is hij oké?

jeugdzorg

pov Matthy

Als we thuis komen ga ik gelijk naar mijn kamer. f*ck ik moet weer teug naar jeugdzorg, toen ik 14 was moest ik naar gesloten jeugdzorg en toen ik 16 was mocht ik weer weg want ik ben clean nou ja tot het ongeluk dus en nu moet ik weer teug nog niemand weet het en ik moet het zelf gaan vertellen. maar hoe? ik kan dat toch niet dus dat word gewoon de brief laten zien die ik over een paar dagen krijg daar staat ook de datum in wanner ik moet en of in in het gesloten deel zit of dat ik gewoon iedere week een afspraak heb ofzo ik snapte er niet zo veel van want ik zat in mijn eigen wereldje. ik schrik van Raoul die achter me staat ik raak weer ik paniek en vlucht naar de badkamer ik wil mijn mesje uit mijn la pakken maar ik kan hem niet vinden oh ja sh*t die had rob afgepakt ik hoor een klop op mijn deur ik wil open doen maar ben nog steeds in paniek en ben aan het hyperventileren ik word duizelig en alles word wazig ik kan nog net de deur van het slot afhalen en alles word zwart ik hoor een bonk ben ik dat ik voel niks meer mijn gedachten nemen mij over ik krijg allemaal beelden van de gesloten jeugdzorg alle gevoelens en angsten komen weer terug ik ben bang om weer te gaan maar het heeft me geholpen toch? tenminste... het heeft het snijden minder gemaakt maar het heeft me ook trauma's opgeleverd. dat kan toch niet de bedoeling zijn

Ik hoor iemand roepen wtf wie is dat? waar ben ik? ik doe mijn ogen open en zie Raoul bij me zitten ik mompel "oh" geadem "ik ben" geadem "out gegaan" ik voel dat ik nog aan het hyperventileren ben "word even rustig Matthy alsjeblieft" zegt hij ik kijk hem aan en probeer te gaan zitten ik pak mijn medicijnen uit het onderste latje en druk hem tegen mijn been ik voel dat de naald er in schiet en ik word na een paar minuten weer rustig ik negeer zijn vragen en loop naar mijn kast waar mijn oude map licht van jeugdzorg dat staat er ook met gerote letters op. ik vul een formulier in met allemaal vragen erop en ik loop naar de keuken, ik hoor ondertussen Raoul roepen terwijl ik gewoon naast hem sta. ik pak een banaan eet hem op en loop weer terug naar mijn kamer ik ben ontzettend moe dat is namelijk ook de bijwerking van de medicatie. ik ga in bed liggen en val in slaap ik zie vlak voordat ik in slaap val nu ook Rob bij Raoul staan. Rob weet ervan, hij weet van mijn medicatie en van de jeugdzorg toen in 14 was, hij gaat het natuurlijk uitleggen maar ach boeie

-tijdskip- 

ik word weer wakker van Rob die mij op mijn schouder tikt ik vraag "wat is er?" "we gaan eten." zegt hij ik knik en stap uit bed ik word weer duizelig en ga weer zitten Rob ziet het en helpt me naar de keuken toe waar Raoul boos naar me kijkt en hij zegt "waarom heb je ons dit nooit verteld?" "wat?" zeg ik zacht "dat jij medicatie heb en dat jij vroeger bij de jeugdzorg zat." zegt hij ik verstijf en voel dat ik door mijn benen heen zak het word weer zwart voor mijn ogen en voor ik het weet lig ik op de grond. weer nemen mijn gedachtes en gevoelens mij over en ik krijg alleen maar beelden van de gesloten jeugdzorg ik word weer uit mijn gedachtes getrokken door koen die me heen en weer schud ik doe mijn ogen open en Rob komt aanlopen met mijn pillen ik mag namelijk mijn pen niet 2 keer per dag gebruiken maar ik heb wel andere medicatie die ik vaker per dag mag innemen. ik word recht op gezet tegen de muur, ik neem mijn medicatie en kom weer bij. ik sein naar rob dat hij mijn map moet pakken, daar hebben wij dan ook een speciale code voor omdat ik niet makkelijk kan praten als ik net out ben geweest dus ik sein 301 en hij loopt weg. ik negeer alle vragen over wat er net gebeurd is en na een paar seconden komt Rob aanlopen met mijn map ik vul weer mijn vragenlijst in en geef de map weer terug Rob loopt weer naar mijn kamer en helpt me daarna naar de keuken toe, geeft me een bord spaghetti en ik eet het op nadat ik mijn bord leeg gegeten heb sein ik dat ik weer naar mijn kamer wil en Rob helpt me naar mijn kamer. ik besef me nu pas dat er geen enkel woord is gewisseld tijdens het eten normaal is het een grote klets partij, na even nadenken val ik weer in slaap. 

pov Robbie

ik kom weer terug naar de keuken en ik krijg zoooo veeeel vragen over wat er net gebeurd is, waarom ik wist wat ik moest doen en het nooit aan hun verteld had. Ik negeer ze en eet mijn bord verder leeg ik loop de kamer uit en als ik bij de deur van de gang sta zeg ik "als Matthy wil, verteld hij het wel." en loop door naar mijn kamer, neem nog een video op en ga slapen.

-tijdskip- 

ik word wakker van geschreeuw het is Raoul ik loop naar beneden. Raoul staat voor Matthy en hij staat tegen de muur aan gedrukt. hij is bang, heel bang en Raoul is boos, heel boos ik roep "wtf is hier aan de hand!" Raoul schrikt. kijkt me boos aan en loopt weg, volgens mij naar zijn kamer. Matthy is helemaal in paniek en ik probeer hem weer rustig te krijgen en ik zie dat hij een beetje duizelig word en hij doet zijn ogen dicht en zakt naar de grond. ik laat hem voorzichtig zakken en ren naar zijn badkamer ik pak zijn pen en ren weer terug ik duw hem tegen zijn been en tel tot 10, hij komt bij en probeert te gaan zitten. ik help hem omhoog en ik haal zijn map en ik kijk niet want dat zijn privé dingen. ik krijg de map open in mijn handen ik doe hem dicht maar matthy doet hem weer open ik vraag "wil je dat ik het lees?" hij knikt en ik begin te lezen. ik kijk niet naar datum en dat soort zooi want dat is nu niet belangrijk. alleen de reden is belangrijk.

reden:

Raoul is boos op me omdat ik niks heb verteld over mijn verleden met jeugdzorg en dat ik medicatie heb en dat Rob er wel van weet. ik was bang omdat hij me met een enorme kracht tegen de muur aan duwde en heel hard schreeuwde zodra Rob binnen kwam dacht ik dat het erger ging worden en viel weg ook kreeg ik weer alle beelden en gevoelens toen ik in de jeugdzorg zat het was vooral angst en het idee dat ik weer terug moet naar jeugdzorg.

ik schrik van de laatste zin en vraag "moet je echt terug?" hij knikt en begint weer te huilen ik zeg "heb je hat al aan iemand anders verteld behalve mij nu." hij schud zijn hooft en ik zeg "we kijken wel als de brief binnen komt ga nu maar lekker naar bed." hij knikt en gaat opstaan hij wankelt een beetje en ik help hem naar zijn kamer. ik loop door naar mijn eigen kamer en val maar niet in slaap er zijn zo veel vragen zoals: waarom was Raoul zo boos? was hij gewoon jaloers dat ik het wel wist en hij niet? maar waarom zou je dan jaloers zijn ik bedoel het is niet heel erg leuk om dit te weten en mee te maken of is het iets anders? moet hij echt weer terug? het gaat toch niet zo slecht met hem? en nog veel meer vragen, rond half 4 val ik pas in slaap.