Διπλή Εκδίκηση

1

Όταν θέλω γίνομαι άγγελος, και όταν θέλω πάλε γίνομαι διάβολος.

Γεώργιος Καραϊσκάκης, 1782 - 1827, Έλληνας ήρωας του '21

Παρόλο που η ώρα είναι αρκετά περασμένη, το κέφι στους κήπους της τεράστιας έπαυλης συνεχίζει αμείωτο. Γέλια ακούγονται από όλες τις μεριές, καθώς οι ανάλαφρες συζητήσεις ενισχύονται και από το αλκοόλ που έχει αφαιρέσει την συνηθισμένη σοβαροφάνεια που χαρακτηρίζει τους κύκλους της κοσμικής ελίτ.

Αν και η δεξίωση γίνεται σε ένα προάστειο της Αθήνας, τίποτα στον χώρο δεν μαρτυράει ότι βρισκόμαστε μόλις λίγα χιλιόμετρα από την τσιμεντένια άναρχα δομημένη ελληνική πρωτεύουσα. Ήδη χάρη στην έκταση του χώρου που περιβάλλει το βασικό οίκημα, κάποιος απολαμβάνει πλήρη απομόνωση από τα αδιάκριτα βλέμματα. Παντού γύρω είναι εμφανής η επαγγελματική φροντίδα, που είναι σίγουρα υπεύθυνη για την πληθώρα λουλουδιών και φυτών που γεμίζουν με χρώμα και αρώματα την ατμόσφαιρα. Φαναράκια έχουν τοποθετηθεί σε στρατηγικά σημεία ειδικά για την αποψινή εκδήλωση, φωτίζοντας διακριτικά τον χώρο, σε συνεργασία με το φυσικό φως του φεγγαριού.

Σε μια εξέδρα, κοντά σε ένα από τα πολλά σιντριβάνια που κοσμούν τους κήπους, μια ορχήστρα φροντίζει για την μουσική επένδυση της βραδιάς, ενώ μεγάφωνα μεταφέρουν τις απαλές νότες ακόμα και στο πιο απομακρυσμένο τμήμα της έπαυλης. Κάποιοι κινούνται από παρέα σε παρέα, ενώ μερικοί προτιμούν να σταθούν σε ένα από τα κιόσκια που βρίσκονται διάσπαρτα στο λουλουδένιο φυσικό χαλί και να αφήνουν τους υπόλοιπους καλεσμένους να πηγαίνουν προς το μέρος τους.

Ο ψηλός νέος άντρας κινείται ανάμεσα στον κόσμο, με βήμα αργό αλλά σταθερό. Ρίχνει το βλέμμα του στους ανθρώπους που διασκεδάζουν. Οι κινήσεις του είναι μεθοδικές και προσεκτικές, σαν μια χορογραφία που έχει επαναλάβει πολλές φορές στο παρελθόν και έχει μάθει να την εκτελεί με κλειστά μάτια. Προχωράει με τόση άνεση που, στο ανυποψίαστο μάτι, φαίνεται σαν ένας ακόμη καλεσμένος. Το μικροσκοπικό ακουστικό που υπάρχει στο αυτί του, όμως, δείχνει ότι δεν κινείται στον χώρο για να συναναστραφεί με τους υπόλοιπους, δεν παρατηρεί τους κήπους με θαυμασμό, ούτε απολαμβάνει την απαλή μουσική που σκεπάζει καλλιτεχνικά την βραδιά. Βρίσκεται εδώ για δουλειά˙ μια δουλειά που κάνει καλά και την κάνει καιρό.

Ένα στριγκό κακάρισμα ακούγεται ξαφνικά στα δεξιά του, διεκδικώντας την προσοχή του. Ο νέος στρέφεται προς την γυναίκα που σπάει με το παράταιρο γέλιο της την όμορφη ατμόσφαιρα. Παρατηρεί με αηδία - που κρύβει επιδέξια - την σιλικονάτη κυρία που έχει σίγουρα κάνει κατά πολύ πλουσιότερους κάμποσους πλαστικούς χειρούργους, σε μια ματαιόδοξη προσπάθεια να αναστρέψει τον χρόνο, και η οποία πρέπει να βοσκάει αντί να τρέφεται με πραγματικό φαγητό, προκειμένου να μην επιτρέψει σε κάποιο γραμμάριο να σταθεί πάνω στον σκελετό της.

Αφού βεβαιώνεται ότι η μοναδική απειλή που υπάρχει στο σημείο είναι η κακογουστιά της συγκεκριμένης γυναίκας, αποστρέφει το βλέμμα του και συνεχίζει αυτό που έκανε πριν την ανεπιθύμητη διακοπή. Εξακολουθεί να παρατηρεί τον χώρο, για να προλάβει να παρέμβει σε ενδεχόμενη περίπτωση κινδύνου. Γιατί αυτή είναι η δουλειά του, να προσέχει όποιον μπορεί να καλύψει τις οικονομικές του απαιτήσεις.

Βρίσκεται στον χώρο προστασίας υψηλών προσώπων για πάνω από μια δεκαετία. Κανονικά, αυτό δεν θεωρείται τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, που να δικαιολογεί την φήμη που έχει χτίσει γύρω από το όνομά του. Ωστόσο, η προσήλωσή του στην ενδελεχή προετοιμασία και η εμμονή του με την λεπτομέρεια, σε συνδυασμό με την σπαρτιάτικη άσκηση στην οποία υποβάλλει το κορμί του σε καθημερινή βάση, ώστε να είναι πάντα στο καλύτερο δυνατό επίπεδο, έχουν μετατρέψει το όνομα Άρης Βελλής σε συνώνυμο της ασφάλειας και της αξιοπιστίας.

Στα δέκα αυτά χρόνια, έχει αντιμετωπίσει αμέτρητους κινδύνους, αφού οι άνθρωποι που αναζητούν τις υπηρεσίες του έχουν συνήθως πολλούς εχθρούς. Από όλους τους κατά καιρούς χορηγούς του - δεν τους αποκαλεί ποτέ αφεντικά, γιατί το μοναδικό αφεντικό που αποδέχεται είναι ο ίδιος του ο εαυτός -, ο οικοδεσπότης της αποψινής βραδιάς είναι ο πιο παράξενος. Ακολουθεί ένα αυστηρό εργασιακό πρόγραμμα και οι κύριες αδυναμίες του είναι η αγάπη του για το καλό ακριβό ουίσκι και τις εφήμερες ερωτικές σχέσεις, όχι απαραιτήτως με αυτή την σειρά.

Αν θέλει να είναι ειλικρινής, δεν τον συμπαθεί ιδιαιτέρως. Δεν τον πολυνοιάζει, όμως. Πληρώνεται και, μάλιστα, πάρα πολύ καλά. Αυτός είναι επαρκής λόγος για να προσφέρει τις γνώσεις και την εμπειρία του. Άλλωστε, αν συνεργαζόταν αποκλειστικά με κάποιον που συμπαθεί, τότε δεν θα είχε ένα παχυλό λογαριασμό σε τράπεζα του εξωτερικού, αφού σιχαίνεται την αδηφάγα μέγγενη της εφορίας.

Κοιτάζει το ρολόι του και ελέγχει ότι όλοι οι άνθρωποι που εργάζονται για αυτόν είναι στις θέσεις τους. Ικανοποιημένος που όλα πηγαίνουν σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό, συνεχίζει να κινείται ανάμεσα στους καλεσμένους, χωρίς να μειώνει στο ελάχιστο τον βαθμό επαγρύπνησής του.