22. Bölüm

679 65 78
                                    

Seyran'dan:

Dün Ferit'in evine gelmiş, olanları bir şekilde anlatmıştım. Evet, dün diyordum çünkü sarılırken koltukta uyuyakalmıştık... Aynı zamanda hâlâ beni tam olarak affedip affetmediğini bilmiyordum.

Sabah güneşinin yüzüme vurmasıyla gözlerimi kırpıştırdım. Esnemek için kollarımı açacağım sırada Ferit'in bana sımsıkı sarıldığını, kanepede yatıyor olduğumuzu yeni fark ettim...

Bebek gibi uyuyan Ferit'e baktım. Birine sorsak bu Ferit, bana dün trip atan kişiyle aynıydı sözde...

Gülümseyerek boynuna bir öpücük kondurdum. Huylanmış olacak ki şaşırtıcı bir şekilde sımsıkı sarıldığı beni bıraktı, arkasına döndü. İstediğime ulaşmanın mutluluğuyla yavaş hareketlerle koltuktan kalktım. Üst katta olan banyoya gittim, elimi yüzümü yıkadım. Yeniden aşağıya indim, uyuyan Ferit'in yanından geçerek salonla bitişik mutfağa geçtim. Ferit'e gönlünü almak için kahvaltı hazırlayacaktım!

İlk olarak buzdolabına göz attım. Her bir şey vardı maşallah! Ne yapsam diye düşündüğümde ilk olarak omlet yapmak istedim. Kısa sürede omletimi ve çayımı yapmış, klasik kahvaltılıkları masaya dizmiştim. Ferit uyanana kadar yapabileceğimin en iyisini yaptım ve birçok şey hazırladım.

Bardaklara çayları doldururken arkamdan bir çift el belimi sardı, gülümsedim.

"Günaydın sevgilimm!" Dedi sonunu uzatarak.

"Günaydın bitanem!" Dedim.

"Senin bitanem diyen dilini yerim ya!" Dedi ve boynuma sert bir öpücük kondurdu.

Güldüm.

"Ferit dur, çaylar dökülecek!" Dedim elimdeki çayla.

Hemen geri çekildi.

"Sen bana kahvaltımı hazırladın yaa!?" Dedi masaya bakarken çocukça.

"Evet! Beğendin mi!?" Dedim çayları doldurmuş olup, ona dönerek.

Bana doğru geldi, ellerini belime koydu.

"Sen yaparsın da beğenmem mi bebeğiim!" Dedi ve dudağıma derin bir öpücük kondurdu.

Geri çekildiğinde gülümseyerek konuştum.

"Sabah sabah pek enerjiksiniz bakıyorum Fero Bey!" Dedim ben de iki elimi boynuna dolayarak.

"Ben her sabah böyleyim Seyrocuğum! Sadece sen göremiyorsun!" Dedi.

Güldüm.

Âniden sırtımın mutfak tezgahına değmesini sağladı. Saçımı kulağımın arkasına attı.

"Ama istersen artık her gün görebilirsin?.." Dedi dudaklarıma bakarak.

"Ay Ferit... Ben diyorum bu beni affetmedi senin hâline bak!" Diyerek güldüm.

"O konuyu konuşacağız Seyran! Sabah sabah neşemizi kaçırmak istemedim." Dedi.

"Tabii tabii öyledir! Şimdi beni bırakırsanız masayı hazırlamaya devam edeceğim Ferit Bey!" Dedim ve bir elimle yavaşça göğsünden itekledim.

Gözlerini kısarak bana baktı.

"Aman iyi! Ben elimi yüzümü yıkayacağım!" Diyerek gitti.

Arkasından güldüm.

Ferit'ten:

Sabah uyandığımda Seyran yanımda yoktu. Bana kahvaltı hazırlamış! Hayatımın en güzel sabahına falan uyanmıştım sanırım!..

Yalı Çapkını"Sensiz Evren" (Yarı Texting) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin