Katilin Peşinde

İncinin hayatı

Benim adım inci babam cinayet şubede çalışan bir polisti ölmeden önce annemde adli tıp teknikeri idi yani otopside çalışıyordu annemle babam aynı karakolda görev yaparken tanışmışlar ve zamanla bir ilişkileri olmuş ve evlenmişler sonrada ben doğmuştum. Evin tek çocuğu tek uğraşıydım annem sonradan hamile olduğunu öğrenmiştik vede çok sevinmiştim.Annemle babamı gördükce onların mesleklerine daha çok ilgi göstermeye başladım.

Babama polislikle alakalı bütün her şeyi anlatmasını isterdim aynı şey annemin mesleği içinde geçerli babamla dava dosyalarını karıştırırdım onları cözmeye çalışmak çok eğlenceli idi. Annemle cesetleri incelemek isterdim ama beni kendi mesleğine den uzak tutmak isterdi çok ısrar edince beni laboratuvara götürdü mesleği ile ilgili çoğu şeyi öğretti. Hatta bir cesedi nasıl şekillerde ölmüş olabileceğini , ölümünden kaç saat gectiğini, nerelerden nasıl darbeler aldığını hangi aletlerle öldürüldüğünü hepsini anlattı. Babam da beni büyüyünce dövüş sanatlarından birine gödereceğini söylerdi ama bu hayaller ben 10 yaşındayken sona erdi.

Evde annemle birlikte oturuyorduk annem hamile olduğu için doğum iznin deydi kapımızın açıldığını duyunca babamın geldiğini anlamıştım yanına gittim her zamanki gibi kafamı okşadı elimi tutup içeriye geçtik. Babam yorgundu her zamanki gibi ama şu sıralar daha fazlaydı eşyalarını uzanamayacağım bir yere koydu genelde silah, telsiz, kelepçe oluyordu annemin yanına gitti oturdu sohbet etmeye başladılar babam çok yorgundu bende o gün yorulmuştum anneme yardım ederken babamla ikimiz. Odalarımıza geçip uyumak için gittik annem yemek hazırlayınca bizi uyandıracak tı ben yatakta bir gürültüyle uyandım sesler şu şekildeydi.

'LÜTFEN YAPMA... '

Boğuşma sesleri,

'ONA ZARAR VEREMEZSİN... '

Boğuşma sesleri

Dan... Dan... Dan..

'YAPMA'

'Dan... Dan... Dan... Dan... '

Babam küçükken bu tür gürültülü sesler duyduğumda güvenli bir yere geçmeli ve kulaklarımı kapatma mı söylerdi gürültü bitince saklandığım yerden çıkmalı ve polislere haber vermemi söylerdi. Aynen de öyle yapmaya çalıştım sesler kesilince salona doğru gittim salon çok dağınıktı ve de kanlarla kaplıydı annem ve babam yerde kanlar içinde yatıyordu dehşete düştüm annemin göğsüne kulağımı koydum. Annemin kalbi atmıyordu aynı şekilde babama da yaptım ama oda aynıydı bunları bana annem öğretmişti onlar ölmüşlerdir ellerim ayaklarım kanla kaplıydı birazı etraftaki kanlardan bulaşmıştı başlarında oturup uyanmalarını bekliyordum.

'Baba kalk oyun sırası değil korkuyorum'

Babamla poliscilik oynardık babam ölü taklidi yapardı anneme döndüm.

'Anne ben açıktım hani yemek yapıcaktın '

İkisi de hareket etmiyordu cevap vermiyordu sadece yatıyorlar dı bu şekilde 5 saat onları dürterek uyandırmaya çalışıyordum bir yandan da ağlıyordum sonunda telefon çaldı arayan tarık abi idi babamın çocukluk arkadaşıydı telefonu acınca sesinden tanıdım.

T: Alo.

İ: Alo tarık abi.

T:Aaa inci nasılsın kuzum telefonu babana verirmisin.

Titrek bir sesle yarı ağlamaklı bir sesle cevap verdim.

İ: İyiyim ama veremem babam ve annem hareket etmiyorlar ve her yerde kan var.

T: Ne inci sen nerdesin şu an.

İ: Evde.

T: Tamam inci şu dediklerimi yap tamam mı?

İ:Tamam.

T:Güzel inci odana git ve kapıyı kilitle sonrada dolabın içine gir ve ben gelip seni alana kadar bekle.

İ: Tamam.

T: Güzel hemen geliyorum.

Tarık abi babam gibi bir polis ti annemle babamın o tanıştırmıştı. 15 , 20 dk sonra tarık abinin sesini duymuştum odanın kilidini açmamı söylemişti dolaptan çıktım ve kapıyı açtım. Tarık abi beni görünce ohh çekti bana sarıldı bende ona sıkıca sarıldım telsiz sesleri her yerdeydi ambulans ve polis sirenleri nin de sesleri vardı tarık abi sarılmayı bıraktı ve beni karşısına aldı olanları anlattım sonra şöyle dedim.

'Onlar annemle,babam ve de kardeşim öldüler deyilmi'

'Evet, onları kaybettik'

Dedi tarık abi soğuk ve titrek bir sesle , tarık abi her zaman dürüstlükten yanaydı ne olursa olsun. Ağlıyordum hiç susmadan tarık abi beni iki kadına götürdü onlarda polisti elimi , yüzümü, ayaklarımı temizlediler ve kıyafetlerimi değiştirdiler. Sonra karakola gittik ordanda tarık abinin evine gittik beni orda arkadaşım gizemle durmam için götürdü.

Olaylar çözülemedi üzerinde günler geç sede katil bulunamadı annemle babam ın cesetlerini yanında satranç taşlarından vezir ve şah varmış. Birde bizim salonun yanında bir siyah beyaz gülen yüz maskesi varmış sonradan öğrendiğime göre babam ve annemin katilinin aynı şekilde başkalarını da öldürüyor muş babam bu adamın peşinden 2 haftadır koşuyor muş o yüzden çok yorgundu ama bir ilerleme kat edememiş sonucunda katil annemi, babamı ve doğmamış kardeşimide öldürdü . Boğuşma seslerinde babam ona zarar veremez sin demişti belkide o kişi bendim.

Artık bunların bir önemi kalmamıştı ailem ölmüştü bende tek akrabam olan halamın yanına gönderilmiştim halam evli deyildi ve beni çocukları çok severdi bana yardımcı oluyordu her konuda. Beni psikiatrise de götürmüştü ama pek işe yaramamıştı artık hiç eskisi gibi değildim 7 sene sonra halamın ve babamın bir arkadaşının koleji varmış bende o koleje bursluluk sınavına girdim ve kazandım ve burslu olarak okula başladım DEMİRAY KOLEJİ'NE 12.SINIF OLARAK BAŞLADIM.