"Yine aynı şeyler..kâbusta olduğumu anladım..yine o AVM'ye girdim. Bu sefer farklı bir mağazaya girmeyi denedim ama beni yine buldu. Ne yaparsam yapayım kaçamıyorum şu yaratıktan."
Psikoloğuma hissetiğim gereksiz güven ve huzurla içimdekileri bir çırpıda döküverdim. Herşeyi anlatmak rahatlatıyordu insanı.
"Pekala.. şimdilik seansı bitirelim. Bu gece de aynı şeyleri görmeye devam edersen yarınki seansta ilaç tedavisine başlayalım, ne dersin?"
"Bana iyi gelecekse neden olmasın? Herşey için çok teşekkür ederim Hyunjin."
"Rica ederim Felix, görüşmek üzere."
Psikoloğuma ufak bir baş selamı verip odadan çıktım. Ona Bay Hwang yerine Hyunjin demem belki biraz kaba kaçıyor olabilirdi fakat ona karşı hissetiğim çekim beni rahat davranmaya zorluyordu. Nedensiz bir yakınlık hissi vardı sanki..
"Felix? Nasıl geçti? Her şey yolunda mı?"
"Evet Hyung. Psikoloğum bana bir uyku ilacı verip uyumamı sağladı. Yeniden aynı kâbusları gördüm ve..bu gece de devam ederse ilaç tedavisine başlayacağız."
"Anladım, gel bakalım artık eve gidelim."
Binadan çıkıp arabaya bindiğimizde Chan Hyung'um radyodan sakin bir müzik başlatarak boş yolda ilerlemeye başladı.
Garip bir gün olmuştu benim için fakat psikoloğuma güveniyordum. Beni bir an önce tedavi etmesi belkide en çok istediğim şeydi şu anda. Yaşadığım bu korkunç dakikalar bir an önce son bulmalıydı ve kurtulmamın tek yolu psikoloğumdan geçiyordu..
Hwang Hyunjin..ona ölesiye güvendiğim gibi kalbimde başlattığı hızlı ritimlerde başka şeylere işaret olabilirdi sanırım..
~~~~~
Çığlık atarak yataktan sıçradığımda yanımda uzanan Chan Hyung hızla yerinden kalktı ve kollarını belime doladı.
Bedenim titrerken Chan Hyung da yüzündeki o korku dolu ifade ile bakıyordu irislerime.
"Yine kâbus mu gördün?"
"E-evet."
Chan Hyung sözlerim üzerine titrek bir nefes vererek daha da sıkı sarıldı zayıf bedenime.
"Bu sabah seansında anlat her şeyi. İlaç tedavisi gerekiyorsa başlayalım."
~~~~~
"Hoş geldin Felix."
"Hoş buldum Hyunjin. Ben..yine kâbus gördüm. Bir türlü bitmiyor kâbuslarım."
"Pekala. O zaman otur şuraya. İlaç tedavisine başlayalım."
Hyunjin eline bir kağıt ve bir kalem aldı ve bir şeyler yazarak kağıdı bana uzattı.
"İki tane ilaç var. Bunları her gün kahvaltıdan sonra içmelisin. Kâbusların zamanla azalacaktır fakat düzenli olarak seanslara devam etmeliyiz. Psikolojik olarak da destek sağlayacağım sana. Zamanla düzelir her şey."
"Teşekkür ederim."
"Şimdi..sana birkaç soru soracağım. Seans bittikten sonra da sana bir teklifte bulunacağım. Eğer onaylarsan.."
Teklif lafını duyar duymaz kaşlarım çatılmıştı. Tekliften kastı neydi?? Üstelik tek bir kelimeyle kalbimi hızlandırmayı nasıl başarıyordu ki??
"Ne teklifi?"
"Seanstan sonra konuşalım bunları."
Hyunjin ortaya güzel bir gülüş bırakıp eline not defterini aldı. Ah şu gülüşü..kalp eritecek türdendi..
Ben Hyunjin'in yüzünü izlemeye dalmışken duyduğum o hoş ses ile irkildim.
"Felix? Sen beni duyuyor musun?"
"Ha? Evet! Devam edebiliriz."
🕸️🕸️🕸️🕸️🕸️🕸️
Ficin akışı çok karışık ve yazması cidden çok zor o yüzden biraz bekletiyorum çok çok sorry!!
Bu bölüm içime sinmedi ama olsun 😔😔
Hyunlix ile kalın bebitolar💘
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
