Loving Miss Innocent : The Tendilla's Story #1

Chapter 16

Chapter 16 : Birthday Party

"Seirin, ayos ka lang ba?" Nag-angat ako ng ulo, isang pilit na ngiti ang lumapat sa labi ko.

I sighed. "I'm fine, Cyron."

"E, kanina pa malalim paghinga mo, ayos ka lang ba talaga?" Muli akong bumungong-hininga, sinagot ko nalang siya ng tango.

Truth is, I haven't been feeling good all day. There's this heaviness in my chest for some unknown reason. I was just waiting for Axy this morning, but she never showed up.

Since then, I've been feeling like this. Ang bigat bigat ng puso ko, parang palagi nalang pinipiga sa hindi ko matukoy na dahilan. Ito na ba ang epekto ni Axy sa tuwing hindi ko siya nakakasama?

Bumuntong-hininga ako. Ano bang maaari kong gawin upang maiwasan ang pakiramdam na'to? I don't want this heaviness.

Dati naman hindi ako ganito. Pakiramdam ko'y sobrang lungkot ng puso ko, parang patay na sobrang tamlay. Ang tono at ritmo sadyang ka'y lungkot, tila kada tibok sobrang bigat.

Hindi kaya dahil ito sa nangyari kahapon? Nagalit ba talaga siya? Ngunit wala naman akong ginawang masama. Is it because of Axy's silent treatment? Siguro, 'non niya lang ako hindi kina-usap, tila may nagawa akong masama kahit wala naman. I even tried to talk to her, but all I got was a short and cold response.

Tuloy sobrang bigat ng dibdib ko ng maka uwi. Until then, she didn't talk to me, she just kissed my cheek and bid me a cold 'good night'.

Bumuntong-hininga ako, ano bang gagawin ko sayo, puso?

"Kuya Sev, tingin niyo tatalab 'to?"

"Of course, Cyron. We just need to divert her attention.."

"Pero.. baka po magalit siya, kasi ano.. Kuya Sev—"

"Hindi 'yan, akong bahala.."

"Sige, sabi mo po 'yan 'a."

"Yes, just trust me.."

Kumibot ang kilay ko sa narinig. Duon lang bumalik sakin na dapat papunta na kami sa bahay ni Rez, ngayon na kasi ang kaarawan niya.

"Cyron.. ano, bakit tayo nasa sasakyan?" Tila lutang kong tanong, nagtataka kung bakit kami naririto.

"Rin, diba nga ihahatid tayo ni Kuya Sev? Nalimutan mo?" Umawang ang labi ko.

"Ha?" Kailan naman dumating si Seven? Teka, ano bang nangyayari?

"Hay, nako. Iyan, lutang ka kasi e!" Nalaglag ang panga ko sa kanyang pagsigaw, why is he yelling?

Bumuntong-hininga ako. "Ano.. malapit na ba tayo?" Pag-iiba ko ng usapan.

"No, Seirin. We're going to the mall." It's Seven. I'm in the backseat while they're in front.

"Mall?" Hala.. paano 'yong birthday ni Rez?

"Yes, Seirin. You've been spacing out the whole time, you didn't even notice you're still in your pajamas." Nalaglag naman ang panga ko, kinapa ko ang suot at tama nga siya. I'm wearing my t-shirt and pajama. "You weren't planning on going out like that, were you?"

"Ano.." Binalot ng init ang mukha ko, nakakahiya! "S-seven, ano.. b-balik tayo sa bahay, magbibihis ako.." I felt even more embarrassed after hearing his soft laughter.

"You're so cute, Sei. It seems like you finally woke up." I just lowered my head, sobrang hiya ko na sa araw na'to.

"Anyways, we're heading to the mall, especially to a boutique for you to change clothes." Nahaluan ng tuwa ang boses niya, samantalang natigalgal naman ako.