-Bölüm 21- Sonun sadece başı

50 5 11
                                    

Allah'ım bu kitabı bitiremiçem! Çok iyi sarıdı nedenseeee..

İyi okumalar..

⊱ ────── {.⋅ ♫ ⋅.} ───── ⊰

𝟷𝟶 𝚢ı𝚕 𝚜𝚘𝚗𝚛𝚊...
𝚃𝚊𝚛𝚒𝚑: 𝟸𝟶 𝚔𝚊𝚜ı𝚖 𝟸𝟶##
𝚈𝚎𝚛: 𝚋𝚒𝚕𝚒𝚗𝚖𝚒𝚢𝚘𝚛
3. Şahıs

Evde tek başına oturmuş anın sessizliğiyle mutluydu, film izliyordu keyifle ilk defa başına bişi gelmemiş gibiydi, sanki tüm dünya ölmüş sadece ona kalmıştı bu dünya da ölümle burun buruna yaşamıştı bi aralar ama oda son olmuştu.

Birden telefon çalması ile tüm dikkati dağılmıştı nefret ediyordu artık rahatsız edilmekten. Telefonu alıp aramayı reddeti ve numarı engelledi rahatça filmine devam etti ama bu aramalar son bulmuyordu tabı her 5 dk sonra başka bi numara, bir kişi nasıl günde 40 fazla aramaya sahip olabilir ki?

Neredeyse içinden tüm küfürleri saydırmıştı telefonu direk kapatmıştı ve tekli koltuğa atmıştı. Sessizlik onun en sevdiği şeydi son aylarda, film bittince kalkıp abur cubur kasetlerini yıkayıp yerlerine koymuştu.

Telefonu unutmak için üst kata ofisine çıkmıştı. Orda bazı kağıtlarla ilgileniyor ve bazı şeyleride araştırıyordu.

Birden leptonuna bildirim geldinde biri ona mail atmıştı bakmatığında bi ülkeden gelmişti, gözlerini devirdi ve işine devam ettiği sırada mail lar daha çok gelmeye başlamıştı içinden " 𝑦𝑒𝑡𝑡𝑖 𝑎𝑚𝑎 𝑎𝑟𝑡ı𝑘! " diğer iç geçirdi.

Sabır denilendi bişi kalmamıştı artık onun için bu 10 yıl içersinde tüm herkes onu aramıştı veya mesaj atmıştı.

Ne istiyorlardı ondan? Kimdi bu? Neden herkes onu arıyor veya yazıyordu? Ne istiyorlardı en çokta o kişiden..

Bu sorular kafanızda yankılanıyor olmalı, değil mi?....

Yanlış değilim çünkü bu herkes tarafından tanınan biri ama ünü demekki geçmemiş veya kendisi öyle düşünüyordu belki?

Ülke sabır dilenenerek kalktı ve mutfağa indi kendisine en sevdiği kahveyi yapıp balkona çıktı burası şehirden uzak ama hırsalda denilmez bir yerdeydi.

Burası önün için önemliydi nedense burayı hep tadilat ettirirdi her yaz her kış gelmeye çalışırdı ama şimdi sonsuza kadar burdaydı ve zaman durmuş gibi hissediyordu istedi şeyde belki bu dur insanlardan ve ülkelerden uzak bir yer..

*ᴏʀᴛᴀᴅᴀɴ ᴋᴀʏʙᴏʟᴍᴀᴅᴀɴ ᴏ̈ɴᴄᴇᴋɪ ʙɪʀ ᴋᴇsᴛɪʀ.. *

𝚃𝚊𝚛𝚒𝚑: 𝟸𝟶 𝙽𝚒𝚜𝚊𝚗 ####
𝚈𝚎𝚛: 𝙱𝚒𝚕𝚒𝚗𝚖𝚒𝚢𝚘𝚛
𝚉𝚊𝚖𝚊𝚗: 𝟶𝟼:𝟹𝟶
𝙲𝚊𝚗𝚊𝚍𝚊'𝚗ı𝚗 𝚐𝚘̈𝚣𝚞̈𝚗𝚍𝚎𝚗..

Tüm Türk ülkeleri burdaydı ve Türkiye'nin gelmesi bekliyordular ama bi türlü gelmemişti dayanamayıp abimin yanıma gidip sordundam "𝑘𝑒𝑛𝑑𝑖𝑠𝑖 𝑜𝑓𝑖𝑠𝑖𝑛𝑒 𝑔𝑖𝑡𝑡𝑖 𝑔𝑒𝑙𝑖𝑟 𝑏𝑖𝑟𝑎𝑧𝑑𝑎𝑛 𝑔𝑒𝑙𝑐̧𝑒𝑛𝑖 𝑠𝑜̈𝑦𝑙𝑒 𝑜𝑛𝑙𝑎𝑟𝑎" demişti ama neredeyse 2 buçuk saattir yoktu.

Söylesin de kazak dayanamadı ve Türkiye'nin ofisine doğru yürüdü arkasından bende vardım diğerleri bekliyordu çünkü araları son olaylardan sonra kötüleşmişti. Ofise girdimizde şok içinde birbirimize baktık... Çünkü Türkiye ofiste değildi ve herşey yerli yerindeyi binadan çıkışmamazdı buna izin vermezlerdi ama kazağın gözüne Mirilyonlarça parçaya ayrılmış bir kağıt yığını gördü.

Olanları anlamıyordur nıe böyle bişi yaptım Nato sözleşmesini! Kendisi NATO'dan çikmasi imkansız çünkü ne abim buna bi izin veri ne de Nato..

≻───── ⋆✩⋆ ─────≺

Evet yıllardır beklenen bir bölüm kesin bi 5 ay oldu!

Aklıma gelen Max senaryo bu pek güzel oldu sayılmaz bok gibi neredeyse..

(Mük bir ekran fotosu baya aşığım böyle şeylere alın beleşe kullanın :3)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Mük bir ekran fotosu baya aşığım böyle şeylere alın beleşe kullanın :3)

Kelime sayısı:460

Çıkışı Olmayan Yol-Country Humans-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin