Kördüğüm

9.Bölüm -Sanırım ben seni...-

Ne!Yarı insan yarı zombi olduğu kesinmi dedi o?Hayır hayır!

Ben o iğrenç yaratıklardan olmak istemiyorum!

-"Sen ne dediğinin farkındamısın Ege!Ne demek yarı insan yarı zombi olduğu kesin?"

-"Ya baldız bana niye kızıyorsun sordun söyledik AllahAllah!"

Yapmacık bir triple alınmış gözlerle bana bakıyordu.Ben ise offamakla yetindim.

-"Sana kızdığım felan yok!Sadece bu konu benim için çok önemli bir konu.Hayatımı değiştirecek kadar önemli."

Ege gözlerini kocaman açarak bana bakınca neye bu kadar şaşırdığını sorgulamaya başladım.

BİR DAKİKA!BEN DAHA ÖNCE NE DEMİŞTİM?

-"Hayatını değiştirecek kadar önemlimi!Berfin yoksa o biri diye bahsettiğin kişi senmisin?"

Ah benim salak kafam!İki dakika ağzımı tutamadım, resmen çocuğa, 'o biri benim ve anlattığım şeyleri aslında ben yaşadım' dedim!

-"Hayır canım ne alakası var!

-"Hiç güzel yalan söyleyemiyorsun Baldız.Diyelimki gerçekten o kişi sen değilsin o halde neden hayatını değiştirecek kadar önemli bir konu dedin anlattığın şeylere.Hadi bana doğruları anlat bende senin derdine derman bulmaya çalışayım."

Derin bir nefes aldım ve bıraktım.
Ege elini omzuma koyup sıvazladı.Bana dostça bir tavırla, samimi ve içten bir şekilde gülümsedi.Bende ona gülümsedim.

-"Teşekkür ederim ama bunlar şimdilik aramızda kalsın.Şimdi daha fazla vakit kaybetmeden içeri girelim bence yoksa birşeyler anlayacaklar."

-"Peki ama sonra herşeyi ayrıntılı bir şekilde anlatacaksın anlaştıkmı.Ve şunu unutma bana her zaman her şeyi anlatabilirsin baldız.Her zaman senin yanındayım."

Elini saçlarıma götürdü ve onları karıştırdı.Bunu başka bir zamanda yapmış olsaydı,saçımı mahvettiği için hoşuma gitmezdi.Ancak şuan birine içimi dökünce ve destek alınca üstümdeki yük biraz olsun kalkmıştı.Yaptığı şeye gülümseyip ona sımsıkı sarılıp geri çekildim.

-"Sen varya dünyanın en en en ennn mükemmel eniştesisin."

Ege şakadan bir alayla

-"Pekala.En mükemmel enişte rütbesinede atladığıma göre Azrayı istemeye gelince onu bana vericeksin değilmi?"

dedi.

-"Hmm onu birazcık düşünmem gerek sanırım."

Dedim ve bende gülümsemesine karşılık verdim.

-"Hey senin eline ne oldu?Çok acıyormu?"

Elimi ellerinin arasına aldı ve incelemeye başladı.Tam cevap verecekken gözüm sınıf kapısına takıldı.Oradaydı.Sarp gözlerinden öfke fışkırırcasına sanki Ege'yi öldürmek istiyormuş gibi ürpertici gözlerle bir bana bir ona bakıyordu.Normalde bakınca insana huzur veren,ormanı andıran yemyeşil gözleri şuan en çok, ölümü andıracak kadar öfkeli bakıyordu.

Gözlerimiz kesiştiğinde hızla gözlerimi onunkinden kaçırdım.O bakışlar karşısında ne yapacağımı bilemedim,elimi hemen Ege'ninkinden çektim ve saçlarımı düzeltmeye başladım.

-"Yok birşey sadece cam battı ve biraz kanadı.Acımıyor."

Sarp'ın anlatımıyla..

Herkes uyanmıştı ve okuldan kaçma planları hakkında konuşuyorlardı.Bense yaslandığım duvarın hemen yanındaki kapı cam olduğu için onları sinirle izliyordum.