(Ara verildi. Haziran sonu itibariyle devam edecektir.)
"Biz bugün evlenecektik Liya, bugün benim karım olacaktın. Benim 16 senelik hayalim gerçek olacaktı Hayalimi, hayallerimizi nasıl yıktın? Nasıl kıyabildin?"
"Yapma" dedim sessizce ve acı çekere...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin, Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin. Bir ısıtır,bir üşütür,bir ağlatır,bir güldürür; Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin." - Özdemir Asaf
"Bazı şeyleri sana sormak istiyorum" dediğimde sinirlendi.
"Artık sen soruları yanıtlasan Liya?" dedi. Bir anda böyle bir tepki beklemiyordum.
"Ne sorusu?"
"Gerçekten göründüğün kadar masum musun? Oysaki silah saldırısını çok sakin karşılamış duruyorsun"
Çünkü bunu ilk defa yaşamamıştım. Korkuyordum, bu hayatı istemiyordum ama Aktan'da hedef olmamı istemezdi. Dedesinden bu işler başına kalmıştı. Onun suçu yoktu.
"İlk defa başıma gelmiyor" dediğimde buna şaşırdı. Galiba bir suç itirafı bekliyordu.
"Daha önce ne oldu?"
"Anlatmak istemiyorum" dedim ama hatırladığım an sırtımda hala izi duran kurşun yarası sızlamıştı "Sende çok mu güvenilirsin? Benimle konuştuğun ve evde yukarı çıktığın halde yalan söyledin"
"Yalan söylemedim"
"Duydum" dedim inkar edemezdi.
"Seninle konuşmamam gerekiyordu. Oraya kadar gelip buna vakit harcamamam gerekiyordu" dedi sesi yüksek çıkıyordu.
"Harcamasaydın"
"Pişman değilim yine seni öyle görsem yanına gelir konuşurdum."
"Konuşmaların öyle demiyor. Buraya meraktan değil beni suçlamaya, sinir çıkarmaya gelmiş gibi duruyorsun"
"Alakası yok ama soracağın hiçbir soruyu cevaplamayacağım Liya. Bazı şeyleri bildiğin ve yaşadığın halde hala kalmayı tercih ediyorsun. Tercihlerinin arkasında dur"
Onu tanıdığım andan beri hep kendi son sözü söyleyip gidiyordu. Şimdi de öyle yapmıştı.
Birazda haklıydı sorularımın muhatabı o değildi.
Uzun süredir buradaydım. Adamların dikkatini çekecekti. Tam dönecektim ki "Liya hanım?" diye seslenildi.
Çok oyalanmıştım yokluğum fark edilmişti. "Sorun mu var, burada ne işiniz var?" diye sordu.
Çıkmaza girmiştim ve dönüp durdukça iyice düğüm olmuştum.
"Kedi" dedim aklıma ilk gelen kelime buydu.
"Kedi mi?"
"Kedi sesi duydum. Yaralı galiba merak ettim"
"Lütfen göz önünden ayrılmayın Liya hanım. Güvenliğiniz önemli" dedi ve ilerlememi işaret edercesine geri çekilip kapıyı gösterdi.
