" ေကာင္ေလးအိပ္ခ်င္ရင္ အိပ္ေနာ္။ ဟိုကိုေရာက္ရင္ ကိုယ္နိုးမယ္။ "
မနက္အေစာႀကီးအိပ္ယာထရတဲ့ေကာင္ေလးအိပ္ေရးမဝမွာကို စိုးရိမ္ကာ နကၡတ္ေမးမိသည္။ ေကာင္ေလးကေက်ာင္းစာေတြလုပ္လာတာ ပင္ပန္းတယ္မလား။ ဒါ့ေၾကာင့္မလိုက္ခဲ့နဲ႕လိုေျပာေတာ့ စိတ္ေကာက္ေနတာမို႔ သူလဲေခၚလာရေတာ့တာ။
နကၡတ္အလုပ္က္ိုေတာ့ ခြင့္ယူထားရသည္။ ဦးလူဝတို႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္ကလဲ သူ႕အေပၚအလြန္ေကာင္းသည္။ သူကဘာဆိုလွ်င္ ေနာက္ဆံမတင္းဖို႔သာ အႀကိမ္ႀကိမ္သတိေပးသည္။ တကယ္လို႔ အဆင္ေျပရင္ေတာင္ ေမေမ့ကိုရန္ကုန္မွာေဆးကုဖို႔အတြက္ တစ္ခါထဲေခၚလာရန္မွာသည္။
နကၡတ္လဲဦးလူဝတို႔လင္မယားစကားကို ေခါင္းညိတ္ကာ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့သည္။
ကားေမာင္းေနရာမွ ေကာင္ေလးရွိရာဘက္ကို နကၡတ္ေခါင္းငဲ့ၾကည့္ေတာ့ ေကာင္ေလးကပတ္ဝန္းက်င္ကို မ်က္စိတဆုံးလိုက္ၾကည့္ေနရွာသည္။
" ကိုယ္ဒီကိုမျပန္ျဖစ္တာႏွစ္ေတြအေတာ္ၾကာခဲ့ၿပီေကာင္ေလး။ "
" ဟုတ္ ဦးကိုေထာင္က်ၿပီးကတည္းကပဲဆို ႏွစ္ေတြကအေတာ္ၾကာခဲ့ၿပီေပါ့။ ဦးကိုကေနနိုင္ရက္တယ္ေနာ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ေမြးရပ္ေျမဇာတိမေျပာနဲ႕ ဦးကိုရဲ႕အေမကိုေတာင္တခ်က္ကေလးျပန္မေတြ႕တာကေတာ့ ဦးကိုလြန္တာေပါ့။ "
နကၡတ္ကားေမာင္းေနရာကေန ေကာင္ေလးကိုလွည့္ၾကည့္မိတယ္။ ေကာင္ေလးကေတာ့ သူ႕ကိုၾကည့္မေနပါ။
" ကိုယ္အတြက္ေကာင္းတဲ့မွတ္ဥာဏ္ကနည္းခဲ့တာမို႔ေလ။ "
နကၡတ္ကားကိုဂ႐ုတစိုက္ေမာင္းရင္း ေကာင္ေလးကိုျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ ေကာင္ေလးကိုၾကည့္မိေတာ့ ေကာင္ေလးကနားလည္သေဘာေပါက္စြာနဲ႕ ေခါင္းေလးကိုညိတ္ကာညိတ္ကာလုပ္ေနသည္။
" ေကာင္ေလး "
" ဗ်ာ.."
အျပင္ျမင္ကြင္းေတြကိုေငးၾကည့္ေနရာကေန သူရွိရာကိုလွည့္ၾကည့္လာတဲ့ေကာင္ေလး။ ေကာင္ေလးရဲ႕မ်က္ဝန္းၾကည္ၾကည္ေလးကိုျမင္ရတိုင္း နကၡတ္ရင္ခုန္မိသည္။
" ကိုယ္တို႔မင္းေမေမဆီကိုလဲ သြားၾကရေအာင္။ ကိုယ့္ေမေမရယ္၊မင္းေမေမရယ္ေနာက္ၿပီး ကိုယ္တို႔မိသားစုအတူတူေနၾကရေအာင္လား။ "
YOU ARE READING
ကျွန်တော့်နှလုံးသားထက်မှာ လိပ်ပြာလေးတစ်ကောင်ခိုနားနေသည်။ (Complete)
عاطفيةAge gap (oc) December sat date:24.12.2023 End date: 21.2.2024
