DİLHUN

vakitsiz nikah

Çok az kaldı ikizim çok az.
Cezalarını çekecekler.
Hepsi çekecek.
İşte o zaman mezarına geleceğim.
İşte o zaman on senenin hasreti bitecek ikizim.
Mardin'e gelişimin üzerinden on beş gün geçti.
İki gün sonra herşeyi bitirip Ankara'ya döneceğim.
Bu on beş günde kardeşlerim ile bolca vakit geçirdim.
Büyük gelişme vardı Bertan' da. Sürekli dışarıya çıkıyordu. Önceden olsa asla çıkmazdı.
Bertan da ki bu gelişme Maral kadın ve Mir Ağa dışında hepimizi aşırı mutlu ediyordu.
Onun dışında herhangi bir değişme yok . On sene önce nasılsa şimdi de öyleydi konak.

" Keçe Bertan'ı gördün?"
" En son odasında kitap okuyordu yade hayırdır"
Beril anamın yüzü düşüktü. Acaba Bertan'a birşey mi olmuştu?
" Yav keçe sessiz ol hele...
Her yere baktım yoktur Bertan. Son bir senedir hiç olmadığı kadar çıkar dışarıya. Mir Ağa yine sinirlenmeden bulsak eyi olur"
Son bir senedir mi dışarıya çıkıyordu Bertan. Allah Allah...
" Sen sakin ol yadem buluruz şimdi hem ne ol-"

Sesimi bölen dışarıdan gelen korna sesleri oldu.
Yademle bakışlarımız kesişti. Çok tedirgindi. Belli birşeyler biliyordu.
Kapıya yöneldi bakışlarım.
Mirza ağabeyim Bertan ve bir kız...

" Mirza oğul ne yaptın bu kız kimdir?"

Arkamızda ki Maral kadını bile fark edememiştim.
Sahi bu kız kimdi.

" Mirza ağabey?"
Mirza ağabeyim bana Mahçup bakıyordu.
Bertan ve kız da.

Ne olur aklımdaki şey olmasın ne olur...

" Özür dilerim abla başka çarem yoktu"
Şaşırdım. Bertan ve bu kız...

"Ablacım ne çaresi? Bu kızı neden getirdiniz buraya ? Kim bu kız?"

Hiçbir şey anlamamıştım. Yada anlamak istemedim bilemiyorum.
Ellerim buz kesti. Ben buz kestim.

" Abla özür dileriz bize başka çare bırakmadılar. Çok özür dileriz"

Bertan kız kaçırmıştı.
Bertan bir kız kaçırmıştı.
Ya berdel ya ölüm...

Saatler sonra

Konakta ölüm sessizliği vardı.
Herkes sedirler de oturmuş Bertan ve Rojin' e bakıyordu.
Bertan kız kaçırmıştı. Korların kızından ayırmadığı yeğeni Kamuran'ı kaçırmıştı.
" Birazdan ağalar toplanır Ağa babam . O zaman ne karar istemeliyiz"
Miran ağabeyim Mirza ağabeyim Berat olsa berdel istemezlerdi ama Bertan için isterlerdi.
Mir Ağa cevabını vermeden telefon sesi yankılandı avluda.

Ömür ağabey arıyor...

Herkes bana bakarken ben ne diyeceğimi düşünüyordum.
Sedirden kalkıp avlunun ucuna geçtim.

" Miray"
Derin bir nefes aldım. Nasıl bakıcaktım yüzüne acaba
" Ömür ağabey"
" Miray haberin var mıydı?"
Tek nefeste cevap verdim. Ömür ağabeyin güveni bir kere kırılırdı. Ben o güveni kıramazdım.
" Yoktu ağabey "
" İnanayım mı Miray?"
" Ne zaman yalan dedim sana Ömür ağabey "
" Bertan sizin kıymetliniz Miray "
" Haberimiz yoktu ağabey. 1 saat önce öğrendim. Konağa geldiklerinde"
" Anladım Miray. Ne olacak bilirsin demi ağabeyim?"
" Kiminle olacak?"
Derin bir sessizlik...
" Ağabey kiminle olacak bilmeye hakkım yok mu?"
" Var var ağabeyim. Kamuran'ın abisi Baran ağayı düşünüyorlar ama en azından onu önlemeye çalışacağım."
Önlerse kim olacak ki ?
" Kiminle değiştereceksin?"
" Ömerle konuşacağım. İstersen eğer Ömerle değiştirilecek"
" Olmaz ağabey Ömer' i mecbur bırakamam"
" Düşünme sen Ömer'i. Kendini düşün. Ömer mi Baran mı?"
" Of ağabey of bilmiyorum "
" Ömer yardım etti kaçmalarına Miray. Berdel olacağını biliyordu. Berdel'in seninle olacağını da biliyordu. O en baştan kabul etti bu işi. Sen de kabul edersen Ömerle olacak berdel. Ha eğer dersen berdel olmasın... Deme ağabeyim. Kamuran benim kıymetlimdir. Az hatrım varsa deme."
Diyemezdim zaten. En başta Beril ana için diyemezdim.
" Demem ağabeyim demem. Sen ayarlarsın. Tekrardan özür dilerim"
" Akşam konağın arkasına çık "
" Tamam ağabey görüşürüz "