vestimi, tesoro mio || heejake

3

Aradan birkaç gün geçti, Heeseung evinden çıkmadı ve sadece Taehyun'u bekledi.

Aslında ona bel bağlamak yerine çıkıp birilerini arayabilirdi, yine de Taehyun'a güvenerek günlerini boş boş geçirmeyi tercih ediyordu.

Beklediği haber gelene kadar yalnızca karalamalar yaptı ve onları yırtıp attı.

Aklında bir şeyleri canlandıramıyordu.

Ne yaparsa yapsın yolunda gitmeyen bir şeyler vardı. Her seferinde bir eksiklik vardı ve bu onu oldukça rahatsız ediyordu.

Aklında istediği bedeni canlandırmaya çalışsa dahi gerçeğinin karşısında olması gerekiyormuş gibi hissettiğinden tasarımları son anda batırıyordu.

Taehyun ona 5 sayfalık bir listeyle geldiğinde, içi biraz olsun rahatladı.

Listede yer alan her üniversiteden umutluydu, aradığı kriterlere uygun birini bulabilir sonrasında sektöre geri dönebilirdi.

Düşüncesi bile onu heyecanlandırırken hızlıca hazırlandı ve Taehyun'un peşine takıldı.

Kibarca yan koltuğa bindiğinde Taehyun'un arabayı çalıştırmasını bekledi. Taehyun ona doğru döndü ve derin bir iç çekti.

"Buradaki herkesi iyi değerlendirmelisin. Gideceğimiz her yere sanki son şansımız burasıymış gibi davranmanı istiyorum. Çünkü başka türlü kariyerini toparlayamayacaksın. En azından kriterlerini düşürmeyi dene."

"Taehyun, kimse için kriterlerimi düşürmem. Gerekirse moda tarihinin tozlu sayfalarında kaybolurum ama bunu yapmam. O insanlar benim gibi biriyle çalışma ihtimali olacağı için bile tanrıya şükretmeli."

"Seni asla anlamayacağım sanırım."

"Benim gözlerimle görmediğin sürece anlamayacaksın."

"Ben de tam olarak bunu yapmak istiyorum. Senin gözlerinden bir şeyleri görüp şu merakımı gidermek istiyorum. Tüm bu takıntının seni neye ulaştırdığını merak ediyorum. O tasarımların, ruh halinin bir bedene nasıl bağlı olabildiğini merak ediyorum Heeseung. Bu takıntının korkunç bir boyutta olduğunu ikimiz de biliyoruz ama ne sen kendinden ödün veriyorsun ne de ben seninle olan iletişimimi kesebiliyorum."

"Bu bir iltifat mıydı?"

"Sayılır. Gerçekten sürprizlerle dolu birisin. Umarım aradığın modeli bulur ve beni şaşırtmaya devam edersin."

"Umarım dostum. Sahalara geri dönmek istiyorum. Vakit öldürmek ya da paslanmamak için değil de o kişileri baştan yaratma amacıyla kıyafetler tasarlamak, modaya çağ atlatmak istiyorum."

"Hedefin bu kadar büyükse neden profesyonel modellerle çalışmıyorsun? Bir üniversite öğrencisi bulma fikrini benim verdiğimi biliyorum ama bunun sana yararı olacağından emin misin?"

"Deneyimli modeller bile benim sanatımı anlayamıyor, kurallarıma uyamıyorlar. Senin teklifini kabul ettim çünkü saf birini istiyorum, istediğim gibi yönetebileyim ve bir şeyleri öğretebileyim."

"Senin kurallarına dayanabilecek birini bulabilir miyiz ki?"

"Taehyun, benim kurallarım sert değiller. Onları bunun için zorlamıyorum. Hayatlarına sahip olmak istiyorum çünkü istediğim gibi çekip çevirebileceğim her şeyi avantaj sayıyorum."

"Değişemez misin?"

"Sanmıyorum. Değişemem ama değiştirilebilirim."

_________________________________________

olmedim daha slm