Yeni bir bölüm ile geldimmm...
Yıldıza basarak oy vermeyi, bir de unutmadan takip etmeyi unutmayın...️❤️❤️❤️
18 yıl önce...(Annesinin Karaca'yı terk ettiği gün)
Minik Karaca oyun oynarken annesi yatak odasında eşyalarını topluyordu. Annesi başka bir adama aşık olmuştu ve adam küçük bir kız çocuğunu istemiyordu. Annesinin adama olan aşkı, kızına olan sevgisine ağır basmıştı ve bir adam için öz kızını terk edecekti.
Minik Karaca annesine acıktığını söylemek için odasına girdiğinde annesinin eşyalarını topladığını görünce afalladı.
"Aa anne gezmeye mi gidiyoruz?"
Minik Karaca annesinin onu terk ettiğini anlamamıştı.
"Hayır kızım, ben gidiyorum" dedi annesi Karaca'ya. Karaca'nın gözleri dolmuştu bile.
"Ben de gelebilir miyim anne?" Ayrılmak istemiyordu annesinden.
"Olmaz Karaca. Sen burada babanla kalacaksın, söz dinle" annesi kızını alkol bağımlısı ve kızını döven bir adama bırakıyordu ve o adama 'baba' diyordu.
"Anne peki ben ne yapacağım sensiz? Diğer kızların annesi onları okula götürürken ben onlara bakacak mıyım sadece?" Karaca annesini seviyordu, gitmesini istemiyordu. O olmazsa evde yemek yapacak, hergün saçlarını tarayacak, banyosunu yaptıracak kimsesi olmayacaktı ve bunlardan çokta saçını okşayacak ve 'anne' diyecek kimsesi olmayacaktı.
"Baban yapar, ben gidiyorum" dedi annesi fakat onunda gözleri dolmuştu.
"Anne gitme, bırakma anne beni" diyerek ağlamaya başladı Karaca. Annesi önünde eğildi Karaca'nın. Saçlarını okşamaya başladı. Karaca biliyordu annesi gidiyordu ve bir daha kimse annesi gibi okşamayacaktı saçlarını.
"Karaca, bak ben aşık oldum. Mutlu olacağım" dedi annesi. Kendi mutluluğu için kızını bırakacak kadar kötü bir anneydi o.
"Babama aşık değil misin?" Minik Karaca hâlâ gitmesin diye ikna etmeye çalışıyordu ancak boşa çabalıyordu, annesi gidecekti.
"Saçlarını hiç kestirme tamam mı kızım? Saçların sana olan sevgim kadar uzun olsun, tamam mı? Söz mü annem?"
"Söz!" Dedi ufak Karaca.
"Ama gitme anne" dedi Karaca annesi Nevra'ya.
Annesi kızının gözlerine baktı son kez, doğruldu yerinde ve bavulunu alarak yürümeye başladı.
"Anne gitme! Anne söz uslu olacağım gitme yalvarırım" Karaca boş yere yalvarıyordu fakat pes etmiyordu. Annesi çıktı odadan bavulunu sürükleyerek.
"Anne!" Diye haykırdı ufak Karaca. "Anne gitme, bırakma beni nolursun" diye yalvardı sonra da.
"Kes sesini Karaca! Gidiyorum ben!" Dedi annesi son kez. Ardından kapıyı çarparak çıktı evden, arkasında da ağlayan bir kızçocuğu bıraktı. Karaca arkada kalan bir kızçocuğuydu, öz annesi tarafından arkada bırakılan bir kız çocuğu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUHUN YANMASI +18 (KİTAP OLDU)
Roman pour AdolescentsAnlaşmalı evlilik, +18, Çalışan-Patron aşkı, Kavga, Kaos, Hafıza kayıpları, Vurulmalar, Patlamalar, kaçırılmalar ve daha bir çok şey bir kurguda...😉 7 yaşında annesi tarafından terk edilmiş, annesinin gidişi ardından babasından her gün şiddet görmü...
