Forgotten Love (Completed)

Chapter 21

Masakit ang ulo nang magising si Angelique. Napahawak  siya sa sentido. Marahan niyang minulat ang mga mata.

"You're awake." Napasinghap Siya Ng marinig ang boses ng magsalita.

Bigla niyang naalala ang nangyari sa kanya kanina. May nagtakip sa ilong niya dahilan para mawalan siya malay.

Pero Ganon na lang ang pagkagulat niya nang Kilalanin ito.

"I—ikaw Si Kuya Luther?" Napalunok siya.

"The one and only." He grinned at her.

"Pero... Pero bakit?" Nanghihinang anas niya.

"Don't you missed me?" Biglang naging seryoso ang tinig nito. At lumapit bahagya Siya kanya.

"How dare you! You kidnapped me! Ibalik mo Ako sa Asawa ko! Hindi Ikaw Ang Kuya Luther ko!" Tumayo siya at pinagbabayo ito sa dibdib.

"No! Hindi Ikaw, Hindi Ikaw. Ang Luther na nakilala kong kuya would never do such thing like this. Hindi ganito. Hindi..." Namalisbis ang luha sa mga mata niya. She even slapped him pero Hindi man lang ito natinag ni hindi siya nito inawat man lang. Hinayaan siyang saktan niya ito.

"Bakit mo nagawa sa 'kin 'to?" Aniya habang patuloy sa pag-iyak.

"I told you I'll come back for you." Mahinahong saad nito.

Napailing siya. "I waited for you, ilang taon pero hindi kana bumalik. Nawalan ako ng Kuya! Kinalimutan mo ako! Alam mong Wala akong pamilya! Pero pati Ikaw iniwan mo Ako." She burst out her anger.

"I did come back pero kinasal ka na!" Tumaas ang boses nito.

"Kaya kinidnap mo ko noong araw pagkatapos Ng kasal namin? Huh?" Pasigaw niyang balik dito.

Natigilan ito. "How dare you! Tinuring kitang parang kuya ko. Pero bakit..."

"Because I love you! You were mine in the first place! Ako dapat ang pinakasalan mo. Ako lang! Not that fucking bastard!" Nagulat siya sa naging rebelasyon nito.

"You—what? Oh God... No..." Napailing Siya at napaatras dito. "Hindi... Take it back..." Sunod sunod ang pag-iling niya.

"I always love you, Hindi bilang kapatid."
Akmang lalapit ito sa kanya.

"Huwag kang lalapit!"

"You are mine. Kaya nagawa ko 'yong bagay na 'yon. And I'm not sorry for that." Giit pa nito.

"You're delusional. Kapatid lang ang turing ko sa 'yo. Anong karapatan mong ariin ako." Galit na saad niya. Kita niya ang sakit na bumalatay sa mukha nito.

"Magbabago din yan, just give me a chance to prove it to you." Pagsusumamo nito.

"You almost killed me! Remember? Nadisgrasya tayo dati, nacoma Ako for almost two years. You lied to me, nagpanggap ka pang asawa ko. Yan ba ang pagmamahal na sinasabi mo?" Sumbat niya dito.

"That was an accident." Tanggi nito.

"Because you kidnapped me! Dalawang taon mo Akong tinago sa Asawa ko, and now you did it again! Does Mother Theresa knew about this?" Hindi maampat ampat ang luha niya. Puno Siya Ng hinanakit.

Umiling ito. "Napakasama mo!" Muling niya itong pinaghahampas.

"Ibalik mo Ako sa Asawa ko please... Please kuya, nag-aalala na 'yon sa akin." Aniya Dito na nanghihinang napaupo.

"I can't do that. We're leaving tomorrow and I'll make sure na Hindi ka na niya makikita kahit kailan." May diing Sabi nito.

Sinampal niya ito ng malakas. "Nababaliw ka na!"