Kapı tekmeleniyordu. Herkes kaldı. Şoku atlatan ilk Atlas abi olmuştu. -kimsiniz aa! Ben niye bunu yaptım ya. Bir adam girdi içeri. -Biz sizin kızınız katil olduğu zamandan kızınızın öldürdüğü sevgilisinin babasıyım Talha'nın! Herkes kaldı Kayra abi konuştu -Bakın o bizim üvey kardeşimizmiş bizim öz kız kardeşimiz Umay ve İpek öldü intihar etti bu yüzden çıkın gidin. -O zaman küçükten intikam alalım! Beni biyanda aldı ve silah tuttu kafama. Ege abim bağırdı -Bırak onu beni al! İnsafa geldi bu Yiğit abim bağırdı -o suçsuz lütfen bırak! -Bırakmam! Ve bir silah sesi... Herkesin bağırışı Ege ve Yiğit abimin koşuşu. Yazardan Herkes ameliyathane önünde bekliyordu içerdeki Umay dı ve herkes bitik haldeydi. Kuzenler ise daha yeni kız kuzenlerine kavuşmuş iken kaybetmekten çok korkuyorlardı.Tam o sırada doktor geldi -geçmiş olsun Herkes şoktaydı Cansu hanım ise ağlamaay başladı Yiğit şokta Göktuğ ağlıyordu Atlas da Ege hala transta Kayra ise ağlıyordu ilk defa kardeşlerinin yanında... Doktor konuştu. -Yanlış anladınız kız iyi normal odaya alındı. Yiğit dayanamadı -Allah belanızı vermesin öldüm burada hocam. -Sakin Yiğit. Tam o sırada Ege'nin içinde bir fırtına koptu ve ağlamaya başladı. Herkes Kayra ve Egeye döndü. Yiğit şok içinde -Lan niye ağlıyorsun kardeşin ölüm döşeğine geldiğindemi aklına geldi! Murat bey kızının iyi olmasına sevinmişti. -Oğlum tamam bir sakin. Dedi. Yiğit burnundan soluyordu. -ne sakini baba ya. Ege sayıklıyordu -özür dilerim özür dilerim özür dilerim Kayra ise ilk defa kardeşlerinin yanında ağlıyordu. Umay'dan Her yerim ağrıyor du az çok hatırlıyordum ama kesikti gözleri açtığımda herkes bir köşeda uyuya kalmıştı. kuzenler bile burada. Demir abimin ve Talha'nın yüzü ağlamaktan kızarmıştı...Tek dikkatimi çeken dizlerini kendine çekerek ağlayan Ege abimdi... -A-abi... Kafasını kaldırdı güçlükle -özür dilerim özür dilerim özür dilerim... -Yapma abi... -güzelim... -hadi sende uyu abi. İçimde bir kırgınlık vardı ama ne yapabilirdim. Tak bildiğim buradan çıkınca cinayeti araştıracağımda çünkü öldürülenlerin cesedi yoktu bir mezarları yoktu ya yaşıyorlar ise benim can dostum Ege'm Mina'm yaşıyor ise. Herkes uyudu ama ben hava almak istiyorum!. Kalmak istemiyorum zaten her yanım ağrıyor ya. Dayanamadım ve kalktım sonra ben daha odadan çıkmadan Kayra abim koluma girdi "gel bakalım yaramaz!" Dedi ve terasa geçtik. Sonra aşağıya indik ve "hadi uyu bakalım." Deyip öptü. Sonra yatağa geçtim ve uyudum. Sabah kalktığımda herkes başımdaydı Mert "acaba öldümü lan saat 15.00 oldu ay bayılacam." Ne! Talha konuştu "sus lan ne ölmesi ağzını hayra aç." "Aman sanki sen hayırdan ölüyon Talha." "Sus Mert!" Yiğit abim konuştu "Lan tartışmayın!" Uyandım ve Yiğit abimin soru yağmuruna tutuldum "Ağrın varmı ? Miden bulanıyor mu? İyi misin ?" Kıkırdadım "Birincisi hayır ikincisi hayır üçüncüsü iyiyim." "Ağrın olur mu acaba yada neden olur?" "Hani ameliyattan çıktım ya bide doktorsun sen nasıl doktorluk bu!" Herkes güldü. Sonunda eve gidiyorduk Allah'ım şükür. arabada Ege abim şöför koltuğunda önde Yiğit abim benim yanımda Kayra abim onun yanında Atlas abim ve en sonda Göktuğ vardı. Cansu hanım ve Murat bey Talha denilen çocuğun ailesini şikayete gittiler evde kamera varmış benim haberim yokmuş galiba." Abi hava alsak ya daraldım." Dedim içime daral geldi. Kayra abim endişe ile "Durdur arabayı!" Bunlar küsmüydü? Hemen dışarı atladım. Ve temiz havayı içime çektim. Göktuğ yanıma gelip sarıldı. Sonunda arabaya binip eve gittik. Ve odama çıktım kendimi uykuya bıraktım. Uyandığımda hemen rahat bir şeyler giyindim ve aşağıya indim. Herkes baktı. Murat bey konuştu. "Gel bakalım babanın koynuna." Hemen gittim yanına Cansu hanım baktı "aa bende gelicem." Murat bey dediki "kızım haftaya okullar açılıyor bir alışveriş merkezine gidelim biliyorum iyi şeyler yaşamadın ama özür dileriz." "Özüre gerek yok ben çok ağırlarını yaşadım." Herkes daldı gitti... sonra odama geçtim kapı çaldı. Göktuğ geldi. "Yanında yatayım mı Umay?" "Yat tabii." Beni kendine çekti ve huzurlu bir uyku başladı. *** Sabah uyandığımda başımda sesler vardı Yiğit abim şey diyordu "lan yemin ederim kardeş kanı döktürecek bu Göktuğ ban." Kayra abim ise "hay senin ebeni-" Atlas abim ise "ya ben senin kardeşliğine Göktuğ." En sonunda uyandım "ne oluyor " Kayra abi konuştu "güzelim bizim bu beyinsiz Göktuğ ile yatmana şaşırdık da." Göktuğ baktı "çok ayıp abi." "Neyse kalkın hadee!" Diye bağırdı Atlas abi. Aşağıya indim sonra tabağımı doldurup yemeğe başladım Cansu hanım konuştu "avm ye kimler geliyor?" Ege abi geliyor Kayra abi geliyor Atlas abi geliyor Yiğit abi geliyor Göktuğ geliyor kısaca babam hariç herkes. Ne! Babam mı dedim ben?! Acaba yüzlerinede söylemelimiyim. Atlas abi baktı "şey okul formasını yok serbest gideceksin haberin olsun." "Tamam abi." Avm ye giderken
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Temsili. Kayra abi bağırdı . "Güzelim devamı nerede eteğin!" "Bukadar. Cansu hanım konuştu "Karışmayın kızıma." "Yürü be anne!" Herkes kaldı annem ağlamaya başladı bu kadar mutlu olacağını bilsem önceden söylerdim ya. Gidip sarıldım. Göktuğ geldi "umay iki dakika gel." "Anne gelicem birazdan" deyip Göktuğ'nun yanına gitti. " Ümay nasıl söylesem bilemiyorum ama bizim Üçüz ümüz var annem de sana bunu söylemeyecek yüksek ihtimalle ." "Ne!" "Bak o geçen seneden beri yok ismi Baran." "Neden kayıp?" "Bir gün teneffüste kantine indi ve yok." "Tamam sağol söylediğin için. Hadi gel gidelim." Başını salladı. Avmye geldik. Ve şimdi telefon alıyorduk. İphone 11 beyaz en iyisi. Mal 14 pro falan alsana. Sus iç ses. Bir sürü kıyafet aldık ve eve dönüyorduk. Eve döndüğümüzde herkes odalara dağıldı ben tam aşağıya inecekken aklıma bu cinayet olayı geldi... "Anne!" "Efendim güzel kızım?" "Anne dışarı çıkıyorum ben." "Nereye güzelim?" "Gezeceğim." "Dikkat et." "Tamam." Şimdi oraya gidiyordum dağ evine sadece İpek'in cesedinin çıktığı eve. Uzun uğraşlar sonucu gelmiştim ama burası çok ıssızdı. Eve girdim hemen etrafı incelemeye başladım sanki...sanki bilerek her şey olduğu gibi bırakılmış ve her şey aynıydı eğer her şey aynı bırakıldıysa buranın ceset kokması gerekirdi peki niye kokmuyordu. Ve bir odaya girdiğimde şok oldum burada kanlar vardı ve eskiydi ama sanki 2 yıllık değildi. Sanki bir aylık gibiydi kesinlikle bilerek böyleydi burası her ay tazeleniyor muydu kimin işi idi bu ? Durdum ve nedense telefonum takip uygulumasını etkinleştirdim başıma bir şey gelebilirdi. Bir hafta sonra okullar açılacaktı ve gitmek istiyordum. O an bir şey oldu ve bir anda aklıma bu okul cinayetinde intihar eden Mert geldi o da İpek yüzünden ölmüştü. Ama Damla o ne olacaktı o ölmüştü ve bir hastanede katledilmişti peki olayların başlangıcı İpek'in Mina'yı kıskanmasıydı ama neden insan en yakın arkadaşını kıskanırdıki ve o an kulağıma bir ses geldi "buraya gelmemeliydin." Ve karanlık. Kestik Bence güzel gidiyoruz sizce ne olacak bilinmeyen şirkete özel bölüm atayım mı? Evet arkadaşlar belkide herkes kavuşacak ne dersiniz. Merak etmeyin mutsuz son düşünmüyorum ama bana belli olmazz🤭
