KAFES

Bölüm 2 : Yeni Bir Şans Lazım

Bölüm 2: Yeni Bir Şans Lazım

*Dayanamıyorum artık... Birileri bir şey yapsın*

°°°

"Büyüyünce, insanın kendini nasıl yanlız hissettiğini göreceksin"
Frida Kahlo

•

••

Evren inancına inanır mısınız? Hani şu sizin evrene nasıl bir enerji gönderirseniz o sana öyle gelir mantığına. Ben inanıyorum da bir günde üç defa karşılaşmamız sandığım gibi tesadüf değildi galiba. Evren bir işaret gönderiyor olabilir miydi? Bir mesaj yada.

Saçmalama efsun kendine gel kızım, ne gibi evren sana mesaj göndere bilir ki tesadüf işte büyütme bir şey yok aaaaa bir şey yok sakin

"Böyle bakışmaya devam mı edeceğiz?" diye çok saçma bir soru yönelttim

"Sence ne yapalım? Ne yapmak istersin" dedi gözleri abartılı derecede açarak dalga geçtiği her halinden belliydi.

Elimi uzattım "Tanışmadık daha ben efsun" dedim sonuçta bir yerden başlamamız gerekti. Yaptığım her harekete şaşır gibi bakıyordu aynı şuan da ki gibi. Elimi tuttu şaşırmış bir şekilde konuştu "Bana diyorlar ama sen ne tür değişik bir canlısın" gülmeye başladım "Daha çok efsun derler bana ama değişik canlı bu da güzelmiş... Ve sendeeee" dedim sonda ki e harfini uzatarak

"Kuzey" dedi dümdüz hiç bir duygu belirtisi yoktu sesinde yine

"Bu kadar mı? sadece kuzey mi ?" dedim dehşet dolu bir sesle... Tamam birazcık abartmış olabilirim

"Ne olsun istiyorsun sen, adımı sordun kuzey dedim bu kadarım ben fazlası yok"

"Ama merak ediyoruz"

"Ediyoruz mu senden başka kim var burada... Sorunlu musun kızım sen" işte bu çok komikti

"Bu satırları okuyanlardan bahsediyorum, seni beni ve burada ki kişileri merak ediyorlar." dedim ama ayrıntı vermedim çünkü bu sizinle benim sırrım...

"Çık odadan" kuzeyin sesi çok netti çıkmasam zorla çıkaracak gibi bir hali vardı

"Konuşuyorduk ne güzel nol-"

"Efsun?" arkamı döndüm ablam elinde ceketi ve çantasıyla bir bana birde karşımda adının kuzey olduğunu öğrendiğim genç adama bakıyordu.

"Abla. Bitti mi işin gidiyoruz değil mi artık?" ablam cevap vermek yerine şüphe ile kuzeye bakıyordu, kuzey de hissetmiş gibi ablama baktı şu an da ki ortam o kadar gerilim içerikliydi ki tırsmıştım ya da ben mi kafamda kuruyordum acaba?

"Siz tanıştınız mı?" dedi ablam başımı salladım "Evet tanıştık ne oldu ki" diye kuşkuyla soru sormuştum

"Ablan benden şüpheleniyor. Sana bir şey deyip, demediğimi merak ediyor öyle değil mi? ama merak etme polyanna, kardeşin benden de sorunlu çıktı" sonda ki cümleyi gülerek söylemişti.

"Kuzey bunu merak etmediği mi biliyorsun hem-"

"Gerçekten merak etmiyor musun leyla hoca" kuzey ablama soru sormuştu ama ne yazık ki ablam susmuştu cevap vermemişti buda kuzeyi haklı çıkarırdı "Bende öyle düşünmüştüm. Bir hafta da herkesi çözmüşüm be" dedi.