Sonbahar ölümü hissediyordu içinde,
Kış onun tüm benliğini alacaktı...
Öfkeliydi...
Yaşamını elinden alan şeye...
Ona öfkeliydi,
Yaşam nefesini alan hayduta...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Tutam Melankoli
PoetryMelankoliye inanır mısın? İçime çektiğim her nefeste alırım o tadı ben... Bilir misin yalnızlık bir senfonidir. İnsanı içine çeker, hapseder, kurtulmak için çaba harcamazsın.. Üzgün müsün? Daha yeni başladın oysa acı çekmeye. Yarana merhem olur muy...
Sonbahar
Sonbahar ölümü hissediyordu içinde,
Kış onun tüm benliğini alacaktı...
Öfkeliydi...
Yaşamını elinden alan şeye...
Ona öfkeliydi,
Yaşam nefesini alan hayduta...
