hikaye james'in bakış açısından
________________________________"Bıktım bu Regulus'un dertlerinden!" dedi Sirius yanımdaki koltuğa oturup elindeki kitapları sertçe masaya bırakırken.
"Yine ne yaptı?" diye sordum. Regulus sürekli bir şeyler yapıp Sirius'u delirtmenin bir yolunu buluyordu.
Ailesi de ona bu görevi yıktığı için Regulus'un arkasını Sirius toplamak zorundaydı.
"Birilerini dövmüş."
Bu yaptığı diğer şeylerin yanında pek ağır değildi. Sirius düşüncemi okumuş gibi güldü. Eğlendiğinden değil sinirden.
"Cebinden uyuşturucu çıkmış. Kavga ederken düşürmüş."
Kaşlarımı kaldırdım. Uyuşturucu aldığı çocuğa rüşvet verip Regulus'a satmamasını söylemiştik. Buna rağmen almaya devam edebiliyor muydu? Yeni satıcıyı bulmamız gerekecekti anlaşılan.
"Bunun öğrenilmemesi için ne kadar uğraştığımı tahmin edemezsin. Okuldan atılmasından korkuyorum ve beyefendinin gram umurunda değil. Ne yapmaya çalışıyor anlamıyorum James. Çok yoruldum. Kardeşimle uğraşmak değil mesele. Tabi ki uğraşırım, derdine çözüm ararım ama bu artık çığırından çıkıyor."
Onu anlıyordum. Gerçekten anlıyordum. Ne zaman oturup konuşsak en az yarım saat Regulus'tan bahsediyorduk.
Bu kesinlikle beni sıkmıyordu aksine Sirius'a daha fazla yardımım dokunur mu diye her seferinde düşünüyordum.
"Sirius, ne kadar yorulduğunu görebiliyorum. Senin için üzgünüm. Kendini hırpalıyorsun resmen ve ben yardım edemiyorum."
Sirius başını sağa sola salladı.
"Sen ne yapabilirsin ki James? Seni, Regulus'un başına koyup onu düzeltmeni isteyecek halim yok."
Kaşlarımı çattım. Bu iyi bir fikirdi?
"Belki de istemelisin." dedim önümdeki kahveden bir yudum alırken.
"Sen ciddisin?" diyerek beni kontrol etti.
"Öyleyim."
Ama bu kadarının benim işim olmadığını, kendisini utandırdığımı, bir gün içerisinde istifa edeceğimi falan söyledi.
Olsun dedim önemli değil. Sirius hayatım boyunca çok fazla iyilik yapmıştı bana. Benim de onda bu kadar hatırım olması lazımdı.
En sonunda tamam dedik.
"Sana bir ay veriyorum. Çok mu az oldu? Tamam hadi iki ay vereyim. Sonunda onu boğazlamak istediğini söyleyerek geleceksin bu masaya."
Biraz iddiaya girmişiz gibi olmuştu. Ama elini sıktım.
"Göreceğiz Black."
Elimi sıktı.
"Göreceğiz Potter."
Tabi bu iddiam kampüse girip Regulus ile karşılaşınca son bulmuştu.
Birisiyle öpüşüyordu. Alt dönem öğrencilerden biriydi ama Regulus ile aynı yaşta olmalıydı.Regulus, onu duvara yaslayıp elini çocuğun sertliğine bastırdı ve karşısındaki çocuk güldü.
Çocuğun boynuna inip öpmeye devam ederken beni fark etti. Göz göze geldik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
i can fix him, jegulus
Fanfiction"Bak Regulus, ben kafaya koydum. Senin başına bela olacağım. O yüzden bu duruma alışsan iyi edersin hayatım." emotional scars