir tir titriyordu.
"Bebeğim korkma ben varım."
"Dokunma bana ben o-onu bu-buza çevirdim ben."
İnanamayarak ellerine baktı. Hala kavrayamamıştı çünkü normal değildi.
"Güzel gözlü sevgilim. Sen bana zarar verir misin sence? İnsan sevdiğine zarar vermez. Gel kollarıma."
Dizlerimi büküp çöktüm. Artık aramızda mesafe yoktu. Ona dokunmuyordum henüz ama o benden yan yan kaçmaya çalışıyordu.
"Niye böyle oluyor ? Ben cadı mıyım ? Neyim ben böyle canavar mıyım?"
Parmağıyla buz kütlesine çevirdiği askılığı gösterdi.
"Onu sadece tutup fırlatıcaktım ben-tanrım kafayı yedim galiba."
Omzuna tutunucağım sıra Yoongi seslendi.
"Taehyung emin misin?"
Omuzlarından tutup sardım onu. O beni buza bile çevirse ben yinede kucaklardım onu.
"İşte böyle bak bana zarar vermedin."
Elleriyle koluma tuttundu. Korka korka titreye titreye tuttuğu kollarımdan sonra vücuduma dokundu. Herhangi bir etki görmeyince bana daha da sokuldu.
"Ve-vermedim."
"Evet bebeğim. Evimize gidelim hım?"
Jungkook titreyen bedeniyle kafa salladığında onu kucakladığım gibi arabaya bindirdim. Arkamda kalan arkadaşlarıma kafa salladım ve hızlıca ikimiz için aldığım eve sürdüm.
Evin önüne geldiğimizde yine sevgilimi kucaklayıp içeri geçtim. Koltuğun üstüne oturttum. Hemen yanına oturdum. Vücudunu kontrol etmek için tişörtünü çekiştirdiğimde irkilerek elimi tuttu.
"Güzelim kontrol etmem lazım ama istemezsen dokunmamı sen yap."
Gözlerime titreyerek bakıp ellerini ve gözlerini üzerimden çekti. Bu devam et demekti. Bende devam ettim. Tişörtünü çıkarttım. Göğsünde ve karnında bir iz yoktu. Kendi vücuduna da merakla bakarken onu bir rahatlatmam gerektiğini düşündüm. Ellerini sıkı sıkı tuttum.
"Sakin ol birtanem bak burdayım el eleyiz. Sorun yok artık korkma. Hepsini konuşucağız."
"Ya bir daha olursa yaparsam aynı şeyi."
"Yolunu bulacağız hepsini konuşucağız ama sen böyleyken konuşamayız biraz rahatlaman lazım artık korkma."
Kollarının önünde birleştirip göğsüme yaslandığında sırtımı koltuğa verdim. Teni hemen üşümüştü. Çok çabuk üşürdü zaten.
"Üşüdün hemen demi ? Isıtayım bebeğimi hemen."
***
"Anladım anladım da sen bunları bana niye söylemedin?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
secret vita
Fanfiction"Beni arkadaşlıktan fazla görmeyen bir deltanın vitası olacaktım. Hayır kesinlikle bilmemeliydi." "Umarım benim vitam o olur çünkü ben başka bir kokuyu başka bir gözleri istemiyorum."
