2

224 35 32
                                    



Heeseung çalışma odasına geçti ve masasında duran kağıtları aldı.

Elindeki seçeneklere baktı ve bir sonuç çıkmayacağını anladı. Tuttuğu kağıdı buruşturarak odanın bir köşesine attı.

Hiç kimseyi beğenmiyordu, tanrı tüm modelleri kendisine mi saklamıştı?

Tasarımları da eskisi kadar göz alıcı değildi, kendini tekrar ediyordu.

Hızlı yükseldiği gibi hızlı düşüyordu ve bu durumdan hiç de memnun değildi.

Tasarımları her zaman model idealine bağlı olmuştu, modelleri ne kadar iyiyse tasarımları da o kadar iyiydi.

Son çalıştığı model kurallardan birini ihlal ettiği için onunla yollarını ayırmak zorunda kalmıştı ve bu büyük çöküşüne attığı ilk adım olmuştu.

O olaydan sonra hayatı bir daha asla eskisi gibi gitmemişti, ilham ona gelmemiş şans yüzüne gülmemişti.

Bir süre zar zor devam etse de en sonunda ilhamını tüketmiş ve sıradan biri olmaya adım atmıştı.

Aylarca kendini çevreye kapatıp model aramış ve ilhamın ona gelmesini ummuştu, son çaresi Taehyun'un ona verdiği tavsiyeleri dinlemek olacaktı.

Üniversiteden birini bulmak.

Taehyun bunun iyi bir fikir olacağını çünkü o yaşlardaki insanların daha ikna edilebilir olduğunu söyleyip duruyordu.

Heeseung onun bu önerilerini görmezden gelmişti, bunun yerine kendisi için daha olgun insanlar aramasını isteyerek sürekli Taehyun'u reddediyordu.

En sonunda Taehyun boyun eğerek yüzlerce insandan oluşan bir liste yapmış ve ona göndermişti.

Şu anda odanın köşesinde buruşturulmuş halde duran kağıtlar Taehyun'un onun için yaptığı model adayı listesinden başka bir şey değildi.

"Böyle olmayacak. Gitgide dibe batıyorum."

Eline telefonunu alarak bilindik numarayı tuşladı ve arkadaşını aradı.

"Alo, Taehyun?"

"Alo? Heeseung? Birini mi beğendin yoksa?"

"Hayır."

"Neden aradın o zaman?"

"Fikrini uygulamaya karar verdim."

"Kesin bir dille reddettiğini hatırlıyorum, ne oldu da uygulama kararı aldın?"

"Başka çarem yok. Git ve bana üniversite listesi yap."

"Tanrım...beni sadece ayak işlerin için kullanıyorsun."

"Buna arkadaş arasında ayak işi denmez evlat."

"Aramızda sadece bir yaş var Lee Heeseung."

"Yine de küçük olan sensin Kang Taehyun. Hadi, kapatıyorum. Sana kolay gelsin."

"Liste bittiğinde evine getiririm."

"Tamamdır." Heeseung içinin rahatlamasıyla beraber telefonu kapattı. Sandalyesinde geriye doğru yaslanırken bu sefer de bulamazsa ne yapacağını düşünüyordu.

Hepsinin kriterleri yüzünden olduğunu biliyordu ama yapabileceği hiçbir şey yoktu, kişiliğini değiştiremezdi.

Tamamen farklı birini istiyordu, herkes tarafından istenecek ama asla sahip olunamayacak biri.

Bu yüzden kriterleri yüksekti, tüm hayatını kendisine adamasını istediğinden.
















_________________________________________

cb?

hee ne bicim adamsjn ya

hee ne bicim adamsjn ya

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
vestimi, tesoro mio || heejakeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin