Hayatın kime ne getireceği belli olmuyor.
En mutlu olduğun zaman hayatın altüst olur yada bütün olumsuzluklara rağmen ansızın gerçekleşen bir mucize tüm hayatını değişime sürükler.
Peki benim başıma hangisi gelmişti hayatımı tam düzene sokmuşken hayatımın aslında küçük bir hata yüzünden mahfoldugunu öğrendim.
Buda yetmezmiş gibi gerçek ailemin beni istemediğini gördüm. Onların hakaretlerine maruz kaldım.
Ama kendimden vazgeçmedim kendimi sevmeyi asla bırakmadım. Küçükken hep sevilmeyecegime inanırdım kimsenin beni sevmeyecegini düşünürdüm. Ama sorun kimsenin beni sevip yada sevmemesi değilmiş benim kendimi sevmememmiş bunu geçte olsa öğrendim.
Artık önceliğim kendim oldu kimse üzülmesin diye kendimi üzmüyorum mesela yada kimsenin sözüne kulak asıp kendi canımı sıkmıyorum bunu bana babam öğretti.
Düştüğümde kaldırdı her zaman yanımda oldu bana sevilmenin nasıl bir his olduğunu öğretti.
Abilerim, onları anlatmaya kelimeler yetmez her anımda yanımda durdular her kararımda beni desteklediler hayatla kendim yüzleşmeme izin verdiler ama yanımda olduklarını hep hisetirdiler yeri geldiğinde benimle gülüp benimle ağladılar hatırlıyorum da harp okulunu kazandığımda oturup sevinçten ağlamıştık. Onlar benim bu hayattaki en büyük şansım şimdi birileri çıkmış gerçek ailem olduklarını söylüyorlar. Benim gerçek ailem babam ve abilerim fazlasına gerek yok hem onlarda beni istemiyormuş zaten isteyenle konuşurum ama istenmediğim yerde duracak değilim.
Şimdi Mardindeyim büyüdüğüm şehir, sevdiklerimin olduğu şehirdeyim hayatımın nerdeyse en güzel günlerini yaşadığım yerdeyim.
arabayı karargaha doğru sürmeye başladım.
Karargahın önüne geldiğimde, nöbetçi asker
"ziyaret saati bitti hanımefendi" dediğinde cebimde asker kimliğimi çıkarıp ere gösterdim şaşkın bakışlarla bi bana bi kimliğime bakıyordu sonra hemen hazır ola girip
"Piyade er muhammed yanar emredin komutanım" deyip tekmil verdi. Kimliğimi cebime geri koyup
"rahat asker şimdi kapıyı açta içeriye gireyim"
açılan kapıyla içeri girip arabayı park ettikten sonra arabadan indim. Bahçedeki bütün gözler bana döndü. Onları es geçip albayın odasına gitmeye başladım. kapının önüne geldiğimde kapının önünde beni albay postası karşıladı.
"Albay müsait mi asker" dediğimde bana sorgular biçimde bakıyordu askeri kimliğimi gösterdiğimde o da şaşırıp tekmil verdi hemen ardından albayın odasına girip albaya haber verdi. Albayın müsait olduğunu öğrenip hemen içeri girdim hemen hazır ola geçip
"kıdemli yüzbaşı asena sert emredin komutanım" dediğimde bakışlarım hemen masanın önündeki deri koltukta oturan kara gözlerle kesişti. Bakışlarımı hemen ondan çekip albaya yönlendirdim.
"rahat yüzbaşım otur bu bir emirdir " dediğinde emri ikiletmeden hemen oturdum. Albay söze girip
"biliyorsunuz ki karargahta bir hain var onu bulmak için ikiniz görevlendirildiniz. Karargahtaki hain yüzünden çıkılan görevler başarısızlıkla sonuçlanıyor. Aslında size iki hafta izin vericektim ama haini bir an önce bulmalıyız. Şimdi izinlisiniz göreve yarın başlayacaksınız" dediğinde ikimizde başımızla onaylayıp ayağa kalktık albayın izin vermesiyle dışarıya çıktık. koridorda beraber ilerlerken binbaşı söze girip
"eee yüzbaşım yolculuk nasıl geçti"
"İyiydi komutanım sizin" dediğimde başını sallayıp
"Benimde iyi geçti yüzbaşım, e nerde kalacaksın lojmanda mı" dediğinde başımı iki yana sallayıp
"Hayır komutanım ailem burda yaşıyor onlarla kalacağım" dediğimde yürümeyi bırakıp bana döndü
" ailen kim belki tanıyorumdur sonuçta bende buralıyım "
" babam agah sert , sert ailesinin kızıyım" dediğimde hafif tebessüm edip
" demek aile dostumuzun kızısın"
" aile dostunuz mu?"
"Evet babalarımız yakın arkadaş belliki bundan sonra seninle çok görüşeceğiz yüzbaşım" deyip göz kırpıp gittiğinde kalbim hızlanmaya başladı.
Neler oluyor bana neden binbaşının yanına gelince heyecanlanıyorum, neden kalbim bu kadar hızlı atıyor neden sürekli aklımda off allahım çıldıracağım. Giden binbaşının arkasından bakmayı kesip hemen arabama binip eve sürmeye başladım. Bakalım beni gördüklerinde nasıl tepki verecekler...
Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın
Bölüm hakkındaki düşünceleriniz nelerdir
İstediğiniz sahneler varmı
Bi sonra ki bölüne kadar sağlıcakla kalın
🐥🐥🐥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASENA *GERÇEK AİLE*
ChickLitbu yaşıma kadar çektigim acının boşa oldugunu öğrenmek hiç beklemediğim biseydi kim gerçek ailesini 26 yasında tanırdı ki kulağa saçma geliyor ama ben gercek ailemle 26 yaşımda tanıştım...