ကျွန်တော့်နှလုံးသားထက်မှာ လိပ်ပြာလေးတစ်ကောင်ခိုနားနေသည်။ (Complete)

Part.9 (Zawgyi )

" ေဟာ ေမာင္နကၡတ္တို႔ျပန္လာၿပီလား။ အေဒၚတို႔ကေဆး႐ုံကိုေတာင္ေရာက္ခဲ့ေသးတယ္။ ေဆး႐ုံကေနဆင္းသြားၿပီဆိုလို႔ အိမ္ကိုေရာက္လာခဲ့တာ။ ဘယ္ႏွဲ႕ကြယ္။ အေဒၚတို႔ကိုေစာင့္ေနေရာေပါ့။ အေဒၚတို႔ကားနဲ႕ဘာႀကိဳမွာေပါ့ကြယ္။ မင္းနဲ႕အေဒၚကိုအားနာေနတယ္ထင္တယ္။ "

ဦးလူဝနဲ႕ဇနီးသည္တို႔ဟာ အိမ္၏ကြပ္ပစ္မွာထိုင္ကာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဝင္လာေတာ့ တန္းၿပီးေျပာေတာ့တာပဲ။ သူကလဲသူပါပဲ အေဒၚတ္ို႔လာမယ္ေျပာထားတာကိုေမ့ၿပီး ေဒါက္တာကေဆး႐ုံဆင္းရၿပီဆိုတာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္းပဲကားငွားကာျပန္လာခဲ့တာ။ ဦးလူဝကေတာ့ သူ၏ဇနီးသည္ေျပာသမွ်ကို ၿပဳံးၿပီးသာနားေထာင္ေနေတာ့တယ္။ နကၡတ္လဲဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိလို႔ ေခါင္းကဆံပင္ေတြကိုသာဖြပစ္ေနမိတယ္။

" အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူးအန္တီ။ ဦးကိုကေျပာပါေသးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကေဆး႐ုံမွာမေနခ်င္ေတာ့တာမို႔ ခ်က္ခ်င္းပဲျပန္ခ်င္တယ္လို႔ေျပာလို႔ ဦးကိုကခ်က္ခ်င္းစီစဥ္လိုက္တာပါ။ အန္တီတို႔ကိုလဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အခုလိုကြၽန္ေတာ္ကိုဂ႐ုစိုက္ေပးလို႔။ "

ညီမင္းယံဝင္ေျပာေတာ့မွ နကၡတ္လဲအသက္ရႈေခ်ာင္ေတာ့သည္။

" ေအးကြယ္။ ဒါေၾကာင့္နဲ႕ေတာ့အားနာစရာမလိုပါဘူးကြယ္။ လူပ်ိဳႀကီးကေလ မင္းကိုေတာ့ သည္းသည္းလႈပ္ခ်စ္ရွာတာေနာ္။ မင္းေဆး႐ုံတက္တုန္းကဆို ျပာယာကိုခတ္ေနေတာ့တာ။ ငါတို႔လူပ်ိဳႀကီးကို ဒီတသက္အိမ္ေထာင္က်မိဳ႕မေျပာနဲ႕ ခ်စ္သူရည္းစားေတာင္မရွိဘူးဆိုၿပီး အေဒၚ့တူမနဲ႕ေတာင္ေအာင္သြယ္ေပးေနတာ။ ဒါေၾကာင့္လူပ်ိဳႀကီးက မင္းရွိလို႔နဲ႕တူတယ္ အီလည္လည္လုပ္ေနတာ။ အေဒၚတို႔ျဖင့္အခုမွသေဘာေပါက္ေတာ့တယ္။ "

ဦးလူဝရဲ႕ဇနီးအေျပာေၾကာင့္ ညီမင္းယံဦးကိုရဲ႕မ်က္နာကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။ ဦးကိုကေတာ့သူ႕ကိုၾကည့္မေနပဲ တစ္ဖက္ကိုမ်က္နာလႊဲထားပါသည္။ ဦးကိုကရွက္ေနပုံရသည္။ ဦးကိုရဲ႕ရွက္ေနတဲ့မ်က္နာေလးကိုျမင္ရျပန္ေတာ့ ညီမင္းယံထပ္စခ်င္လာသည္။

" ေအာင္သြယ္ေတာ့မေပးပါနဲ႕အန္တီရယ္။ ေတာ္ၾကာအန္တီတူမကသေဘာက်သြားမွျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္က်န္ရစ္ျဖစ္ေနပါ့မယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မွာရွိတာဆိုလို႔ ဦးကိုတစ္ေယာက္ထဲရယ္မို႔ ဦးကို,ကိုေတာ့ခ်မ္းသာေပးပါ။ "