14 Şubat tüm insanlar için çok sevilen bir günken Defne için hayatının mahvolduğu gündü ortaokul 5 sınıftan beri her 14 Şubat'ta kaybettiği sevdikleri onun bozuk psikolojisinin üstüne eklenmiş ve onu 14 Şubat'ın lanetli bir gün olduğuna inandırmıştı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hayatı kaybetmekten daha kötü bir şey vardır,Hayatın anlamını kaybetmek"
~Erich Fromm~
Keyifliokumalarrrr<33333
°°°°°°
Sabah uyanmama rağmen yatakta uzanmaya devam ederken , üstümde hissettiğim hareketlilik ile kafamı kaldırdım "Pinky burada ne işin var" Pinky benim çocukken sokakta bulduğum bir kediydi , onu ilk gördüğümde bir kaldırımın üstünde duruyordu duvarın en dip köşesine geçmiş kendini yağmurdan korumaya çalışıyordu, o gün abimle anneme saatlerce yalvarıp eve almıştık kediyi onu güzelce yıkamış ve doyurmuştuk , Ona Pinky dememin sebebi ise onu bulduğumuz zaman sarı tüylerinin arasına karışmış olan pembe renkti, veterinerin dediğine göre biri onun üstüne ya boya dökmüştü ya da bilerek boyamıştı tabi dediğine göre boyada olmayabilirdi,bu pembe boylar Zamanla gitti ve yerine sapsarı tüyleri olan bal gözlü Pinky kaldı
Pinky miyavlayarak yanıma geldi ve yorganın altına girip uzandı "Seninde uykun var degil mi" yavaşça kafasını okşayıp onun mayışmasını bekledim kısa sürede miyavlaması küçük mırıltıya dönüşünce gülümseyip yavaşça yataktan kalktım, gözlerimi ovuşturarak odadan çıkıp tuvalete doğru ilerledim kapının önüne geldiğim zaman tuvaletin kapısı açıldı ve içeriden Hürkan çıktı o beni görünce gülümsedi "Günaydın Defne"
"Günaydın" aklıma dün gece olan şey gelince hızlıca onu geçip tuvalete girdim , o benim annemlerden sakladığım sırrımı öğrenmişti ayrıca tek sorun bu değildi onu daha yeni tanıyordum ve ona zayıflığımı göstermiştim bu sandığımdan daha kötü bir şeydi çünkü ben nerdeyse ailem dışında herkesin gözünde enerjik ve sorunu olmayan bir kız imajı kurmuştum ama bu çocuk artık bunun doğru olmadığını biliyordu
Derin bir nefes aldım Belkide fazla abartıyordum sonuçta o çocuk ile yeni tanışmıştık ne yapsın benim geçirdigim krizleri belki umrunda bile değildir , kafamı salladım evet büyük bir ihtimalle umrunda bile değilim , kendimi teselli ederek suyu açtım ve buz gibi su ile yüzümü yıkadım ancak böyle kendime gelebilirdim suyu bir kaç kere daha yüzüme çarpıp havluyla kuruladım ve tuvaletten çıktım, hızlı adımlarla odama geçip dolabımdan formalarımı çıkardım
Formamızda fazla abartılcak bir şey yoktu klasik beyaz gömlek ve gri etekti sadece ekstra olarak mavi bir kravat takmamız lazımdı , sonbaharda olduğumuz için havanın soğuk olma ihtimali vardı o yüzden üstüme Siyah renkte sol tarafında renkli yıldız sembolleri olan bir hırka aldım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
