Διπλή Εκδίκηση

10

Το να βιάζουμε τα πράγματα οδηγεί σε σφάλματα.

Ηρόδοτος, αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος, (480 - 420 π.Χ.)

Η Μελίνα ανασηκώνει το βλέμμα της και το καρφώνει στον άντρα που έχει εν τω μεταξύ μπει στο γραφείο της και την έχει πλησιάσει.

- Εύχομαι, τουλάχιστον, αυτή την φορά να μην έχετε στο μυαλό σας τρίχες..., προσθέτει ο Μπλακ.

Η κοπέλα κοιτάζει με έκδηλη έκπληξη τον δικηγόρο που στέκεται απέναντί της και την κοιτάζει με ένα σχεδόν παιχνιδιάρικο χαμόγελο. Την αρχική της έκπληξη, που οφείλεται στην εύθυμη διάθεση του άντρα, διαδέχεται γρήγορα η καχυποψία. Αυτός δεν χαμογέλασε ούτε όταν η Λία, μια βοηθός βοηθού και πάει λέγοντας, έριξε κάτω ένα δίσκο με καφέδες και μετά, στην προσπάθεια να μαζέψει τα αμάζευτα, έπεσε και η ίδια, σκηνή που προκάλεσε άφθονο γέλιο μέχρι και στην αποστειρωμένη Αρετή. Και τώρα στέκεται πάνω από το κεφάλι της με μια υποψία χαμόγελου στα χείλη και μια περιπαιχτική ατάκα στο στόμα;

Ο εσωτερικός της συναγερμός άρχισε να χτυπάει με μανία. Δεν μπορεί να σκεφτεί άλλο πιθανό λόγο για την καλή διάθεση του Μπλακ πέρα από έναν. Αφού από την πρώτη στιγμή δεν έπαψε να της δείχνει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ότι δεν την συμπαθεί και πολύ και ότι η παρουσία της στην εταιρεία δεν τον βρίσκει απολύτως σύμφωνο, προφανώς κάτι έκανε η Μελίνα, κάποιο λάθος, και τώρα βρήκε την ευκαιρία ο δικηγόρος να την ξεφορτωθεί.

Στην σκέψη αυτή, η κοπέλα νιώθει να την λούζει κρύος ιδρώτας. Δεν έκανε τόση προετοιμασία, δεν μπήκε σε τέτοιο κόπο, δεν ανέχεται τον Αργυρίου, για να πάνε όλα στράφι! Δεν είναι μόνο οι προσωπικοί λόγοι που την έχουν φέρει στην εταιρεία. Είναι πολλοί αυτοί που στηρίζονται πάνω της, που περιμένουν από αυτή αποτελέσματα.

- Φταίει κάτι που είπα; αναρωτιέται ο Μπλακ. Όταν μπήκα, σας βρήκα να χαμογελάτε και ξαφνικά μοιάζετε σαν να έπεσε στους ώμους σας το βάρος όλου του κόσμου, προσθέτει με σοβαρό ύφος. Είστε καλά;

Η Μελίνα τον κοιτάζει και αποφασίζει ότι η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση. Με αυτή την σκέψη, λέει στον δικηγόρο ακριβώς όσα πέρασαν από το μυαλό της με την εμφάνισή του. Ο Μπλακ την ακούει χωρίς να την διακόψει. Αν η αναφορά της στην υπερβολική σοβαρότητά του τον ενοχλεί, εκείνος δεν δίνει καμία τέτοια εντύπωση.

- Δεν θέλω να φύγετε, είναι τα πρώτα λόγια που επιλέγει για να σπάσει την σιωπή που πέφτει ανάμεσά τους όταν η Μελίνα σταματάει να μιλάει. Πράγματι, η πρόσληψή σας, με τον τρόπο και στον χρόνο που έγινε, δεν με ενθουσίασαν. Αλλά κάνετε λάθος, δεν επιθυμώ την απόλυσή σας. Ποτέ δεν θα επεδίωκα την απόλυση ενός ανθρώπου από προσωπική αντιπάθεια και μόνο...

Λέγοντας αυτά, κινείται προς την πόρτα. Η απορία της Μελίνας τον κάνει να σταματήσει λίγο πριν πιάσει το πόμολο για να ανοίξει και να φύγει.

- Με αντιπαθείτε, όμως... Σε αυτό είχα δίκιο... Μα γιατί; λέει χαμηλόφωνα η κοπέλα, σχεδόν σαν να αναρωτιέται μονάχη της.

Ο Μπλακ στρέφει προς την μεριά της το κεφάλι του χωρίς να αφήσει το πόμολο.

- Δεύτερο λάθος στην σειρά, κυρία Γεωργίου. Το σχόλιό μου πριν ήταν γενικό. Μπορεί να μεγάλωσα σε ένα πλούσιο περιβάλλον, αλλά ποτέ δεν θα άφηνα προσωπικά συναισθήματα να βλάψουν ανθρώπους που πασχίζουν να βγάλουν τίμια το ψωμί τους. Κι εσείς είστε ένα τέτοιο άτομο..., σωστά;

Το βλέμμα του καρφώνεται πάνω της, σαν να προσπαθεί να διαπεράσει το οστέινο κρανίο της και να διεισδύσει στο μυαλό της. Η Μελίνα νιώθει άβολα, παρόλο που η έκφραση του προσώπου του Μπλακ δεν μαρτυρά καμιά απειλή. Κι όμως... Ο τρόπος που θέτει την τελευταία ερώτηση της προκαλεί ένα ρίγος στην ραχοκοκαλιά. Είναι δυνατόν αυτός ο περίεργος δικηγόρος να έχει αντιληφθεί ότι η κοπέλα παίζει διπλό παιχνίδι; Έχουν προσέξει ιδιαιτέρως στην ομάδα, προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν την πιθανότητα να ξεσκεπαστεί η κάλυψή της. Ήταν, ωστόσο, αρκετές οι προσπάθειές τους;

Από τις σκέψεις της την βγάζει ο Μπλακ, που έχει εν τω μεταξύ στραφεί εκ νέου προς την πόρτα μισανοίγοντάς την.

- Το βράδυ έχουμε πάρτι για την συνταξιοδότηση του κυρίου Στέλιου. Αυτό ήρθα να σας πω.

Και με αυτά τα λόγια βγαίνει έξω από το γραφείο κλείνοντας πίσω του την πόρτα απαλά και αφήνοντας την Μελίνα με πολλές απορίες. Γιατί έπρεπε να του μιλήσει έτσι; Γιατί δεν του έδινε την ευκαιρία να της μιλήσει εκείνος πρώτος, ώστε να αποφύγει να τον στενοχωρήσει; Ποιος ήταν αυτός ο κύριος Στέλιος;