Evet arkadaşlar 3. bölümle sizlerleyiz okuyup yorum yapmayı unutmayın size bol yorumlu okumalar diliyorum oylamayı da unutmayın canlarım.
Hazırladıktan sonra aşağı indiğimde annemlerin konakta olmadığını öğrenir ve Kader ablaya seslenerek annemlerin nerede olduğunu söylerim. Beni konakta bırakıp gittikleri için çok sinirli olmuştum derken Arda abinin odasından çıktığını görürüm. Bana doğru gelerek
Arda: Elif annemler önden çıktı çok geç hazırlandığın için mecburen sen benimle geliyorsun.
Elif: Pardon geç hazırlandığım için mi?
Arda: Evet, Elif sen hazırlanana kadar bir kahve içtim bile
Elif: Ne geç hazırlanması altı üstü bir yarım saat ya hazırlandım ya hazırlanmadım.
Arda: Tamam Elif uzatma! hadi aşağı inelim de biran önce gidip gelelim.
Elif (içinden söylenerek): Ne dedim ki ya ben
Merdivenden aşağı inerken ayağım burkulur ve tam yere düşecekken Arda abim beni tutar bir iki saniye duraksadıktan sonra ne olduğunu anlamadım Arda abim kızgın bir şekilde
Arda: ne yapıyorsun madem bu topukluda yürümeyi bilmiyorsun niye giydin?
Elif: Bir kere ben gayet güzel yürüyorum sadece ayağım burkuldu.
Arda: tamam anladım güzel yürüdüğünü, koluma gir merdivenden inene kadar.
Koluna girerek merdivenden yavaşça indik. Arabaya doğru gidip kapımı açtı
Arda: bin Elif çabuk ol senin yüzünden çok geç kaldık
Elif: tamam biniyorum
Arabada yolculuğumuz başlamıştı annemlere karşı sinirli bir yüz ifadem vardı beni bırakıp gitmişlerdi o düğüne varınca evde beni beklemeyip gitmelerinin hesabını sorurum. Yol baya uzundu ve Arabada sessiz bir şekilde giderken canım şarkı dinlemek ister.
Elif: Şarkı açabilir miyim?
Arda: açabilirsin sormana gerek yok.
Ve en sevdiğim şarkıyı açıp arabanın penceresinden yolu izlerim. Yolu izlerken uykuya dalmışım birden Arda abim beni uyandırır uyandığımda düğün yerine varmıştık ben nasıl uyuduğumu bile hatırlamıyorum. Arabadan inerken uyku sersemliğiyle yere düştüm bu sefer Arda abimin sözleri aklıma geldi resmen bugün ne olduysa bu topuklularda yürüyemiyorum üzerimde garip bir şeyler var sanki, yere düştüğümde arda abim hemen yanıma gelir beni yerden alarak.
Arda: Elif nasılsın, bir yerine bir şey oldu mu?
Elif: iyiyim yok bir şeyim bende anlamadım birden yere düştüm sen haklısın galiba ben yürüyemiyorum bu ayakkabılarla
Arda: bir daha bu ayakkabıları giyme ve şimdilik bana tutun.
Arda abimin koluna girerek birden bir araba karşımızda durur arabadan inen kişi bugün karşılaştığım çocuk Kaan'dı, onu burada görünce şaşırdım ve
beni görmesin diye Arda abiyle hızlı bir şekilde içeri girdim. İçeri girdiğinizde Arda abim beni annemlerin yanına bırakır. Düğünde onların yanına gittiğim zaman az da olsa onlara karşı yumuşamıştım.
Annem : Neyin var kızım?
Arda: Arabadan inerken yere düştü.
Elif: bende bilmiyorum ya bir sakarlık var üstümde.
Annem :Bak iyi değilsen seni hastaneye götürelim Elif.
Elif: yok yok iyiyim şimdi.
Arda abim babamların tarafına giderek yerine oturur. Daha sonra babamların karşısında bir masa vardı herhalde o masadaki kişilerde yıldırım ailesi galiba annem bana kısık bir sesle dedemlerin karşısındaki masanın yıldırım ailesi olduğunu söyler ve meşhur yıldırım ailesini görürüm. .kapıya doğru baktığımda Kaan içeri girer herkes ona hoş geldin ağam topraklarına derler KAAN babamların tarafına doğru ilerlerken birden yıldırım ailesinin masasına oturur demek ki Kaan yıldırım ailesindendi ben şok olmuştum bugün tanıştığım çocuk yıldırım ailesinden miydi Annemde bana KAANI tanıtıyor
Annem: bak kızım bu KAAN yurtdışından geldi bugün. Kaan'ın yanındakiler de amcası ve dedesi
