DİKKAT! BU KİTAP 152 GÜN KİTABININ DEVAMIDIR! ÖNCE 152 GÜNÜ OKUYUP SONRA BUNU OKUMANİZ TAVSİYE EDİLİR AMA YİNEDE BU HİKAYEYİ 152 GÜNÜ OKUMADANDA OKUYA BİLİRSİNİZ.
★
Son gün... Bugün tam 152 gün tamam oldu ve biz ikimizde kaybettik. Biz 152 günün ar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Güneş)
☆
"En çok kalbimizi kıran kişi de bizim ilacımızdır"
<152>
Siz her zaman olduğunuz kişi mi olmak isterdiniz? Bazen en az bir günde olsun başka biri olmak isterdiniz dimi? Ben eskiden hep güzel kızlardan biri olmak istemişimdir. Eskiden ne kadar güzel olursam olsun bana güzel değilmişim gibi geliyordu. Zaten 10 yaşındaydım o zamanlar. Şimdi ise güzel bir hayat isterdim. O bile olmazsa, sağlık isterdim. Herkes gibi olmak isterdim. Bir hastalığımın olmamasını isterdim. Diğer herkes gibi sağlıklı olmak isterdim. Aptal aptal tepkiler vermek istemezdim.
Diğer herkes gibi hayatımın normal ve olaysız olmasını isterdim. Mesela; Bir teröristin beni tanımasını istemezdim. Yada ailemin beni terk etmesini de istemezdim. Bütün yakınlarımın ölmesini de istemezdim.
"Hanımefendi bir şey alıcak mısınız?". Personelin sesi ile düşüncelerimden ayrıldım. "Ah, evet. Üzgünüm dalmışım".
Kendime bir şey almak için buraya gelmiştim. Ama ne alacaktım? Unutdum! Sahi ne alacaktım? Makyaj malzemesi? Yemek? Meyve? Yoksa turşu mu?
Kozmetik eşyalarının olduğu tarafa gittim. Ve gözlerimi makyaj malzemelerinde gezdirdim. Hmm, acaba ne alsam. Aa şu rujun bende farklı tonu var, bu tonuda olsun! Ne güzel, koleksiyon yaparım. Gözlerim mat kırmızı rujun üzerinde durdu. Yaa, hemen bunu almalıyım, doktorum çok sever bunu. Sonunda alışverişimi bitirib mağazadan çıktım. Hastaneye doğru ilerlemeye başladım.
Kapıyı 2 defa tıklatıp içeri girdim. İçeri girmemle, orta yaşlı kızıl bir kadın gördüm. "Merhaba, Seda hanım yok mu?". Kadın bir süre beni inceledi. Bende onu inceledim. Orta boylu 40lıyaşlarda oldukça güzel kızıl bir kadındı. Hafif kilolu ama yinede fiziği güzeldi. Çok güzel yeşil gözleri vardı.
"Evet, burada birazdan gelir. Sanırım onunhastasısınız, isminiz ne?" Diye merakla sordu. "İsmim Güneş Aktan" dedim soyadımı istemeden söyleyerek.
"Buyrun geçin oturun buraya" İşaret ettiği yere oturdum. "Ne hastasısınız?". İstemeyerekte olsa gülümsedim. Birazda yerimde rahatsızcakıpırdandım. "Anladım sanırım söylemek istemiyorsunuz. Merak etmeyin sizin gibi yüzlerce hasta var burada" dedi samimi bir şekilde gülümseyerek.
"Yıldız, gelmiyor musun?" Dedi bir adam kapıdan içeri girerek. Beni görmesi ile kaşlarını çattı. Bir şey söyleyecekken, adının Yıldız olduğunu öğrendiğim kadın onu susturdu. "Seda hanımın hastası"
