Şafak sökmek üzere,
Can çekişiyor..
Dışına yansıtmamaya çalışıyor..
İzliyorum.
Yolculuklar duygusaldır..
Kulağım soloda, aklım onda..
Özlem eriyor gözlerime.
İki damlaya sığabiliyor bazen..
O anlardan biri.
Sensizlikteki seni hissediyorum..
Sevdim bu tadı...
Bazen özlerken seversin.
Bunu istersin.
Ruh bedenden kısa süreliğine ayrılırsa,
çıkar tadını..
Ben çıkarıyorum...
Tabela da yazıyor,
Ankara'ya 46 km.
Biraz daha yaklaşmışım sana....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Tutam Melankoli
PoetryMelankoliye inanır mısın? İçime çektiğim her nefeste alırım o tadı ben... Bilir misin yalnızlık bir senfonidir. İnsanı içine çeker, hapseder, kurtulmak için çaba harcamazsın.. Üzgün müsün? Daha yeni başladın oysa acı çekmeye. Yarana merhem olur muy...
