1.Bölüm

66 3 14
                                    


                             Salgın

İnsan tam aksiliklerden kurtulduğu zaman hayatına yeni bir aksilik daha ekleniyordu...

*****

Odama vuran güneş ışınları ile gözlerim yavaş yavaş açılmaya başladı.Kafamı yan tarafıma çevirdiğimde kardeşim de yatağında halen uyuyordu.Sanırım alarmım halen çalmadığına göre saat daha erkendi.Gözlerim yavaşça geri kapanmaya başladı ve uyku beni geri içine aldı...

******

Kulağıma gelen alarm sesiyle gözlerim tekrardan aralanmaya başladı.Kafamı yan tarafıma çevirdiğimde kardeşimin yatağı boştu ve içerden sesler geliyordu.

Alarmı kapattım ve yatağımda doğruldum.Bu yaz hiç alarm kurmamıştım ama artık okullar açıldığı için alarm kurmam gerekiyordu.

Yatağımdan kalktım ve lavaboya doğru ilerledim.Yüzümü yıkadım ve annemin bana seslenmesiyle biraz daha kendime gelmeye başladım.

"Afra, uyandın mı kızım?"

Lavabodan çıktım ve mutfağa doğru ilerledim.

"Uyandım anne.Günaydın hepinize."diyerek ona karşılık verdim.

Önüme gelen dağınık saçlarımı arkaya atarak yemek masasına oturdum.

"Bugün okulun ilk günü.Ne kadar güzel(!)"diyerek alaylı bir şekilde konuştum.

"Demi abla.Harika bir gün(!)"diyerek kardeşim Nisan'da dalga geçti.

Annem bizim bu imalı konuşmalarımıza karşılık gülümsedi.Elindeki çaydanlık ile kendine bir çay doldurdu.

"Eminim çok harika bir gündür sizin için çocuklar.Haydi kahvaltınızı yapmaya başlayın, ilk günden okula geç kalmak istemezsiniz herhalde."diyerek çay doldurduğu bardağı alarak bizimle beraber masaya oturdu.

Uykulu bir şekilde kahvaltımı etmeye başladığımda, Nisan beni omzumdan dürttü.

"Gözlerini açsana abla, uyurken yemek yemeği nerden öğrendin?"

Nisan gözlerimin kapalı olduğunu söyleyince fark ettim.Kahvaltımı yaparken gözlerim kapalı bir şekilde, esneyerek yemeğimi yiyordum.

"Hiç fark etmedim...Çok uykum var ya..."

"Benim de...Vallahi okulun ilk günü hiç çekilmiyor yaa."

Bir şeyler atıştırdıktan sonra odama gidip hazırlanmaya başladım.Dün akşamdan ütülenmiş formamı çıkardım ve üzerime geçirdim.Saçlarımı at kuyruğu yaparak topladıktan sonra çantamı aldım ve kardeşimin hazırlanmasını bekledim.

Ben uyandığımda saat 08.00'dı.Şimdi ise 08.20 idi.Ve okulun ders saati 08.40'ta başlıyordu.

"Kızlar hazır mısınız?"dedi annem mutfakta bulaşıkları yıkarken.

Ağır ağır elimde ki çanta ile evin kapısına doğru ilerledim.Nisan'ı sinirlendirmek için hemen annemin sorusuna karşılık verdim.

"Ben hazırım ama Nisan halen hazırlanamadı."diyerek Nisan'a sinir edici bir gülüş sundum.

"Yalancı, ben de hazırım."dedi ve bana yaklaşarak omzuma sertçe yumruk attı.

Annem mutfaktan bize seslendi.

"Birbirinizle uğraşmayı bırakın kızlar.
Okulun ilk günü için mutlu musunuz?"

"Anne, zaten geçen seneki kişiler.Benim içimde değişik bir duygu yok."

ZOMBİ SALGINI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin