chapter fourteen: izle kirlenen boş sayfalar.

425 35 17
                                    

♪ çağan şengül, sen gülünce

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

♪ çağan şengül, sen gülünce

(bu şarkı o kadar efe ki...)

SANRI.

izle kirlenen boş sayfalar.

Adım Lara.

Lara Parlak.

Annem küçükken bana hep parla derdi, bir gün kızım olursa sırf bu yüzden bile adını Parla koyacağımı söyleyip dururdum. İnsanların saçma sapan parlıyor musun sorularına maruz kalıyordum. Komik gelirdi soyadımız yüzünden böyle demeleri ama artık umursadığım bir şey değildi.

Annem parlamamı söylerdi ama ben kendimi bir aşkın karanlığı içerisinde bırakmıştım. Camdan bir kavanozun içerisindeydim sanki, kapağı sıkıca kapatıp beni karanlık bir odaya bırakmışlardı. O odaya kimse girmemiş, silmişler varlığımı akıllardan.

Efe yıllar sonra varlığını unuttuğu o odaya girdi, ışığı açtı, beni o karanlıktan aldı.

Biliyorum, boş sayfalara daima daima üstteki sayfaların izi geçer. Kirlenir izle boş sayfalar. Efe'nin bana hissettirdiği tam olarak buydu. Suçsuzdu, hiçbir şey yapmamıştı, en masum oydu bu hikâyede. Ben karalamalarla kirlenen o sayfaydım, oysa boş bir sayfa.

Beni karalayarak kirlettiler, zararı benden sonra en çok Efe gördü.

Ama şimdi her şey farklıydı.

Aynada gördüğüm Lara'nın gözlerinin içi parlıyordu.

"İyisin değil mi?"

Umay'ın sesiyle gözlerimi aynadaki yansımamdan çekip ona döndüm, elim hemen yanımda açıp duran dolap kapısını kapatmak için uzanırken Umay'ın maviye boyadığı saçlarına baktım. Saçlarına bunu yapmasını asla beklemiyordum ancak ona çok fazla yakışmış olduğunu kabul etmeliyim.

"İyiyim, Avatar," dedim ona sataşarak. Güldü. "Enes'le mi buluşacaksın? Diğerleri de gelecek mi?" Diğerleri gelecek olsaydı büyük ihtimalle bana da gelmeyi teklif ederdi ancak bir ihtimalle hâlâ tam düzelmediğimden bunu yapmayabilirdi. Son zamanlarda hiçbiriyle doğru dürüst konuşmuyor, herhangi bir yere gitmiyordum. Tamamen soyutlamıştım kendimi onlardan. Bu da teklif etmemesi için bir sebep olabilirdi.

"Yok, Enes'le yalnız olacağız."

Yatağa oturdum, bedenimi geriye doğru bırakırken kollarımı iki yana açıp gözlerimi tavana diktim. "Efe iyi midir?" diye mırıldandım kendi kendime. Yazmıştım ama mesajıma daha dönmemişti. Batur'un numarasını bulup ona yazmıştım bu sefer ve o da Efe'nin uyuduğunu söylemişti.

"Ondan önce kendin için endişelenebilirsin," diye mırıldandı Umay saçlarını taramaya başlarken. "İyiydi biz çıkarken. Yemek hazırlarken de sana bakarken de iyi gözüküyordu."

SANRIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin