- Έλα! Δεν είναι δίκαιο! Άσε με και μένα να πάρω μερικές φωτογραφίες...
Το μικρό κορίτσι κοιτάζει παραπονεμένα το αγόρι που έχει σκαρφαλώσει σε ένα δέντρο και απαθανατίζει με περίσσιο ζήλο την θέα από εκεί ψηλά.
- Στο είχα πει ότι θα έχουμε προβλήματα με την κηδεμονία της φωτογραφικής μηχανής που τους πήρες! λέει η όμορφη γυναίκα που παρακολουθεί διακριτικά την διένεξη των δυο παιδιών της.
Ο άντρας της χαμογελάει με τον τρόπο που επέλεξε η γυναίκα του να θέσει το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν η κόρη τους και ο γιος τους. Γυρνάει προς το μέρος της, αφήνοντας προσωρινά το στήσιμο της σκηνής με το οποίο έχουν καταπιαστεί εδώ και λίγη ώρα, την αγκαλιάζει τρυφερά και την φιλάει απαλά στα χείλη.
- Με την κηδεμονία...; Μωρό μου, ακόμα και στην Αλάσκα να πάμε, δεν θα μπορέσεις να ξεφορτωθείς την δικηγόρο που κρύβεται μέσα σου, ε; της λέει περιπαιχτικά, ενώ την φιλάει ξανά.
Η γυναίκα δέχεται με ένα γουργούρισμα ευχαρίστησης τα χάδια του συζύγου της, ανταποδίδοντας το φιλί του με την ίδια θέρμη. Σύντομα, όμως, αποτραβιέται από την αγκαλιά του και τον κοιτάζει με σοβαρό ύφος. Ο άντρας της ξέρει τι προμηνύει το αυστηρό της βλέμμα. Άλλωστε, όσο κι αν απολαμβάνει την εκδρομή στην φύση με την οικογένειά του, στιγμή δεν έχει πάψει να σκέφτεται την θύελλα που θα ξεσπάσει όταν επιστρέψουν οι τέσσερις τους στον πολιτισμό, θύελλα για την οποία θα είναι αυτός υπεύθυνος και η όμορφη ψηλή ξανθομαλλούσα που τον κοιτάζει τώρα με σοβαρό ύφος συνεργός του.
- Μην το κάνεις αυτό! της λέει σχεδόν ικετευτικά. Ας αφήσουμε εκτός της απόδρασής μας τις σκοτούρες στις οποίες μας έμπλεξε εκείνο το κάθαρμα! Εδώ είμαστε εσύ, εγώ και τα δυο μας αγγελούδια, σύμφωνοι;
Η γυναίκα κατανεύει διστακτικά. Δεν είναι ότι δεν θέλει και η ίδια να επικεντρωθεί στην οικογενειακή τους εξόρμηση στο δάσος, αλλά το βάρος της γνώσης που κουβαλάει απαιτεί πεισματικά την μονοπώληση του ενδιαφέροντος της. Ξαναπέφτει στην αγκαλιά του, όχι τόσο με ερωτική διάθεση πλέον, μα περισσότερο σαν να βρίσκει εκεί καταφύγιο από τις μαύρες σκέψεις που απειλούν να χαλάσουν την διάθεσή της.
- Ίου..., ακούγονται ταυτοχρόνως δύο παιδικές φωνές! Είμαστε και μικρά παιδιά εδώ, παρακαλώ! συνεχίζει με μια σοβαρότητα που διαψεύδεται αυτομάτως από το πονηρό χαμόγελό του το αγόρι που μέχρι πριν λίγο βρισκόταν πάνω στο δέντρο.
YOU ARE READING
Διπλή Εκδίκηση
AdventureΠόσο καλά γνωρίζουμε τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν; Όταν πέσουν οι μάσκες, είμαστε έτοιμοι να πληρώσουμε το τίμημα της αποκάλυψης...;