ရူးရူးမူးမူး...အချစ်ဦး[completed]

Part.16

Unicode

ဖူးသစ်အိမ်ပြန်ရောက်လာတော့ရောင်စဥ်ကဧည့်ခန်းထဲကကြမ်းပြင်မှာဒူးနှစ်ဖက်ပိုက်ကာထိုင်ရင်းငိုကြီးချက်မ,ဖြစ်နေတာကြောင့်သူမအလန့်တကြားနဲ့သူမဘေးလာထိုင်ပြီး

''ဟဲ့ ဘာဖြစ်နေတာလဲ ဘာလို့ငိုနေတာလဲ''

ရောင်စဥ်ကဖူးသစ်အားကိုဖက်ကာ

''သူသိသွားပြီ ငါဘယ်သူဆိုတာသူသိသွားပြီ''

''ဟမ်!''

''သူ့စိတ်ထဲမှာငါကသူ့ကိုလက်စားချေချင်လို့သူ့အနားကပ်တယ်ထင်သွားတာ ငါ့ကိုလည်းသူနဲ့ပြတ်ပြီတဲ့ အလုပ်ပါထုတ်လိုက်ပြီတဲ့''

ဖူးသစ်ဘာပြောလို့ပြောရမယ်မှန်းတောင်မသိ။

''ငါဘာလုပ်ရမလဲ ငါသူနဲ့မပြတ်နိုင်ဘူး''

''မပြတ်နိုင်ဘူးဆိုရင်သူခွင့်မလွှတ်မချင်းကြိုးစားရမှာပေါ့ မာနတော့ထိခိုက်ပေမယ့်ပေါ့လေ''

ဖူးသစ်ကသူမမျက်နှာကိုစိုက်ကြည့်ကာပြောလာလေ၏။

နောက်နေ့မှာပဲရောင်စဥ်လည်းတံတိုင်းကုမ္ပဏီကိုမရောက်လောက်သေးခင်အချိန်ကိုမှန်းဆ၍သူ့ထက်အရင်ဦးအောင်ကုမ္ပဏီကိုလာခဲ့ပြီးသူ့အားရုံးခန်းထဲမှာထိုင်စောင့်နေလိုက်သည်။

နာရီဝက်လောက်အကြာမှာရုံးခန်းတံခါးပွင့်လာ၍သူမမတ်တပ်ထရပ်ကာတံခါးပေါက်အားလှမ်းကြည့်လိုက်တော့အခန်းထဲဝင်လာသူကဟိန်းထွဋ်ဖြစ်နေ၍ရောင်စဥ်မျက်နှာကသိသိသာသာပျက်ယွင်းသွားရ၏။

''ရောင်စဥ် အဲမှာဘာလုပ်နေတာလဲ စားပွဲမှာမထိုင်ပဲနဲ့ တံတိုင်းရော''

''သူမလာသေးဘူး ဟိန်းထွဋ် တံတိုင်းကိုဖုန်းဆက်ပေးလို့ရမလားဟင်''

''ရောင်စဥ်ကသူ့အတွင်းရေးမှူးလေ ရောင်စဥ်သူ့ကိုဆက်သွယ်လို့မရလို့လား''

ရောင်စဥ်ကဘာမှမပြောတော့ဟိန်းထွဋ်က

''ရောင်စဥ်တို့တစ်ခုခုဖြစ်ထားကြလို့လား''

''အဲလိုမဟုတ်ပါဘူး''

''ရောင်စဥ်မပြောချင်လည်းရပါတယ် ကိုယ်သူ့ကိုဖုန်းဆက်ပေးမယ်''