Cennet'in Melodisi

46*

Merhaba!

Ay bölüm çok gecikti kusura bakmayın. Bu sene ramazan bana hiç yaramadı yahu, midem ve başım fena hâlde ağrıyor bu aralar.

Sizin oruç nasıl gidiyor?

Herkes final olmasın demiş ve birkaç sahne önermiş. Yolumdan geri döndürmeyin beni yaaa sodwoekeodkeoe

Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın 💕

Instagram zeyswatty

Keyifli okumalar 😚

***

Başımı sıraya yaslamış uyumak için kendimi hazırlarken sınıf kapısının açılması ile gözlerimi aralayıp kimin geldiğine baktım. Kuzey içeriye girip elleri cebinde bana doğru bakmaya başladığında yavaşça doğrulup merakla ona baktım.

"Bir şey mi oldu?"

Dersin hocası ders çalışmamız için serbest bırakmıştı fakat herkes sınıftan çıkıp gitmişti.

Bana doğru yaklaşıp önümdeki sıraya oturarak bana döndü. "Neden dışarı gelmiyorsun?" diye sordu kaşlarını kaldırarak.

"Uyumak istiyorum çünkü." dediğimde başını sağa sola salladı.

"İstemiyorsun." dedi. "Uykun yok."

"Ne diyorsun Kuzey?" dedim kaşlarımı çatarak.

"Neden tek başına oturmayı tercih ediyorsun?" diye sordu sitemle.

Bayık gözlerle yüzüne bakmaya başladım. "Çünkü arkadaşım yok."

Sesli bir nefes alıp ellerini sıranın üzerine koyarak bana daha çok yaklaştı. "Bunu da sen mi tercih ettin?" diye sorduğunda geriye doğru yaslanıp sertçe yutkundum.

Sindiremediğim birçok şey vardı fakat ben arkadaşımın olmamasına mı üzülecektim? Sessizce yüzüne bakmaya devam ettiğim sırada yeniden konuştu.

"Sadece Çağan için yaşamayı da tercih etmiştin," dedi dudaklarını birbirine bastırarak. "Öyle değil mi?"

Kaşlarım çatıldı. "Kuzey-"

"Sürekli bir yerlere dalıp gidiyorsun, moralin bozuk farkındayım ama sen iyiymiş gibi davranmaya çalışıyorsun. Sorduğumda ise anlatmıyorsun."

Burnumun sızladığını hissettiğimde başımı geriye doğru attım.

"Hiç arkadaşın bile yok Cennet!"

Gözümden bir damla yaş aktığında elimi tuttuğunu hissettim. Başımı eğip ona bakmaya başladığımda hafifçe gülümsediğini görmüştüm. "Arkadaşın yok diye ağlıyor musun?" diye sordu hafif alay dolu sesiyle.

Art arda akan göz yaşlarımı silme zahmetinde bile bulamadım. "Arkadaşın olmadığı için ağlıyorsun ama arkadaşın olmadığı için değil." dediğinde burnumu çekip derin bir nefes aldım.

"Zoruma gidiyor Kuzey." dedim zoraki konuşurken. Sorar gibi yüzüme bakmaya başladı. "Babamın arayıp sormaması."

Bakışları hüzünle doldu. "Hiç merak etmiyor mu?"

"Etseydi aramaz mıydı?" dediğimde elimi sıkı sıkı tuttu.

"Sen onu merak ediyor musun?"

Sorduğu soru ile yüzüne baktım sessizce. Bu soruya cevabım vardı fakat bana neden garip hissettirdiğini anlayamamıştım.