Slender Man ~Hyunlix

5~🕷️🕸️

"Anlat bakalım, ne kadar süredir görüyorsun bu kâbusları?"

"Yeni yeni görmeye başladım. Üç gecedir aynı kâbusu görüyorum. Çok gerçekçi.."

"Hm, peki şu adamı bana biraz tarif edebilir misin?"

"Takım elbise giyiyor. Yüzü yok, saçı yok, çok uzun boylu ve beyaz tenli. Herşeyi en ufak ayrıntısına kadar hatırlıyorum çünkü kâbuslarım çok ayrıntılı ve korkutucu. İşin garip yanı ise kâbus görürken rüyada olduğumun farkında oluyorum. Yani tüm bunları görürken rüyada olduğumu biliyorum. Bu..çok garip."

"Hm.. gerçekten çok garip. Son zamanlarda seni etkileyecek türden filmler izledin mi?"

"Hayır ben korku filmi sevmem ve genellikle üzücü filmler de izlemem."

"Pekala..seni uyutmayı deneyelim. Bakalım yine aynı kâbusları görecek misin.."

Doktorumun söyledikleri ile tedirgince gülümseyip başımla onayladım. Aynı kâbusları tekrardan görecek olmam beni geriyor olsa da yanımda doktorum varken daha rahat hissedebilirdim.

"Şimdi sana bir uyku ilacı vereceğim, iki dakikaya uykuya dalarsın. Sonrasında kâbus görürsen bana detaylıca anlatacaksın. Anlaştık mı?"

"Pekala.."

Hyunjin'in verdiği hapları yutup gözlerimi kapattım. Ellerimi sandalyenin iki yanına sabitleyip başımı geriye attığımda gözlerime çoktan ağırlık çökmeye başlamıştı. Gözüm kapalı bir şekilde bekledikçe başım dönmeye başlasa da sessizce beklemeye devam ettim.

~~~~~

Yine o ıssız orman, uzun ağaçlar..

Uyuduğumu anlamam zor olmamıştı. Birazdan o yaratık da gelirdi muhtemelen.

Ormanda yavaş adımlarla ilerlemeye başladığımda çok geçmeden uzun yaratığın sesini işittim. Arkamı döndüğüm anda bana doğru hızlı adımlarla ilerleyen yaratığı fark etmem bir oldu.

Tekrardan önüme dönerek koşmaya başladım. Her seferinde aynı kâbusu görmek normal olamazdı herhalde.

Ben koştukça yok olan ağaçlar içimi ürpertiyordu. Yorulan bedenime aldırmadan koşmaya devam ettim. Ve yine şu AVM..

Alış veriş merkezinden içeriye girdiğimde bu sefer üst kata yöneldim. Merdivenlerden çıktıkça arkamdan gelen adım seslerini duyabiliyordum.

Üst kata ulaştığımda rastgele bir kozmetik mağazasına girip kasanın altına sığındım. Uzun yaratığın bacakları görüş açımdayken korkuyla beklemek yapabildiğim tek şeydi.

Adımlarını kasaya doğru çevirdiğinde elimle ağzımı kapatıp beklemeye devam ettim. Sessiz kalırsam belki beni fark etmez umuduyla bekliyordum fakat bir işe yaramamıştı. Elini uzatıp bedenimi havaya kaldırdı..

Beni ne ara fark ettiğini anlayamasamda korku dolu gözlerimi yüzüne diktim. Yalvarıcı bakışlarım belki bir ihtimal işe yarar diyordum fakat yine o korkutucu sesini işitmem bedenimin korkuyla kasılmasına yetmişti.

"Lee Felix?"

Gözlerimi sıkıca yumup olacakları beklemeye başladım. Yine ve yine aynı şeyler.. kaçış yoktu artık benim için.

"Kalp hırsızı!"

~~~~~

Çığlık atarak uyandığımda Hyunjin korku dolu bakışlarını gözlerimde sabitlemişti.

"Felix!?"

"H-hyunjin..yine.."

"Şht..konuşma. Yine aynı kâbusu mu gördün?"

"Evet.."

Sözlerimin hemen ardından Hyunjin'e yaklaşıp kollarımı boynuna doladım. Tüm ağırlığımı üzerine verip sıkıca sarıldığımda donup kalmış gibiydi.

"Hyunjin n'olur kurtar beni artık şu durumdan. Korkuyorum.."

🕸️🕸️🕸️🕸️🕸️🕸️

Yeni bölüm bekleyenler buyrun alın yazdım sizler için :D

Yeni bölümde görüşürüz💘💖