Aşk nedir? Kimine iyi gelebilir bu kelime. Güzel gözükür göze; kimineyse sadece acı verir. Sevmez aşkı. Melisa'da ilk başlarda severdi aşkı fakat daha sonra gerçekleri gördü...
Melisa'dan Sabah erkenden kalktım, işlerimi hallettim ve aşağıya kahvaltı hazırlamaya indim. Kendim dışarıda yiyeceğim için Arda'ya hazırlayıp tezgahın üstüne bıraktım. Yukarıya çıkıp hazırlanmaya başladım. Sade ve şık bir kombin seçtim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Göz altlarımı kapattım, beyaz göz kalemi, eyeliner ve maskaramı sürdüm. Gloss sürüp saçlarımı saldım. Arda'nın yanına gittim,
-Arda kalk, kahvaltı hazır!
-Tamam abla kalkarım ben!
-Bak ben çıkıyorum, kapıyı tanımadığın kişilere açma, ocağa fazla yaklaşma!
-Abla ben çocuk değilim!
-Öylesin! Ben gidiyorum görüşürüz!
-Tamam, görüşürüz! Evden hızlıca çıktım, ilk önce Ceren'i arıyacaktım. Son zamanlar fazla konuşamıyorduk, meslek sınavı yüzünden kafası kalkmıyordu yavrucağızımın!
-Bilmem, heh ben ne diyecektim. Bugün bize kalmaya gel.
-Gelirim, zaten test kitabım bitti!
-Kıyamam, hadi görüşürüz!
-Görüşürüz!
Aramayı sonlandırıp arabayı sürmeye başladım. Geldiğimizde gözüm Kerem'i aradı, gelmemişti. Bende bir masaya oturdum. Daha sonra benim adımı seslenen kişi ile arkamı döndüm.
-Melisa! Bu kişi Emre Mor'du.
-Efendim?
-Naber?
-İyidir senden?
-İyi bende, kimi bekliyorsun?
-Bir arkadaşımı, sen?
-Sevdiğim kızı, bugün açılıcam!
-Aa ne güzel, bende tam bu sebeple gelmiştim! Benim hayatıma birisi girecek diyelim.
-Ooo hayırlısı olsun!
-Sagolasın!
-Sagoluyorum zaten! Gülmüştük, ardından kız gelmişti. (Emre Mor'un gerçekte ki nişanlısını düşünün) Güzle kızdı, ben ise Kerem'i bekliyordum. Neredeyse yarım saat oldu, yan masadan ses gelince o tarafa döndüm. Emre ve kız sarılıyordu. Emre'ye iyi işareti yapıp, önüme döndüm. Neredeyse bir 40 dakika daha geçti. Artık dayanamadım, kullanıldım yine. Bir hışım ile Kerem'i aradım.
