AMESYA

Bölüm 11

Yazar'ın ağzından

Bilmiyordu adam.

Birisine bakmayı bilmiyordu.

Bakmamıştı bu zamana kadar. Bakmak zorunda da kalmamıştı. Aslında bu kıza da bakmak zorunda değildi. Ama zorundaymış gibi hissediyordu.

Adam sadece kendi yarasına bakmayı bilirdi. Kendi yarasını bilir, kendi yarasını sarardı. Bu zamana kadar hep bu böyle olmuştu çünkü. Ne annesine ne babasına ne de ablasına bakacak bir durumu ve zamanı olmuştu.

Ama şuan, bu şekilde kızın başında bekliyordu. Beklerken de bunları düşündü istemsizce.

Önünde yatıyordu adamın kadın. Bir kedi misali sırnaşacak yer arıyordu. Ama bunu Karan'a yapamayacağını ikisi de gayet iyi biliyordu.

Adam da farkındaydı kadının ona zorda olsa bile yanaşmayacağını. İnatçıydı. Hem de çok.

Adam kadına bakarak bir yandan bunları düşünüyor bir yandan da kadının neden adama karşı bu kadar sert ve iddialı olduğunu anlamaya çalışıyordu.

Kızın başında beklerken ateşinin olup olmadığını kontrol etmediğini hatırladı Karan.

Elini kaldırıp kızın alnına koyacakken kızın yüzüne düşen saçlarını önünden çekip kulağının arkasına koydu.

Kızı ilk defa bu kadar yakından ve dikkatli görüyordu. O an ateşini unutup kıza takıldı. İzledi izledi ve sadece izledi.

Biraz zaman geçince ne yaptığının farkına varıp gözlerini kızdan çekti. Kafasını sağa sola salladı ve kaşlarını çattı.

Geri ateşine bakmak için kıza döndüğü sıra çatık kaşları eski halini almıştı. Karan elini kaldırıp kızın alnına getirip elinin tersi ile kızın ateşini kontrol etti.

Çok olmasa da kızın ateşinin olduğunu farketti. Ağzından ufak bir küfür savurup yorganını beline kadar indirip eline telefonunu aldı.

Ablasına Aysema'nın ablasının serumunu takması için oraya gelmesi ile ilgili bir mesaj yazdı. Arayıp da kızın uyanmasını istememişti.

Ablası onayladığında beklemeye başladı kızın başında.

Aradan 5 dkya yakın zaman geçince Melis ile Yasemin odaya girmişti,. İkisi de bir Karan'a bir de Aysema'ya baktı.

En sonunda adam ayağa kalkıp "Ateşi var." dedi.

Melis "Ben hemen sirkeli su yapayım geleyim." diyerek odadan hemen çıktı.

Yasemin endişeli bir şekilde kardeşinin yanına oturdu ve ateşine baktı.

"Bende serumunu takayım. Serumu gelince takmadığımız için böyle olmuş olmalı."

Ablası kıza serumu takmaya başlarken Karan kıza bakıyordu.

Yasemin Aysema'nın serumunu takınca ayağa kalktı. Elinde serum vardı ve etrafta takacak bir yer aradı. Bulamayınca Karan'a dönüp baktı.

"Bunu bir yere asmalıyız."

İkisi de serumu takmak için bir yer bulamayınca Karan "Bana ver. Ben tutarım." diyerek Yasemin'in elinden serumu aldı ve tutmaya başladı.

Ardından kapı açıldı ve elinde sirkeli su ve bez ile içeriye Melis girdi.

"Getirdim."

"Ben alayım istersen." diyip Yasemin bez ile suyu alıp kardeşinin başına geçti ve bezi ıslatıp boynuna tutmaya başladı.