Bölüm 19-Kaza-

66 6 15
                                    



(Kısa bişi yazmak istiyorum sonra bölüm geçmek isyene olursa no problem^^)

-Yuna'nın gözünden-

Her zaman ki gibi sınıfın en arka sırasında arka grubundan gene dışlandım günlerden biri ve bu beni çok kırıyordu çünkü o arka grubu benim sayem de kuruldu ve daha da büyüdü ve arka planda kalmak biri sinir ediyordu derslerden soğuyorum ve aklımda gene kitapımdaydı.. Sınavlardan kopya çeker geçmem ve hep defterlerin arkarına resim çizmem çok normal denilen bilir ama benim için değil..sanal arka sorunlarım travmam psikolojik sorunlarım birine takıklığım(küs biri).. Ben iyi bi hayat geçirmedim ve bunları yaşamak bile beni iyiler soğutuyor eve geldim gibi wattpad deyim kafam hep en sevdim okurlarımda ve en sevdim kitaplarda.. Mesela geçen hafta deneme sınavına gelmedim ve öğlenden sonra geldim de o arka grubum bana şöyle dediler 'ders yok boş git bençe ' ama o gün hiç bi ders boş değildi.. Hocalar girmiş ve bana yalan söylerek göndirmişlerdi..

(Bundan sonra bölüm başlıyor)

-Rus'un gözünden-

Gene onun izini kaybetmiştik ama bi dakı sefere onu yakalıcam! Kırgız'a baktımda güzü asıktı ve hiçte mutlu durmuyordu..

Ona sarıldım bunu beklemeyen Kırgız bana karşışık verdi ve kollarında ağlamaya başladı.. Abilik buna denir eğer değer verdin bir kardeşim varsa aynı değeri onada ver..

Ya öldü yada yaşıyor ondan daha çok yaşamak gelir çünkü bu kadar çabuk pes etçem düşünmüyorum o hep kendini önden gider ama gerektiği zaman ise arkadan gelir..

Rus: Kırgız o hiç bir zaman sızı bırakmaz..

Kırgız: görmedin ben den bile kaçtı..

Rus: Kırgız siz onla hiç bir zaman abi-kardeş ilişkiniz olmadı bunu sende biliyorsun..

-Çin'ın gözünden-

Yolada giderken içimde bi his yola çıkma diyordu ama ben çıkmıştım ve önemli bir işti sürerken birden sağ yoldan bir motosiklet çıkmıştı baktımda  kimin oldunu bilemedim ama tadım kişiler çok az motor sürüyodu umursamadan yoluma devam ediyordum ama ne hızlandı nede yavaşladı yoluma devam ederken..

Silah çıkardı ve camıma doğru uzattı ve bana bakarak ateş etti ve.. En son duydum şey 'iyi geceler çin~.. ' sonrası yoktu..

-tüm dünyadan-

Herkes şoktaydı bi günde 2 ölüm.. Güney koreli ve Çin.. Biri canıçe bıçaklanmış diğeri ise kafadından mermi yemişti..

Ama bunu tek bilmeyen kişi Kızıl ülkeydi.. Hala o uçurumun başında duruyordu mutluydu.. Hiç bu kadar mutlu hissetmemişti kendini ilk defa..

Ölmek istiyormuş gibi duruyordu ama bu hayatı çok seviyordu.. Ama öldürdü onu kimse sevmesini düşünüyordu ama yanlış.. Onu sadece değer verenler seviyordu.. Hiç bir şeyin farkında değildi o güzel gözlü kızıl ülke..

Ama onu arkadan izliyen 2 ülke daha mutluydu onla çoçuklukları geçmiş ve gene birlikte olmayı başırmışlardı az da olsa..

2 ülke onun yanına gidiyorlardı biri hemen solunda diğe ise sağında durdular ve yere oturup o güzel manzarıyı izliyorlardı.. Aynı eski günler deli gibi :)..

Diğer ülkeler haberden kızıl ülkeyi suçluyorlarken.. O ise 2 arkadaşı ile on eski uçurumda oturuyorlardı tek 2 kişi eksikti Japonya ve İtalya..

Kızıl: hiç bir zaman ayrılmıçaz demi..

Reich: hiç bir zaman ayrılmıçaz sen ölsen bile..

Sovyet: sonsuza kadar hemde..

O an tek istedikleri eski günlerin geri gelmesi ve öylede kalmasıydı..

✧─── ・ 。゚★: *.✦ .* :★. ───✧


(Güzel turanım benim çok dadluu)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Güzel turanım benim çok dadluu)

Kelime sayısı:557

Çıkışı Olmayan Yol-Country Humans-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin