Forgotten Love (Completed)

Chapter 12

Nagising siya sa maliwanag na sikat ng araw na nagmumula sa labas ng bintana. Magaan ang pakiramdam niya. Mukhang napasarap ang tulog niya kagabi.

Nag-unat siya at nagpasyang bumangon. Dumiretso siya sa banyo para maligo. Napaawang ang labi niya ng buksan ang closet na naroon. Ngayon niya lang napansin ang maraming damit na naroon at nasa sukat niya lang ang mga 'yon.

Napili niyang suotin ang floral dress, malambot iyon sa katawan kaya nagustuhan niya. Nilugay niya lang ang mahaba niyang buhok. Napangiti siya sa harap ng salamin ng makita ang repleksiyon niya roon. Napakunot ang noo niya ng mahagip sa salamin ang tatlong tangkay ng pulang rosas na nasa bedside table.

Hindi niya napansin iyon kanina. Nilapitan niya iyon. Napangiti siya, kinuha iyon at inamoy-amoy. It's one of her favorite. Ibinaba niya iyon ng mapansin ang maliit na papel na nakaipit doon.

Good morning mahal. Roses for my lovely wife, start your day with a sweet smile. Please follow the petals...

Agad na hinahanap ng mga mata niya ang tinutukoy nito. Nakaramdam siya ng excitement nang makita ang mga pulang petals na ngayon niya lang napansin. Napangiti siya.

Kinuha niya ang tatlong tangkay ng rosas. Sinundan niya ang mga nagkalat na petals palabas ng kuwarto.

Dinala siya nito sa dining table kung andun ang isang baso ng gatas. May nakita siyang note doon. Nilapitan niya iyon at agad na binasa.

Drink this milk, you always want it every morning before having a breakfast.

Napangiti siya. Kinuha niya iyon at marahang ininom. Nang maubos ay napansin niya ang sticky note sa ilalim ng baso agad niya itong kinuha at binasa.

Please use the back door. Be careful okay?

She immediately walked towards the back door. Sumalubong sa kanya ang malinawag na sikat ng araw. Maaga pa naman kaya hindi masakit sa balat.

She roam around her eyes to look for a note at hindi naman siya nabigo dahil may nakasabit sa puno sa labas. Nilapitan niya iyon at kinuha.

Watch your steps, It's kinda rocky on your way. Please don't make me worry. Take care. 😘

Tila may paru-parong nagsiliparan sa loob ng tiyan niya. Muli siyang naglakad at naghanap ng mga signs. Napakunot ang noo niya ng makita ang maliit na papel na nakatali sa pulang ribbon at hindi kataasang puno.

Excited na kinuha niya iyon sa pagbabakasaling isang note ulit. Napawi ang ngiti niya ng bumungad sa kanya ang larawan.

It was a picture of her habang kausap ang mga bata. Masayang nag-uusap dahil sa mga nakapagkit na masayang ngiti sa mga ito pati na siya.

Naninigkit ang mga mata niya. She's trying to remember about those kids pero wala siyang maalala. Namalisbis ang mga luha sa mga mata niya. Marahan niyang hinaplos ang larawan. She flipped it to see the message at the back.

This was the first time I saw you mahal. You seem so carefree and happy with the kids. I was amazed by your smile. Your angelic face of yours na halos hindi mabura sa isipan ko. From that day, I decided to know you more.💕

She dried her tears, may kung anong mabigat na dumagan sa dibdib niya because she can't remember anything but she could see that he's trying his best to make her remember. Muli niyang pinasadahan ng tingin ang larawan. She wants to remember everything. Pakiramdam niya ay may kulang pagkatao niya dahil Hindi siya makaalala.

She took another photo, it was her and a nun. Tila naguluhan siya sa nakita. She seems familiar to her.

Who is she?