7.Bölüm -Gözlerin-

34 6 0
                                    


"Hayat.."
Ne kadar garip bir kelime değilmi?Evet öyle tıpkı kendisi gibi garip bir kelime.
Nedenmi garip?
Hemen açıklayayım.
Mesela bugüne kadar hayatım da herşey normal gitmeye başlamıştı.Ailem şehirdışına çıkmıştı bundan dolayı hergün evde anne baskısına maruz kalmıyordum.Poyraz eskisi gibi benle uğraşmıyordu, derslerimdede çok iyiydim ve arkadaşlarım yanımdaydı.Yani kısaca keyfim yerindeydi,mutluydum.
Ancak iki gün önce, sırf okuldan kaytarmak için söylediğim ufak bir yalan yüzünden şuan benim hayatım ve tüm insanların hayatları kararmış,adeta kördüğüm
olmuştu.

Belkide şuan bende o zombilerden biriydim kim bilir?
O kızı ısırdığımı çok net hatırlıyordum.Ve ben ısırmadan önce sapasağlam olduğuna göre demekki bu salgın kıza benden,kızdanda tüm okula yayılmıştı.Yani bu şuan içinde bulunduğumuz kıyametin sorumlusu bendim demek oluyordu.

Aklımı meşgul eden düşüncelerden sıyrılıp başımı, yasladığım sıradan kaldırıp ayağa kalktım.Duvardaki saate baktım.Saat sabahın dokuzuydu ve henüz kimse kalkmamıştı.Bende bu fırsattan yararlanıp bir an önce yüzümün ne halde olduğunu görmek için lavaboya gitmeye karar verdim.İlk önce cam kapıdan dışarıyı gözetledim.Bizim kolidorda kimse yoktu ama diğer kolidordan bir takım sesler geliyordu.Sessiz olursam hiç bir şey olmayacağına karar verip kapıyı açtım ve dışarı çıktım.Lavaboya ilerledim ancak gördüğüm görüntü karşısında biraz tedirgin olmuştum doğrusu.Kapının ağzı biraz aralık kalmıştı ama ben en son lavaboya girip çıktığımda kapıyı kapattığımdan emindim.

Kapının aralık kalma sebebinin rüzgar veya ceyran olmasını umarak aralık olan kapıdan içeri girdim ve kapıyı geri kapattım.Gözlerimi sıkıca kapattım ve yavaşça aynanın karşısına geçtim.Gözlerimi açacaktım ancak olmuyordu boğazıma bir yumru oturmuştu sanki, canım acıyordu bir o kadarda kalbim.

Gözlerimi zorlukla araladım.Gördüğüm manzara karşısında gözlerimden yaşlar,dudaklarımdan ise hıçkırıklar bir bir döküldü.Aynı tahmin ettiğim gibi bir gözümde, kaşımdan başlıyıp göz kapağıma kadar ilerleyen bir çizgi mevcuttu.Ayrıca zaten kızıla benzeyen göz irisim bıçak darbesi yüzünden dahada kızıllaşmış, kan toplamıştı.İki gözümde kıpkırmızıydı ve kahretsinki bir ucube gibi görünüyordum. Gözlerimin uzaktan bakınca koyu kahve rengi gibi gözükmesini umut ederek kapıya yöneldim.Ancak tuvalet kapılarının olduğu bölümden bir kaç adım ayak sesi duyunca aniden irkildim ve yavaşça arkamı dönerek sesin kaynağına baktım.

Duvarın arkasından çıkan bir çift ayağın sahibi yavaşça kafasını kaldırıp bana baktı ve bakmasıyla bana doğru koşması bir oldu.Sırtımı kapıya yasladım,ellerimi yüzüme doğrulttum ve korkudan gözlerimi sımsıkı kapadım.Birkaç saniye sonra birşeyler olmadığını fark edip gözlerimi açtım.
Bu da neyin nesiydi böyle!?

İki gözüde kıpkırmızı ve göz bebekleri olmayan garip yaratık bana iyice yaklaşmıştı, korkuyla ısırmasını bekliyordum ama o ısırmak yerine beni kokluyordu.Kokladıktan sonra ağır ağır arkasını döndü ve geldiği yöne geri gitmeye başladı.

Uzun süredir tuttuğumu fark ettiğim nefesimi sonunda rahatlayarak geri bırakım.Rahatlamıştım rahatlamasına ama bir yandanda şaşkınlıktan ağzım açık kalmıştı.O zombi neden daha demin beni ısırmak yerine koklayıp uzaklaşmıştı?İki gün önce Elayı ısırıp zombiye dönüştürdüğüm için kendimin normal olmadığı anlamıştım ancak şuan yaşadıklarım karışık olan kafamı dahada çok karıştırmıştı.Biran önce bu konuyla alakalı bilgi sahibi birine daha demin yaşadığım şeyin ne olduğunu sormam gerekiyordu.

Düşüncelerimin arasında kaybolmuşken bir anda aklıma gelen şeyle duraksadım.Azra'nın sevgilisi Ege filmlerle çok ilgilenen biriydi.Hatta bir keresinde beraber korku filmleri hakkında sohbet ederken zombilerle alakalı olanlardanda söz etmişti.

KördüğümHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin