is hij oké?

bezoek

Pov matthy

We zitten allemaal in de auto zodra we er zijn zeg ik "mag ik als eerste?" "ja, is goed" zegt koen en we lopen naar binnen en lopen regelrecht naar Rob zijn kamer. Net voordat ik naar binnen ga zegt Raoul "je kan dit en niet in paniek raken als je hem ziet, hij leeft nog." Raoul weet dat ik hele goede vrienden ben met rob en weet ook als enige dat toen we net thuis waren ik een paniek aanval heb gekregen ik mijn kamer dat heeft Raoul gezien en heeft me geholpen om te kalmeren. Ik zucht nog een keer en ga dan naar binnen zo rustig mogelijk vraag ik "gaat het?" "ja hoor, heb alleen last van mijn rug en heb hoofd pijn maar voorderest zijn pijnstillers echt fantastisch." Ik lag en ga bij hem zitten. Hij vraagt "wat is er nou eigenlijk met jou gebeurt want ik hoorde dat jij aan het hyperventileren was toen ik op de grond lag." Ik vraag "heb je dat gehoord van Sanne of hoorde je het op dat moment?" "nee heb ik net van die mevrouw gehoord." Zegt hij "dat is Sanne" zeg ik en pak zijn hand vast. Hij zegt "hey, dat deed je een uur geleden ook." Ik kijk hem vragend aan "ja, je moest weg en dat wouw je niet. Ik hoorde jullie en toen zij je dat ik je beste maatje ben en dat je bij me wouw blijven. Ik probeerde nog in je hand te knijpen maar dat lukte niet en toen hoorde ik helemaal niks meer. Ongeveer 5 minuten later ofzo hoorde ik de piep van dat apparaat. Ik wouw je gewoon laten weten dat ik een soort van oké was maar dat ging niet en na een halfuur naar die piep geluisterd te hebben kon ik mijn ogen open doen. En toen was ik wakker." "wow" zeg ik "maar wat was er nou met jou?" vraagt hij en ik antwoord "ik dacht dat je dood was want er lag al snel een grote plas bloed om je heen en toen begon ik te huilen en heel snel te ademen en toen kwam Sanne aan gerend en heeft je geholpen en toen probeerde Raoul me te kalmeren maar dat lukte niet en ik was helemaal in paniek. Toen kwam Sanne naar me toe en hielp me weer rustig te worden en hebben we je de auto ingetrild en zijn we naar het ziekenhuis gereden. Ze ging eerst je bloed testen ofzo en oen deed ze en spuitje met bloed in je arm en toen heb ik daar nog naast je zitten huilen eigenlijk iedereen wel. Maar toen moesten we weg omdat ze je wonden ging hechten maar dat wou ik niet want ik wilde bij jou blijven." Hij ziet aan me dat ik het zwaar heb en zegt "kom hier ik wil een knuffel en jij volgens mij ook." Ik geef hem een knuffel en begin te huilen hij zegt "ik ben er nog je hoeft niet te huilen."

hoi hoi

sorry voor dit korte deel maar er komt een langer deel aan.

xx