Siyah Araba

O Heriften Uzak Dur

Gecenin bir yarısı uyandım. Çok sıkışmıştım. Daniel bana kollarını sıkıca dolamıştı her ne kadar uyarsamda.
"Daniel." Hafifçe dürttüm fakat vücudumu daha da sıkı sardı.

"Daniel! bırakır mısın?" Uyandı.

"Ne?" Sesi çatallı ve uykuluydu.

"Çok sıkıştım, tuvalete gitmem lazım."

"Ee? Yardım mı istiyorsun niye uyandırdın?"

"Allah'ım ya! Evet gel beraber yapalım! Manyak mısın sen? Bırakmıyorsun ondan uyandırdım."

"Haa." Kollarını çekti, bende tuvalete gittim. Bu adam beni öldürecekti, özellikle de saçma espirileriyle.

Bir kaç dakika sonra yatağa geri geldim, uzandım. Uzanır uzanmaz kolunu tekrar belime doladı. Rahat hissettiriyordu fakat bir anda bu kadar temas kurmak bana garip geliyordu, daha tam ısınamamıştık birbirimize..yani ben ısınamamıştım tam olarak.

"Daniel."

"Hmm?" Kafasını boynuma gömmüştü.

"Çok yapışkansın."

"Yani?"

"Kenara çekilir misin biraz?"
Cevap vermedi, uyumuş muydu?

"Daniel." fısıldadım fakat cevap yoktu, arkamda sırıttığının farkında bile değildim. Bende onu ittirmedim. Bir süre gözüme uyku girmedi fakat sonunda bende daldım.

Tam derin bir uykuya dalmışken tekrar uyandım, konuşma sesleri geliyordu, Daniel derin bir uykuda olduğu için kolları çok sıkı değildi, bende yavaşça kalkıp kontrol etmeye gittim. Elif'in odasının ışığı yanıyordu, kapısı aralıktı. Kapı aralığından baktığımda ufak bir şok yaşadım.

Enes buradaydı, Masaya yaslanmış olan Elif'i kapana kıstırmış, ellerini masanın üzerine Elif'i kaçmaktan alıkoyan bir şekilde koymuş Elif ile konuşuyordu.

"Bir sorununuz mu var küçük hanım?" Dedi Enes.

"Enes, ben evliyim." Evet öyleydi, ama yanlış kişiyle.

"Boşanmayacak mısın zaten?" Fısıldadı Enes.

"Evet ama.."

"Ama ne?"

"Uygunsuz olur böyle görünmek.."

"Elif yapma."
Enes'in sesi hem aşk hem özlem taşıyordu.

"Enes."

"Efendim Elif?"

"Abim bizi öldürür."

"Razıyım."

"Enes peşimi bırakmıyorlar, biz olamayız. Bizi görürse Ahmet..Ahmet delirir. Zaten yeterince delirdi."

"Korurum ben seni."

"Seni kim koruyacak?"

"Senin yanımda oluşun." Enes elini Elif'in elinin üzerine koydu.
"Elif, yardım ederim sana, korurum seni. Yardım ederim o adamı geride bırakmana. Her şeyinde yanında olurum. Elimden geleni yaparım. Tabii ki sen o adamı tercih ediyorsan anında toz olurum, elimi bile sürmem. Senin kararın."

Elif bir şey demedi bir süre, daha sonra kollarını boynuna doladı ve Enes'i sıkıca kucakladı.

"Ama ben boşanana kadar yakın olmayacağız, tamam mı?"

"Tamam."

Onların bu tatlı anını izlerken gülümsemeden edemedim. Fakat yatak odamdan ses gelince her şey değişti. Daniel'i kapıdan çıkarken gördüm. Daniel kapıya yaklaştı ve Enes ile Elif'i tehlikeli bir sessizlik içinde izledi. Kolundan tutup kenara çektim.

"Daniel."

"Noluyor orda?" Sinirliydi.

"Yapma."

"O herif napıyor orda?"

"Daniel hadi odamıza gidelim." Kolundan tutup onu götürmeye çalıştım fakat kolumu kavrayarak beni durdurdu.

"Nasıl girdi bu eve?"

"Ya nerden bileyim? Daniel bak sakın, sakın masum bir çifti saçma abilik duyguların yüzünden engelleme yoksa bozuşuruz."

"Naparsın? Döver misin beni? Çok korktum."

"Dövmemi mi istersin?"
Bende sinirlenmeye başlamıştım.

"Dövsene, ama odamıza geçelimde öyle döv." Sinirliyken bile şaka yapıyordu.

"Senin kafan tek orana mı çalışıyor ya?"

"Kafam değilde, elle-"

"Daniel!" Kıkırdayarak durdu.
"Saçmalıyorsun artık!"

"Öyle mi olmuş?"
Birazda olsun kafasını başka yerlere çekmiştim fakat bir anda Enes ile Elif odadan çıktı, Daniel'in bakışları sertleşti. Gerici bir sessizlik oluştu.

"Sen napıyorsun lan kardeşimin odasında sarı pipi?"

"Abi." Dedi Elif.

"Sen karışma." Dedi Daniel.

"Daniel. Kendi seçimi, istediğini yapar. Yaptığı şey ayıp değil, bu durum aldatmaktan çok farklı. Enes güvenilmeyecek biri değil."
Bana döndü, gözleri gözlerimle buluştu.
"Hadi ama. Geri kafalı olma bu kadar."

Derin bir nefes verdi. Enes'in gözlerinde en ufak bir tereddüt yoktu, Elif için herkesi karşısına alırdı.