Counting Stars (Unedited)

Chapter 22

"Dun tayo sa may swan boat." masayang pag aaya ni Mona saakin. Hindi na ako naka sagot, at agad niya akon hinila.

Nasa Burnham park kami ngayun sa Baguio. Isa ito sa mga sikat na tourist spot sa baguio. Maraming tao dahil na rin ay Christmas Vacation.

May mga Christmas Lights na rin sa paligid. Hindi pa naman naka bukas dahil alas tres palang ng hapon. Sumakay kami sa Swan Boat. Malaki ang Lake dito at napapaligiran ng mga puno.

"Posing ka, Mona." sabi naman ni Lyla.

Agad naman na nag posing si Mona at kung ano ano pa ang mga ginawa nila ni Lyla at Mona. Minsan ay hinihila pa ako sa picture at pini-picturan pa ako.

"Ivy, wag kang KJ. Mag enjoy ka." sabi naman ni Lyla.

"Nag e-enjoy naman ako ha?" natatawa kung sabi sakanya.

"Enjoy ba yan? Eh wala kang ibang ginawa kundi humarao sa Laptop mo pag andun tayo sa Rest House, tapos Ipad naman pag nasa galaan tayo." sabat ni Mona.

"Eh, may pinapa revised si Maam aubry." sabi ko at tumawa.

"Wag mo muna isipin si Ma'am Aubry, Ivy. Mamaya punta tayo sa Bar. Sa Hotline bar, sikat daw yung bar na yun dito." sabi naman ni Mona

"Sure." maikli kung sagot.

Nag usao usap pa kami nang kung ano ano, at maya maya pa ay natapos na ang oras namin. Bumaba kami mula sa Swan Boat at lumapit sa mga kasama namin sa mat Table.

May mga table at benches dito sa Burnham Park. Kaharap lang namin ang malawak na Lake ng Burnham Park. Nakakatuwa tignan ang mga tao mula dito. May mga kanya-kanya sklang ginawa-gawa kasama ang mga pamilya nila.

"Oh, snack na kayo." sabi ni Yeo, sabay abot saakin ng Piattos Barbeque. Ngumiti ako sakanya at tumango. "Upo ka, Ivy."pag aaya niya.

Tumabi ako sakanya at nag simula nang kumain. Inabotan niya ako ng coke na agad ko naman tinanggap. "Salamat". Pabulong na sabi ko sakanya.

"Uy, guys Bar tayo mamaya." sabi ni Lyla.

"Saan naman?"

"Sa may Hotline Bar, sikat daw yung bar na yun dahil bago lang rin." Mona said and drink her Water.

"Sa Hotline Bar? Sakto ay may kakilala ako dun." sabat naman ni Yeo. "Yung isa sa mga barista dun ay kakilala ko."

"Sakto, basta mamaya ha?!" sabi naman ni Mona habang pinalibot ang kanyang mga daliri sa mga kasama namin.

"Oo na." pag sangayun nila.

"Wait, alam niyo ba yung papunta dun?" tanong ko sakanila at ngumuya.

"Ay.." mona said with disappointed tone, she think of something and then she snap her fingers. "Tama may kakilala si Yeo dun diba? Malamang, ay alam niya papunta dun."

"I know someone working from that place, pero hindi ko alam pano ang papunta dun." Yeo said and shrugged his shoulders.

Kinuha ko ang Cellphone ko at nag search. Agad ko naman nakita ang hinahanap ko at ngumito. "Bingo" mahina kung sabi saaking sarili. "Guys, alam ko na papunta dun. Malapit lang pala dito, 400.0 m from here sa Burnham park to Hotline Bar so bali mga 1-5 minustes lang pag by Car, tas pag walking naman ay nasa 10-15 minutes i guess. Pag sa Rest house naman ay 15 minutes papunta dun." paliwanag ko sakanila.

"Nice, malapit lang pala along the way lang naman pala eh." sabi ni Gerald. "We'll go there by 7pm." Gerald said.

Agad naman nag sangayun sila at pinatuloy ang pagkain. Tinignan ko ang aking backpack para kunin sana ang aking tumbler nang hindi ko iyin nakita. "Guys, punta muna ako sa Van yung tumbler ko, naiwan ko ata sa Van." paalam ko.

"Okay, sige yung car key ay nakay Keio, siya raw mag d-drive the way home kaya binigay ko nalang sakanya." sabi ni Jone.

Tumango at at agad nan hinanap ng mga mata ko si Keio. And there, I saw Keio sitting alone sa hindi kalayuan mula sa amin mga 6 benches ang kalayuan. Mabilis ako na lumaoit sakanya at tinapik.

"Keio, samahan mo ako sa Van." pormal na sabi ko sakanya.

Tumango lang ito saakin tsaka tumayo at nilagay ang mga kamay sa bulsa nito. Agad naman ako sumunod sakanya. Mabilis lang din kami naka rating mula sa parking lot ng Burnham Park. Binuksan niya ang pintuan ng Van at agad ako pumasok at nakita ang aking pink na tumbler.

Kinuha ko yun at agad naman bumaba. He close the door at sabay kaming nag lakad muli. Tahimik lang kami at tanging ingay lang ng mga tao ang aking naririnig. Siksikan ang mga tao na naging dahilan upang muntik nang matumba si Keio dahil sa siksikan. I smirked and look at his expression, his eyebrows nakadikit ito kaya mas lalo akong natatawa, I bit my lips para pigilan ang pagpakawala nang aking tawa.

Pagkadating namin ay agad napakunot ang aking noo nang hindi ko nakita ang mga kasama namin. I paused for a while and scanned the whole area.

"Asan sila? Hindi ko sila makita." sabi ko.

"Huh?" tanging reaksyon nito, tinignan ko siya at nakita ko na sinu-suri niya rin ang kapaligiran. "Wala nga, asan na yun?"

"Aba'y ewan ko."pilosopo kung sagot sakanya.

"tss." inis na sagot nito saakin.

May bigla nalang siya kinapa mula sa kanyang pants at napakunot ang noo ko nang taranta niyang hinahawakan ang kanyang pants na tila 'bay may hinahanap.

"Ano ginagawa mo?" nakakunot noo kung tanong sakanya.

"Yung susi ng van, nawawala." he said na agad nag pa-alarma sa aking sistema.

"What?! Pano nawala yun? Ginamit lang natin yun kanina." I said. "Tignan natin ulit sa parking baka naiwan mo." sabi ko, sabay kamibg pumunta dun.

Nakakainis kasi wala yung mga kasama namin, tanging wallet lang ang andito saakin at tumbler. At peste, yung susi nawawala.

"Fuck." inis na sabi nito.

Nagulat ako nang wala akong nakita na sasakyan namin. Halos maiyak ako dahil sa nangyayari ngayun.

"What the hell? na Carnap na ba yung Van natin? What if modus pala toh? d-diba kanina muntik kana matuba kasi may tumulak sayo..... W-what if, modus pala yun? Shit, pano tayo uuwi nito?" sunod sunod kung sabi sakanya.

Halos maiyak ako. Taranta ako, wala cellphone ko dito, The Car keys is gone. Malas namam.

"Just... Let me think, okay?" kalma nitong sabi.

"Ano ba? Think fast? Na-sayo ba yung phone mo?" tanong ko.

"Oo pero 10% nalang..." hindi na natuloy ang sasabihin niya nang nag ring ang cellphone niya. Agad niya iyon sinagot at nilagay sa loud speaker. Nakita ko sa Caller's Id na si Gerald yun.

"Hey, guys hehe for sure by now ay kayo nalang. By the way na una na kaming umuwi, we took the key hehe. Bahala na kayo umuwi ha? Ingat." we didn't have the chance to talk dahil bigla nalang na off ang cellphone.

"Fucking shit... Lowbat na ako." he said.

At parang gumuho ang mundo ko... Pano kami uuwi? Pano kung mawala na kami? Pano pag di na kami maka uwi sa bahay namin?