Son Haber: Cinayet Kasabası

𝐓𝐞𝐡𝐥𝐢𝐤𝐞 𝐆𝐞𝐥𝐝𝐢.

Kahvaltımız bittikten sonra masayı toplayarak kendimize gelmek için camları açıp evi havalandırmıştık. Aslında dünden Bugün ne yapacağımı planlamıştım... Bugün Dedektif bürosuna gidip Dedektif Demirle kolye hakkında konuşmayı düşünüyordum. Acaba kolyede bir parmak izi çıkmış mıydı? Umarım çıkmıştır da o kişinin kim olduğu belli olur. Defne de biraz daha sakinleşmiş görünüyordu. Dünkü olay tüm kasaba sakinler için çok zordu. Polisler ve Dedektifler son hızıyla çalışmalarına devam ediyordu. Bunu görebiliyordum. Ama yine de bir şeyler yeterli değil gibiydi. Ne yaparsa yapsınlar katil bir türlü yakalanmıyordu... Evet daha bu olayların üzerinden çok fazla gün geçmemişti Ama yine de çok can sıkıcı bir olay haline gelmişti.

Hem Dedektif Demirle kolyenin ayrıntılarını konuşuruz. Hem de kolye hakkındaki bilgileri öğrenmiş olurum. Dün kolye bulduğum yer hakkında bir şeyler hatırlamaya çalışıyordum. Ama zihnimde hiçbir şey canlanmıyordu.

Bu elbette güzel bir şeydi ama Başka şehirden Defne'nin yanına gelecekleri zamanı Gerçekten bu dönem olarak mı bulmuşlardı? Bir Katilin olduğu ama asla bulunamadığı bir kasabaya gelmek mi? Evet ben gelmiştim ama hem başka şehirde değildim. Yani Buraya çok yakındım. Hem de ben bir haberciyim haber yapmak için geldim. Tabii Defne'ye yardımcı olmak ve onun yanında olmak da işin cabası neyse Defne Başka şehirden gelecek olan arkadaşları ile evde otururken ben de dedektifin yanına uğrarım.

Ama dedektifin yanına gitmeden önce Defne'nin diğer arkadaşlarıyla da tanışmak istiyorum. Kim olduklarını bilmiyorum. Çünkü daha önce onları görmedim. Kimlerdir necilerdir? Biraz sohbet edip öyle giderim. Defne ile Biraz daha oturup sohbet ettiğimizde olan olayları değerlendirdiğimizde Kapı çaldı. Defne'nin ayak sesleri ahşap yerde gıcırdama sesi oluştururken Kapı açıldı ve içeriye Defne'nin arkadaşları olduğunu düşündüğüm kişiler girdi... Birkaç gülümseme, birkaç Hoş geldin ve Hoş bulduk nidaları yankılandı.

Bir erkek ve iki tane kız vardı. İçeriye geçip Defne ile sarıldıkları sırada Ben de ayağa kalkarak yanlarına gittim. Ayıp olmasın diye. Beni gördüklerine şaşırmışa benziyorlardı. Aralarından bir kız Defne'ye dönerek bana baktı ve "Bu kim?" dedi. Oha yani Öyle de sorulmaz. Bana sorsaydın. Defne gülümseyerek beni gösterdi ve "Bu Ceylan" dedi. Sonra benim kim olduğumu soran kızın adını söyledi. Bu da "Mine." dedi... Vay Mine Vay! Bu kızı şimdiden sevmemiştim, bir de bir bakışı var görseniz yani! İğrenç bir yaratığa bakıyormuş gibi bakıyordu bana.

Ardından Defne eliyle aralarındaki tek erkeği göstererek "Bu da Burak." dedi. Burak 1.80 boylarında esmer bir çocuktu. Defne ile sarıldıktan sonra bana dönüp el sıkıştı ve "merhaba" dedi. Ben de gülümseyerek "Merhaba Hoş geldiniz" dediğimde "Hoş bulduk" dedi. En azından bu biraz daha kibardı. Son olarak da diğer kızla tanıştığımda o kızın adının da Pınar olduğunu öğrendiğimde gülümseyerek el sıkıştım ve karşılıklı olarak koltuklara oturduk.

Defne benim yanımda oturuyor. Burak Pınar ve Mine de karşı koltukta oturuyordu. Ben konuşmaya kimin başlatacağını Beklerken ilk olarak Mine konuştu. Ağzını yayarak ve kelimeleri uzatarak şöyle dedi, "Ay Defne seni çok özlemişiz. Uzun zamandır da görüşemiyoruz Bak bu çok iyi oldu" dedi. Defne de gülümseyerek "Evet çok iyi oldu gerçekten!" dedi. Defne gerçekten onlarla iyi anlaşıyor gibi görünüyordu. İçimizde bir şeyler mi kırıldı bizim? Hayır be saçmalama! Ne alakası var Ayrıca? Tabii ki de en yakın arkadaşımın başka yakın arkadaşları da olabilir. Pınar diğerlerine göre biraz daha gergin gözüküyordu. Gözleri kucağındaki ellerini inmiş parmaklarıyla oynuyordu. Ancak bunu bu odadaki Kimse fark etmiş değildi. Pınar'a dönerek "iyi misin?" diye sordum o da bana bakarak "Evet, neden olmayayım ki?" diye sordu.

"Bilmem biraz gergin görünüyorsun da" dedim. "Aslında bu kasabadaki olaylar biraz sürülerimi ürpertiyor" dedi. Haklıydı. Tabii kimse için kolay bir şey değildi. Onlara haber veren kişi de Defne olmalıydı yoksa nereden bileceklerdi ki?