Medya; Sena keşkül
"Size çok yakın olan bir şeyi kaybettiğinizde biraz da kendinizden bir şeyler kaybetmiş olursunuz."
~Anonim~
°°°°°°°°°°
"Ya nerede benim spor çantam. !" Aynı şeyi kim bilir kaçıncı kez bağırarak dile getiriyordum fakat tek bir Allah'ın kulu bile odama gelip ne oldu diye sormuyordu , bugün okuldan sonra saat 17.30'da olan Eskrim dersim için çanta hazırlıycaktım tabi çantayı bulabilirsem , ben daha 12 yaşındayken okuldan hoşlandığım çocuk Eskrim'e gidiyor diye babama bende gitmek istiyorum diye yalvarmıştım tabi babam isteğimi duyunca hiç dururmu direk kabul etmişti sonuçta babam kızını bir savaşçı olarak yetiştirmek istiyordu, Başta Eskrim'e gitmenin tek sebebi o çocuk iken zamanla o sporu sevmeye başladım
Benim o Spora gitme sebebim olan çocuk bir ay sonra bir bok beceremeyince bırakmıştı fakat ben hiç bırakmayıp devam etmiştim hatta 14 yaşıma geldiğimde ilk maçıma çıkıp birincilik ile geri dönmüştüm , odada dolanmaya devam ederken en sonunda sesimi biri duymuş olucakki kapım açıldı "kızım neden bağırıyorsun"
"Ya anne spor çantamı bulamıyorum"
"Kızım o girişte ki dolapta ya "
"Anne bunu neden ben iki saat boyunca bağırdıktan sonra söylüyorsun" annem gülümserken ben odadan çıkıp kapının orada olan dolaba koştum içinde olan spor çantamı alıp odama geri döndüğümde annem sofrayı kurmak için çoktan mutfağa geri dönmüştü, çantamın fermuarını açıp içine Çelik teller ile örülmüş maskemi, flöre ve kılıç darbeleri için koruyucu yeleğimi, keten bezinden yapılmış olan ceket ve yumuşak eldivenlerimi koydum , ekstra olarak iki üç şişe su , havlu , yedek kıyafetler ,midemi yatıştırabilicek meyve barlarını da çantama atıp ağzını kapattım
Boy aynamdan kendime baktığımda saçımı hala yapmadığımı fark ettim okul formamı falan giymiştim ama saçım hala Karman Çormandı , hızlıca tarağımı elime alıp karışmış saçlarımı taramaya başladım saçım tamamen açıldıktan sonra elime kalın lastik toka alıp yukarıdan bir at kuyruğu yaptım ve önden bir iki parça saç bıraktım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İntihar Laneti /Hürkan Gügen
Fanfiction14 Şubat tüm insanlar için çok sevilen bir günken Defne için hayatının mahvolduğu gündü ortaokul 5 sınıftan beri her 14 Şubat'ta kaybettiği sevdikleri onun bozuk psikolojisinin üstüne eklenmiş ve onu 14 Şubat'ın lanetli bir gün olduğuna inandırmıştı...