Aşk nedir? Kimine iyi gelebilir bu kelime. Güzel gözükür göze; kimineyse sadece acı verir. Sevmez aşkı. Melisa'da ilk başlarda severdi aşkı fakat daha sonra gerçekleri gördü...
Melisa'dan Kutlama alanından çıkmıştık. Arda Kerem'i eve çağırmıştı, şoke olmuştum.
-Arda sen niye Kerem'i çağırıyorsun?
-Sevgilin değil mi abla?
-Ayrıldık...
-Niye peki?
-Anlaşamadık.
-Tamam anladım. Arda arabaya binince ardında bende bindim. Hava yağıcak gibiydi, bende en çok yağmurlu havaları severdim. Eve geldik, Arda hemen saksının altında ki anahtarı çıkarttı. Ben ise şaşkınca bakıyordum.
-Nasıl buldun lan anahtarı?
-Abla biz Türk'üz, elbette saksının altında olucak! Şuan uluyasım geldi. Abartmıyorum.
-Akıllı seni!
-Tabii biz de az değiliz! Kapıyı açtığında içeriye doğru ilerledi ve etrafa baktı. Evi tanımaya çalışıyordu, hemen atılıp.
-Tamam bücür! Yanına gidip yine sarıldım. Bakmayın bücür dediğime, ben Arda'dan kısayım! Daha sonra saate baktım, çok geçti ve artık uyuma zamanı gelmişti.
-İyi geceler iki gözüm!
-İyi geceler aslanım! Gülüp odama doğru geçtim. Yağmur çok güzeldi, ardından balkonda ki saksılarımdan gelen toprak kokusu yayıldı odama. Bence çok güzel bir kokuydu, fotoğraf çekilmesem olmazdı tabii ki de!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
@melisaxkayaalp Şarkı:Toprak Yağmura
Paylaşımımı yapıp tekrar yağmuru izledim. Aklıma dışarıya çıkmak geldi. Eskiden Kerem ile yapardık, hemde herzaman. Yavaş adımlarla iniyordum merdivenlerden. Ceketimi alıp çıktım ve kaldırımda yürümeye başladım. Bir süre sonra tanıdık bir yüzle karşılaştım. Kerem'di, oda yağmurda yürüyordu eski günlerimizde ki gibi. Tek garibime giden şey elindeki şemsiyeyi açmamış olmasıydı. Biraz ona baktım, onunda gözleri benim gözlerimle buluştu.
Kerem'den Kutlamadan dönmüştüm, ayaklarıma kara sular inmişti. Niye mi? Tabii ki de benim çok akıllı arkadaşım Barış, beni 6 sokak ötede unutmuştu. Yarın bunun hesabını sorucaktım ona! Neyse ki gelirken şemsiyem sayesinde ıslanmamıştım. Aklıma Melisa ile sevgiliyken yağmurda yürüdüğümüz geldi. Tekrar kapıya yöneldim, fakat ilk önce Melisa'yı stolklıyacaktım. Hesabına girmiştim, hikayesine baktım. Arkası dönük yağmura bakıyordu. Belki bir umut onu görmek için evinin oraya gidecektim. Ayakkabılarımı giydim, hızlıca yürümeye başladım. Aceleden şemsiyeyi elimde unutmuştum. Geldiğimde etrafa bakındım ve Melisa'yı gördüm. Islanıyordu, ya hasta olursa? Yanına gittim düşünmeden.
