BaekYeol - ChanBaek
(Baek ağırlıklı Switch)
Yan çift: SeKai
°°°
Tüm dünyada nam salmış olan TENEBRİS Lisesine girmek kolay değil, hem de hiç kolay değil.
°°°
"Hey, ChanYeol!"
Tüm gözler okul sınırları içerisinde bu şekilde bağırmasına ve kullandığı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalar ~~ Bol yorum bekliyorum, hadi göreyim sizi!
•••
Sıradan ve her zamanki gibi sıkıcı bir okul günüydü. BaekHyun sıranın altından bilek güçlendirme aletini sıkıp sıkıp bırakırken boştaki eliyle öğretmenin sorduğu soruları çözmeye çalışıyordu. Yazılan cümleyi okurken beşinci defa okuduğunu fark ettiğinde ise okumayı bırakarak çevresine bakınmıştı, monoton bir gün olacak gibi hissediyordu.
Melek yüzlü bebeği odaklanmış bir halde sorularını çözerken kalemi bırakıp dirseğini masaya yaslamış ve yumruğuyla onu izlemeye başlamıştı. Güneş üzerine değdikçe parlıyordu sanki. Böyle bir şey mümkün müydü yahu? Baktıkça bakası, öptükçe öpesi, sarıldıkça sarılası geliyordu sevgilisini.
"BYUN BaekHyun-shi?"
Odaklanmış pozisyonu bozulup da başını ona döndüren bebeğine gülümsediğinde aldığı nefesin bile ferahlatıcı olduğunu hissediyordu.
"BYUN BaekHyun-shi?"
İç sesiyle aynı anda fısıldadığında hipnotize olmuş gibiydi. 'Çok güzel, o çok güzel ve özel.'
"Bay BaekHyun?"
Bebeğiyle arasına giren beden yüzünden kendine gelip ayakta kendisine bakan öğretmeni gördüğünde kendine çeki düzen verip sol elindeki aleti sağ eline geçirmişti. Sol tarafından gelen Soo'nun sesini işittiğinde kötü bakışlarını birkaç saliselik ona yöneltip öğretmenin dediklerine odaklandı.
"Sıçtın oğlum." (Soo)
"BaekHyun-shi belli ki dersten sıkılmışsınız. Görevlinin dediklerini duymadığınızı sanıyorum. Müdür Bey sizi çağırıyor, onun yanına gitmelisiniz."
"Müdür mü? O niye? Pardon, yani neden çağırıyormuş?"
"Biz de bilmiyoruz. Gidince öğrenirsiniz, lütfen bekletmeyin Müdür Bey'i."
Başıyla onaylayıp ayağa kalktığında normalde bu tür olaylar için ders arası olmasını beklediklerini anımsıyordu. Şimdi neden aniden çağrılmıştı ki? Ve... Neden anonsu duyamamıştı? Sevgilisini kaş dakikadır izliyordu ki müdürün hoparlördeki sesini duyamamıştı? Büyüklenmiş olduğu tescillenmişti artık.
İyi yönünden bakınca bari dersten yırtmıştı. Bacaklarını gevşetip gideceği odayı nerede gördüğünü hatırlamaya çalıştı. Birkaç saniye içerisinde hatırladığında ise asansörlerin yanından geçip en alt kata inmeye başladı. Merdivenlerde ritimle zıplaya zıplaya inerken koca okulun sessizliği içini ürpertmiş ve gülümsemişti. Ne disiplin ama, ders sırasında kimse yok ve her yer bal dök yalamalık parlıyordu resmen. Eski okulunda oturduğu sıra bile içler acısıydı. Sınav sırasında kağıda bir şeyler yazarken masanın façalanarak kazınmış yüzü yüzünden sınav kağıdı birçok kez yırtılmış ve bu yüzden sınavı geçersiz sayılmıştı. Zaten nadiren okula gittiği için gittiği günlerde denk geldiği sınavlarda da sınavı geçersiz sayılarak dersten kalıyordu. O okullardan mezun olmak imkansız gibi bir şeydi yani. Bu yüzden Tenebris'teydi.
