Defne mutfakta kahvaltı hazırlıyordu. Mutfağa girdim ve ona selam verdim. Defne, bana bakarak "Uyuyabildin mi?" diye sordu. Başımı aşağı yukarı sallayarak cevap verdim. "Yani diyelim biz ona. Biraz Uyudum işte." dedim ve hazırlamış olduğu kahvaltı masasına baktım. Gayet güzel gözüküyordu, MaşAllah, arkadaşım çok yetenekli.
"Ellerine sağlık prenses." dedim. Ona yardım edecektim fakat bitirmiş olduğunu ve benim yanıma gelmiş olduğunu görünce bende sandalyemi çekerek oturdum. O da tam karşıma geçmişti ve kahvaltımızı yapmaya başlamıştık. Dün çok fazla olay olmamıştı ve gece de sakin geçmişti bu çok iyi bir şey miydi yoksa bu sessizliğin altından başka bir şey çıkacak mı diye düşünmeden edemiyordum. Defne'nin konuşmasıyla düşüncelerim bölündü.
"Ceylan bir tanem ben senin yanındayım biliyorsun değil mi? Evet bende çok rahat değilim ama yine de korkma olur mu?" dediğinde bana destek olmaya çalıştığını anladım. Korkmak değil ama endişe duyuyordum elbette. "Çalışırım Defne, çalışırım elbette." diyerek kahvaltımı yapmaya devam ettim. O sırada Defne eliyle uyandığım koltuğun üzerindeki kıyafetleri gösterdi, Bunlar yani o gösterdiği şeyler bir pijama takımıydı. "Bu gece onları giyerek yat hem daha rahat edersin canım." dediğinde ona öpücük attım. "Teşekkür ederim giyerim tabi." diyerek kahvaltımı bitirdim ve Defne de bitirdiğinde birlikte masayı toplamaya başlamıştık.
"Defne ben şimdi komşularla konuşmaya ve onlardan bilgi toplamaya çıkacağım. Gelecek misin?"
"Tabi ki de geleceğim. Sen sorarsın bende not alırım hem." diyerek bir not defteri ve kalem bularak yanıma geldi." E Tamam o zaman çıkalım mı?" dediğimde başını sallamıştı ben kabanımı o ise yağmurluğunu giydiğinde dışarı çıkmıştık. İlk önce Defne'nin hemen yanında bulunan evin kapısını çalmıştık, kapıyı yaklaşık 50'li yaşlarında bir kadın açtı. Kadına bakarak yüzüme bir gülümseme kondurdum. "Merhaba ablacım, ben sizin de bildiğiniz bir konuyu konuşmak ve birkaç şey sormak istiyorum." dediğimde kadın "Konuyu anladım galiba kızım. Tabi sorabilirsin." dediğinde sevinmiştim. "Son zamanlarda kasabada daha önce görmediğiniz birini buralardan fazlasıyla geçerken gördünüz mü?" dediğimde kadın biraz düşünür gibi oldu ve "Hayır kızım." dedi. "Peki o zaman diğer sorumu sorayım. Hiç geceleri bir ses duydunuz mu? Çığlık gibi belki de?" kadın ona da kafasını sallayarak "Hayır duymadım." dediğinde teşekkür etmiştik ve o da kapıyı kapatmıştı. Elimle karşısındaki evi göstererek "Şuraya da soralım." dediğimde Defne ile bu sefer oraya yönelmiştik.
Kapıyı çalmıştım ve kısa bir süre içinde açılmıştı. 20'li yaşlarda bir kız çıktı karşımıza ve bizi gördüğüne biraz tedirgin olmuş görünüyordu. "Siz kimsiniz?" dediğinde Defne'yi yeni fark ediyordu. "A- Defne merhaba! kusura bakma biraz dalgınım." demişti. Defne de kıza selam verince ben konuşmaya başlamıştım. "Birkaç soru soracağım şimdi. Öncelikle kasaba yakınlarında veya buralarda gezen daha önce hiç görmemiş olduğun, dikkatini çeken biri var mı?" Kız biraz düşündü ve "Hayır hatırlamıyorum." dediğinde yine anlayışla başımı sallamıştım. Arkamızı dönüp gidecekken kız bir anda "Bir dakika" dedi. Kızın "Bir dakika" demesiyle irkildik. Defne bana baktı, ben de ona. Her ikimiz de ne olduğunu merak ediyorduk...
"Aslında camdan bakarken birisinin buradan geçtiğini gördüm. Bu normal bir şey olduğu için söylemedim ama yüzünü saklamaya çalışıyor gibiydi. Kapüşonunu kapatmıştı ve o gün hava rüzgarlı bile değildi. Ayrıca elinde bir şemsiye de vardı. " dediğinde kızın sözleri bomba gibi patladı gözlerim kocaman açıldı. "Ne zaman?" diye sordum heyecanla.
"Birkaç gün önce," dedi kız. "Tam olarak hatırlamıyorum ama sanırım pazartesi günüydü." dediğinde kıza teşekkür ederek oradan da ayrılmıştık. Bir şey bulmuş olabilir miyiz emin değilim belki de bu bilgi hiçbir şey ifade etmiyordur. Yaklaşık yarım saat daha insanlara sorup bilgi toplamaya çalıştık fakat bu bildiklerimizden başka hiçbir şey bulamadık maalesef. Kafamı çevirdiğimde bize doğru gelen dedektifi ve arkasından gelen dün polis karakolunda gördüğüm 2 dedektifi gördüm. Dedektiflerin yüzlerinde ciddi bir ifade ile bize doğru yürüdüklerini ve yaklaştıklarını gördüm...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Haber: Cinayet Kasabası
Actionünsüz bir gazeteci olan ve ününe ün katmak için her şeyi yapabilecek olan baş karakterimiz, arkadaşından aldığı bir telefon üzerine aceleyle onun kasabasına gider. Bu kasabaya gelme sebebi hem arkadaşını korumaktır hem de olayı araştırıp haber yapma...