EPILOGUE
MAG-ISANG umuwi ng America si Donya Beatriz upang daluhan ang debut ng isang apo. Subalit muli ring nagbalik ng Pilipinas upang saksihan naman ang kasal ng paboritong apo. It was a December wedding for Anthony and Jenny.
Sumama ang mag-asawa pabalik ng America para sa kanilang honeymoon.
You filled-up my senses like a night in a forest
Like a mountain in springtime
Like a walk in a rain
Like a storm in the dessert
Like a sleepy blue ocean
"I love you, Jennifer Avila," bulong ni Anthony na nakahiga sa makapalna carpet at nakaunan sa kandungan ng asawa. "Pll keep on telling you that sa susunod na limampung taon ng buhay natin."
Ngumiti si Jenny habang sinusundan ng marahan ang awitin ni John Denver sa tape. Nasa mga mata niya ang reflection ng apoy sa fireplace. Masuyong hinawi ni Anthony ang sweater at hinagkan ang tiyan niya.
"I won't change overnight, sweetheart. I might steal a glance over some pretty woman but I promise.... " Inilagay ni Jenny ang daliri sa bibig ng asawa.
"Shhh... I don't want to change you, darling. I would not have loved you kung hindi ikaw iyan," she answered softly. Eyes glowing with love.
Come let me love you
Let me give my life to you
Let me drown in your laughter
Let me die in your arms
Let me lay down beside you
Let me always be with you
Come let me love you...
Inabot ni Anthony ang leeg ng asawa at banayad na hinagkan. "Come let me love you again.." bulong nito.
To all my readers out there: I am very much against live-in and pre-marital sex and do not advice it. Lamang, may mga kasaysayan ng pag-ibig na binibigyan ko ng buhay. Mga tunay na kasaysayan na ang iba'y malungkot ang kinahinatnan. Subalit naniniwala akong—we can always dream, can't we? And we can build castle in the air.
•••WAKAS•••
