Taze bir kan katıldı dünyanıza...
Yaşamın doruğundan uzak, sinsi bir velet.
Acımadan yafta vurdunuz bana.
Fakat direndim ben!
Hüznün müptelası yaptınız beni.
Zevk almaya baktım!
Yetmedi; seviştiklerimi aldınız benden.
Kitaplarımı, şarkılarımı...
Kabul ediyorum!
Affedilmez hatalarım oldu..
Fakat gurur duyduğum şey zaten hatalarımdı!...
Anlayamadınız.
Anlayamazsınız da!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Tutam Melankoli
PoetryMelankoliye inanır mısın? İçime çektiğim her nefeste alırım o tadı ben... Bilir misin yalnızlık bir senfonidir. İnsanı içine çeker, hapseder, kurtulmak için çaba harcamazsın.. Üzgün müsün? Daha yeni başladın oysa acı çekmeye. Yarana merhem olur muy...
