Antep Fıstığı

- Değişimin Işığı

“ Yorgunum,

hiçbir şey bilmiyorum ;
tek istediğim, yüzümü kucağına koymak, başımın üzerinde dolaşan elini hissetmek ve sonsuza dek öyle kalmak... ”
                             — Franz Kafka

___________________

• 26. Bölüm Son Sahne ;

Seyran bu sefer daha da derinden uğramıştı hayal kırıklığına.. Ferit bu kadarını da yapmaz diye düşündüğü şeyle bizzat annesinin gözlerinin önünde yüzleşmişti.. bu durum daha da yaralamıştı Seyran’ı.. bi tarafı o yapmamıştır diyordur ama diğer tarafı.. zihninde binlerce düşünceyle odaya girdi Seyran.. ne ara gelmişti yalıya , merdivenleri nasıl çıkmıştı bilmiyordu hatta peşinden gelen Gülgün’ü, Asuman’ı dahi fark etmemişti.. Seyran yorgun ama dik bi şekilde açtı kapıyı, bu sefer susmayacaktı ! Annesi gibi kaderim bu deyip boyun eğmeyecekti !

Seyran odaya girdiğinde Ferit yatağın önünde oturuyordu, o kadar sinirli ve doluydu ki Seyran etrafı içinde tuttuğu her şeyi bir, bir  dökerek topluyordu.. yerine koyduğu her eşya kalbinde saklıdan saklıya kanayan yarasını yüzeye çıkarıyordu.. neler söylemişti bilmiyordu Seyran, düşünmeden, duymadan içinde biriken kini kusarken Ferit’in bi anda “ BEN SÖYLEMEDİM !” diye bağırma sesiyle buldu kendini..

Seyran : ya senden başka bilen yok bizim yaşadıklarımızı, senden öğrenmediyse nasıl öğrenecekler her şeyi Ferit ?!
Ferit : neden inanmıyorsun bana-
Seyran : Neden mi ?!
Ferit : evet Seyran, neden ?! bana karşı neden bu güvensizliğin ? sana diyorum ki ben söylemedim ama yok anlamıyorsun beni, hala güvenmemeye devam ediyorsun !

Seyran : ya ben sana neden güveneyim Ferit ?! sen evlendiğimiz günün gecesi beni otel odasına götürdüğünde odada o kızla, metresinle tanıştırtın beni ! yetmedi ama sana ! her fırsatta kaçıp, kaçıp o kıza gitmedin mi ?! beni bu odada bi başıma bırakıp ona gitmedin mi sen?! Pizzacı da bile o kız için beni tek bırakıp gittin ! dedenden tokat yeyip o kızla birlikte gittiğin günün gecesi ben babamdan şiddet gördüm ama buna rağmen sana geldim ben New York’a gitme diye ! noldu ? sana ilk defa adım atmama rağmen sırtını dönüp gittin! Babamın şiddet uyguladığını bile bile sırf işe girmeyeyim diye babamla tehdit ettin beni ! ben daha 19 yaşındayım Ferit, 19! Hakkımla kazandığım okula sırf senin egon yüzünden gidemedim ! bana sormaya dahi cürret etmeden bebek istiyoruz dedin ya! Ben hayır deyince de p’den yaparım çocuğu demedin mi! Ben orda sinir krizi geçirdim sen yoktun Ferit ! ben seni korurken sen benim yanımda yoktun Ferit! sen tam da bu kapının önünde sırf seninle birlikte olmuyorum diye bekaretimi sorguladın, utanmadan! Ablamı korumanı istedim diye bana gecelik verip elime bundan daha güzel fırsat gelemezdi demedin mi sen! Seni tutan ellerimi bizzat sen parçaladın Ferit ! tüm bunlara rağmen sevdim be ben seni ! ama noldu Ferit! Noldu?! Evden çıktığın ilk fırsatta koşa koşa o kızın evine gittin ! kahkaha atıyordun be sen! O kızla kahkaha atıyordun ! sinirlenip arkamı döndüm ama eve döndüğümüz de yine suçlu ben oldum ! ama en ağırı neydi biliyor musun tüm bunları, babamın bize Antep’te yaptıklarını metresinin annesi, anneme söyledi ya benim yanımda! Anneme Ferit ! seni oğlu gibi seven kadına ! sırf annemin sana olan güveni kırılmasın diye haftalarca, aylarca sustum ben ! değdi mi Ferit?! Değmedi.. hâlâ karşıma geçmiş bana bağırabiliyorsun ! ben sana neden güveneyim ya ?! sen bana güvenmem için ne yaptın ?!

seyran, o kadar çok sinirlenmişti dolmuştu ki bir, bir haykırıyordu içinde biriktirdiği her şeyi.. ferit seyranın haykırışlarıyla kendine geldi o an fark etti karşısında duran kadını, üstelik sevdiği kadını nasıl yaraladığını.. onu bu hale getirende bizzat ta kendisiydi! seyran tam " cevap ver ferit !" dediği sırada ferit sıkıca sarıldı seyrana, bir şey diyemedi.. ne söyleyebilirdi ki?
Seyranın bu söyledikleri sözleri/ yaraları hangi söz sarardı? Hangi söz telafi ederdi? seyran ilk başta itti feriti ama daha sonra bıraktı kendini ferite..

Ferit : özür dilerim, seyran.. ( diye tekrarlıyordu sürekli)
Seyran : çok yoruldum Ferit.. çok yoruldum.. bizi herkesin yaralamasından, yaptıklarından çok yoruldum..
ferit : izin verme seyran, bizi daha fazla yaralamalarına izin verme.. biliyorum, ben seni tahmin edebileceğimden çok daha fazla yaraladım ama gel beraber telafi edelim her şeyi..
Seyran : neyi telafi edeceksin Ferit? Annemin nasıl zerrin teyzeciğinin önünde aşağılanmasını? Ya da benim aç , susuz büyümemin metresinin ağzına sakız olmasını mı? Sen neyi telafi edeceksin ? kandırma kendini! Kaçma artık ya kaçma ! Bu noktada bizzat senin yüzünden buradayız Ferit !
Ferit : Seyran..

Seyran : ben senin tahmin edemeyeceğin kadar yaralıyım Ferit.. çocukluğumdan beri kanıyor ellerim.. her şeyle bi başıma savaştım, yaşadım.. bugüne kadar öyle ya da böyle yaşadım! Babama rağmen 19 yaşıma geldim.. şimdi sana ezdirmem kendimi! Metresine sakız ettirmem ailemi! Annemi ! namusumu !

Seyran daha fazla dayanamaz kendini terasa atar, derin derin nefes almaya çalışır
Ferit : Seyran-
Seyran : yalnız bırak Ferit, beni biraz yalnız bırak...

Ferit çaresizce , gözyaşları içinde çıkar odadan nefes alamaz haldedir.. merdivenlere geldiğinde karşısında Gülgün’ü, Asuman’ı görür.. ikisinin de bakışlarından her şeyi duyduklarını anlamıştı.. başı önde hiçbir şey diyemeden kendini yalının dışına atmıştı.. boğazı izlerken Seyran’la tüm yaşadıkları geliyordu gözlerinin önüne.. artık değişimin ışıkları parıldıyordu gökyüzünde...

__________ SON!  ________

- İçimizde ukte kalan o kadar çok sahne var ki.. Yazmaya satırlar yetmez :")
Geçen sezon tam da bu zamanlarda kaleme almıştım bunu.. Yüze inmek için havaya kalkan ama kalbe inen o tokat sahnesi aslında her şeyin çok daha farklı olmasını sağlayabilirdi.. Ben hep o sahneyi bu şekilde hayal ettim..

Yazmayı çok seviyorum ancak bir sürü taslak olmasına rağmen bir bölümü dahi tamamlayabilmiş değilim maalesef.. Bir şeyler eksik kalıyor ve eksiği düzeltemeden bir şeyler yazamıyorum SeyFer’le ilgili..

Bunu bi’ ara verme bölümü olarak düşünün.. Yeniden yazabildiğim ilk an geleceğim tekrardan.. Ama şu sıralar bölümü tamamlayabilecek o ışığı bulamıyorum kendimde.. üzgünüm..

Güzelliklerle dolsun günleriniz.. Ruhlarımız şifa bulsun.. Tekrardan buluşuncaya dek Hoşca’kalın ❤️‍🩹

Herkese hayırlı Ramazanlar dilerim!